________________
उद्देशकः १६, मूलं-१०५९, [भा. ५२२६]
१५१
चू- मज्झत्थे थेरे पंच राइंदिया छेदो | मज्झत्थे मज्झिमे पन्नरस राइंदिया छेदो । मज्झत्थे तरुणे मासलहू छेदो । एवं आभरणकंदप्पेसु वि, काहिएसु वि थेरमज्झिमेसु एवं चेव, नवरं - काहिगतरुणेसु चउलहुछेदो । असन्नीण वि बारस विकप्पे एवं चेव ॥ [भा.५२२७] सन्नीसु असन्नीसुं, पुरिस-नपुंसेसु एव साहूणं ।
एयासुं चिय थीसुं, गुरुगो समणीण विवरीओ॥ चू- सन्निअसन्नीण विकप्पेसु चउवीसा पुरिसनपुंसेसु, एवं चेव इत्थीसु वि, एयासु चेव चउवीसभेदासु इथिवेसधारीसु य नपुंसगेसु चउवीसविकप्पेसु एस चेव छेदो एवं चेव दायव्वो, नवरं-गुरुओकायव्यो। “समणीण विवरीओ"त्तिसमणीण समणीपक्खेजहापुरिसाणंपुरिसपक्खे, तासिं पुरिसपक्खे जहा पुरिसाणं इत्थिपक्खे ।।
मू. (१०६०) जे भिक्खू सउदगं सेजं उवागच्छइ, उवागच्छंतं वा सातिजति ।।
चू-सह उदएण सउदया, उपेत्य गच्छतिउपागच्छति, साइजणा दुविहा-अनुमोयणा कारावणा य, तिसु वि। [भा.५२२८] अह सउदगा उ सेज्जा, जत्थ दगं जा य दगसमीवम्मि।
एयासिं पत्तेयं, दोण्हं पिपरूवणं वोच्छं ।। धू-अधेत्ययंनिपातः, सागारिय अणंतरभेदप्रदर्शने वा निपतति । “जत्थ दगं" ति पाणियघरं प्रपादि, जाए वा सेज्जाए उदगंसमीवे वप्पाति।जा उदगसमीवे सा चिट्ठउ ताव जत्थ उदगं तं ताव परूवेमि ॥जत्थ नानाविहा उदया अच्छंति इमे[भा.५२२९] सीतोदे उसिणोदे, फासुमप्फासुगे य चउभंगो।
ठायंते लहु लहुगा, कोस अगीयत्थसुत्तं तु ।। धू-सीतोदगं फासुयं, सीतोदगं अफासुयं । उसिणोदगं फासयं, उसिणोदगं अफासुयं । पढमभगेउसिणोदगसीतीभूतंचाउलोदगादिया, बितियभंगेसञ्चित्तोदगंचेवाततियभंगेउसिणोदगं उव्वत्तडंडं, चउत्थभंगे तावोदगादि।पढमततियभंगे ठायंतस्स मासलहुं । बितियचउत्थेसुचउलहुं। एवं कस्स पछित्तं? आयरिओ भणइ - एयं अगीयस्स पच्छित्तं ।। फासुगस्स इमं वक्खाणं[भा.५२३०] सीतितरफासु चउहा, दव्वे संसट्टमीसगं खेत्ते।
कालतो पोरिसि परतो, वण्णादी परिणतं भावे ।। चू-जं सीतोदगं फासुयं, “इयर" ति जंच उण्होदगंफासुयं, तंचउव्विहं-दव्वओ खेत्तओ कालओ भावओ य । दव्वओ जं गोरससंसट्टे भायणे छूढं, सीतोदगं तं तेन गोरसेन परिणामितं दब्बतो फाप्सुयं । खेत्तओ जंकूवतलागाइसु ठियं मधुरं लवणेण मीसिज्जति लवणं वा मधुरेण । कालतो जं इंधणे छूढे पहरमेत्तेण फासुगं भवति । जं वन्नगंधरसफरिसविप्परिणयं भावतो जं (तं] फासुयं वुत्तं ॥ “जो अगीयत्थो भिक्खू ठाति तस्स एयं पच्छित्तं" । एत्य चोदगो चोएति[भा.५२३१] नत्थि अगीयत्थो वा, सुत्ते गीओ व कोइ निद्दिद्यो ।
जा पुण एगाणुण्णा, सासेच्छा कारणं किं वा ॥ धू- “गीतो अगीतो वा सुत्ते न भणितो । जं पुण एगस्स गीयत्वपक्खस्स अनुन्नं करेह, अगीयपक्खस्स पडिसेहं करेह, एस (एत्थ) तुझं चेव स्वेच्छा, न तित्थगरभणियं । अधवा - किं
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org