Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 1122

उद्देशक : १६, मूलं - १०८३, [ भा. ५६९७ ]
२२३
चू- भंडिबहिलगभरवहाणं असति आगाढे रायदुट्ठादिकज्जे उदरिगादिसु वि सह गम्मेञ्ज । तत्थ ओदरिगेहिं सह गम्पमाणे अद्धाणकप्पादि ओदरिगादीण वि पत्थयणासति जाहे ते ओदरिया पत्ययण- खीणा, ताहे तेसिं पत्थयणं कंदमूलफलादि, साहूणं ते चेव होज्ज | "अग्गहणम्मि” पच्छद्धं, अस्य व्याख्या[भा. ५६९८ ]
कंदादि अभुंजंते, अपरिणते सत्थियाण कहयंति । पुच्छा वेहानसे पुण, दुक्खिहरा खाइतुं पुरतो ॥
चू- तत्थ जे अपरिणया ते नेच्छंति कंदादि भुंजिउं, ताहे वसभा तेसिं सत्यइल्लाणं कहेंति । ते वसभा सत्थिल्लए भणंति - एते तहा बीहावेह, जहा खायंति । ताहे ते सत्थिल्लया रज्जूओ वलंति, अपरिणता पुच्छंति । अपरिणयाण वा पुरतो साहू पुच्छंति किं एयाहिं रज्जूहिं ?, ताहे ते सत्थिल्लया भांति - अम्हे एक्कणावारूढा । अम्ह कंदादि न खाइतं, अम्हे एताहिं वेहानसे उल्लंबेहामो, तेसिं पुरओ दुक्खं खायामो ॥ [भा. ५६९९]
इहरा
इहरा वि मरति एसी, अम्हे खायामो सो वि तु भएणं । कंदादि जगहणे, इमा उ जतणा तहिं होति ॥
- सो कंदादि अखायंतो इह अडवीए अवस्स चैव मरइ तम्हा तं मारेत्ता अम्हे सुहं चेव खायामो । सो य अपरिणओ एवं सोच्या भया खायति, एवमादिकज्जे कंदादिग्गहणे इमा जयणा ।। फासुन जोणि परित्ते, एगट्ठि अबद्ध भिन्नभिन्ने य । बद्धट्टिए वि एवं एमेव य होंति बहुबीए ।
[ भा. ५७०० ] [ भा. ५७०१]
[ भा. ५७०२ ] [भा. ५७०३]
एमेव होति उचरिं, बद्धट्ठिय तह होंति बहुबीए । साहारणस्स भावा, आदीए बहुगुणं जंच ॥ तुवरे फले य पत्ते, रुक्ख-सिला-तुप्प - मद्दणादीसु । पासंदणे पवाते, आयवतत्ते वहे अवहे ॥
[भा. ५७०४ ]
[भा. ५७०५ ] - एवं छ गाहाओ भाणियव्वो ।
चू- एयाओ जहा पलंबसूत्रे, पूर्ववत् । असिवे त्ति गतं । इदानिं ओमे त्ति[मा. ५७०६ ] ओमे एसण सोही, पजहति परितादितो दिगिंछाए । अलभंते वि य मरणं, असमाही तित्थवोच्छेदो ||
छू-ओमे अद्धाणं पवज्जियव्वं ओमे अच्छंतो दिगिछाए परिताविओ एसणं पजहति । अहवा - अलभतो भत्तपानं मरति, असमाही वा भवति, असमाहिमरणेण वा नाराधइ, अन्नोन्नमरतेसु यतित्थवोच्छेओ भवति, एते अगमने दोसा ॥ गमने इमा पंथजयणा
[भा. ५७०७ ]
ओमोयरियागमणे, मग्गे असती य पंथजयणाए ।
परिपुच्छिऊण गमणं चतुब्विहं रायदुट्ठे तु ।।
- जया ओमे गम्मति तदा पुव्वं मग्गेण गंतव्वं, असति मग्गस्स पंथेण, तत्थ वि पुव्वं अच्छिन्ने, पच्छा छिन्नेन । गमणे विही सच्चेव जो असिवे । ओमे त्ति गतं । इदानिं “रायदुट्टे", तं चउव्विहं वक्खमाणं || सो पुण राया कहं पदुट्ठो ?, अत उच्यते
[भा. ५७०८]
ओरोहधरिसणाए, अब्भरहियसेहदिक्खणाए य । अहिमर अनिट्टदरिसण, बुग्गाहण वा अनायारे ॥