Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 104

पीठिका - [भा. ३१२]
[भा. ३१२] मासो लहुओ गुरुओ, चउरो मासा हवंति लहुगुरुगा।
छम्मासा लहुगुरुगा, छेदो मूलं तह दुगं च ॥ चू. दुगं अणवट्टपारंचियं । सेसं कंठं । घोडगमहीओ त्ति गतं ।। इदानि अवस्सगमणं ति । अस्य व्याख्या[भा. ३१३] गच्छसि न ताव गच्छं, किं खुन यासि त्ति पुच्छतो भण्णति ।
वेला न ताव जायति, परलोग वा वि मोक्खं वा ।। चू, गच्छसिन तावत्ति। कोइसाहूकेणइ साहुणा पुच्छिओ-"अज्जो! गच्छसिभिखायरियाए न ताव गच्छसि त्ति" एसा पुच्छा । गच्छं ति सो भणति-अवस्सं गच्छामि । तेन साहुणा गिहीतभायणोवकरणेण भण्णइ-अज्जो ! एहि वच्चामो । सो पञ्चाह-अवस्सं गंतब्वे न ताव गच्छामि, तेन साहुणा पुणो भण्णति-तुभे भणियं “अवस्सं गच्छामि" तो किं पुण जासि त्ति । एवं पुच्छिओ भणति-वेला न नाव पच्छद्धं । परलोगगमणवेला न नाव जायति, तो न ताव गच्छामि, मोक्खगमणवेला, वा “अपि" पदार्थसंभावने, किं पुण संभावयति? अवस्सं परलोगं मोक्खं वा गमिष्यामीत्यर्थः, “वा" विकल्पे । गमणे ति गतं ।।
इदानिं दिस त्ति । अस्य व्याख्या[भा. ३१४] कतरं दिसं गमिस्ससि, पुवं अवरं गतो भणति पुट्ठो ।
किं वा न होइ पुब्बा, इमा दिसा अवरमागस्स ।। चू. एगो साधू एगेण साधुणा पुच्छितो-अञ्जो ! कतरं दिसं भिक्खायरियाए गमिस्ससि । सो एवं पच्छितो भणति-पव्वं । सो पच्छंतगसाह उग्गाहेऊण य गतो अवरं दिसं । इयरो वि पुवदिसिगमणवादी अवरं गओ। "अजो ! तुमे भणियं अहं पुव्वं गमिस्सामि, कीस अवरं दिसिमागतो", एवंपुट्ठो भणइ -- “पुट्ठो"पुच्छिओत्ति वुत्तं भवति “किंवा" पच्छद्धं । अन्नस्स अवरगामस्सइमा पुवदिसा किं पुणन भवति? भवति चेव । दिसत्ति गतं ।। एगकुले त्ति । अस्य व्याख्या[भा. ३१५] अहमेगकुलं गच्छं, वच्चह बहुकुलपवेसणे पुट्ठो ।
भणति कहं दोन्नि कुले, एगसरीरेण पविसि ।। चू. भिक्खणिमित्तुट्टितैण साहुणा साहू भण्णति-प्रज्जो !एहि वयामो भिक्खाए । सो भणति-अहं एगकुलं गच्छं, वच्चह तुब्भे । “अहमि" ति आत्मनिर्देशे, "कुलं" इति गिह, “गच्छं'' पविसे, वच्चह त्ति विसर्जन ।गता ते साधवो । सो विय एवं भणिऊण पच्छा बहकुलाणि पविसति तेहिं साहुहिं भणितो-अजो ! तुमे भणियं एगकुले पविसिस्सं" । एवं बहुपवेसणेपुट्ठो भणति “कह" केणप्पगारेण एगसरीरेण दोन्नि कुले पविसिस्सामि, एगं कुलं चेव प्रविशेत्यर्थः। एगकुले त्ति गतं ॥ इदानि एगदव्व त्ति । अस्य व्याख्या-- [भा. ३१६] वच्चह एगं दव्वं, घेर्छ नेग्गहपुच्छितो भणति ।
गहणं तुलक्खणं पुग्गलाण नन्नेसिं तेणेगं ।। चू. भिक्खाणिमित्तुट्टितेण साहुसंघाडगेणेगो साहू भण्णति-वयामो भिक्खा । सो भणति-वच्चह तुब्भे, अहमेगं दव्वं घेच्छं । ते गता । इतरो वि अडतो ओदणदोच्चंगादी बहुदव्ये