________________
पीठिका | भा. ३०५ ]
एवं पुच्छतो भणति - एयस्स साहुस्स मज्झ य दस वरिसाणि परियाओ। एवं च्छलवायमंगीकृत्य ब्रवीति । सो पुच्छंत साहू भणति - मम नव वरिसाणि परियाओ । एवं भणिउण पवंदिओ, ताहे सो पुच्छियसाहू भणति - णिविसह भंते! तुम्मे वंदणिज्जा । सो साहूभणति - कहं? मम नववरिसाणि तुब्भं दसवरिसाणि । सो च्छलवाइसाहू भणति - ननु बे पंचगा दम उ, मम पंच वरिसाणि परिता तो एयरस य साहुणो पंच वरिसाणि चंव, एवं वे पंचगा दस उ । परियाए त्ति गतं ।। इदानं समुद्देस त्ति :
[ भा. ३०६ ] वकृति तु समुद्देसो, किं अच्छह कत्थ एह गयणंमि । वट्टति संखडीओ, घरेसु ननु आउखंडणता ॥
धू. कोइ साहू कातिइ भोमादि विनिग्गतो आदिच्चं परिवेस परिचियं दट्ठण ते साहवो सत्थे अच्छमाणा तुरियं भणति - वट्टति उ समुद्देसो, किं अच्छह, उट्ठेह गच्छामो । ते साहू अलियं भासति त्ति गहियभायणा उट्टिता पुच्छंति, कत्थ सो ? सोच्छ्लवादी भणति - णणु एस गगणमगंमि आदिच्चपरिबेसं दर्शयतीत्यर्थः । समुद्देसे त्ति गयं ।
संखड त्ति पच्छद्धं - कोइ साहू पढमालिय पाणगादि निग्गतो पञ्चागओ भणति । दहज्ज निवेसे पउराओ संखडीओ ते य साहवो गंतुकामा पुच्छंति-कत्थताओ संखडीओ वट्टंति ? सोय च्छलवाइसाहू भणति-बट्टंति संखडीओ घरेसु अप्पणप्पणएसुत्ति वृत्तं भवति । साहवो भणंति-कहं ता अपसिद्धा संखडीओ भण्णति । सो च्छलवाइसाहु भणति - णणु आउखंडणया " ननु" आसंकितार्थावधारणे, जं एति जाइ य तमाउं भण्णति, जंमि वा ट्टियस्स सव्वकम्पाणि उपभोगमागच्छंति तमाउं भण्णति, जंमि वा ट्ठियस्स सव्वकम्माणि उवभोगमागच्छंति तमाउं भण्णति, तस्स खंडणा विनासः, सा ननु सर्वगृहेषु भवतीत्यर्थः । संखडि त्ति गतं । इदानिं खुड्डए ति-[भा. ३०७] खुड्डग जननी ते मता, परुण्णे जियइ त्ति एव भणितंमि । माइत्ता सव्वजिया, भविंसु तेणेस माता ते ॥
९९
चू. कोइ साहू उवस्सयसमीवे दट्ठूण मयं सुगहिं खुड्डयं भणति खुड्डग ! जननी ते मा । “खुड्डो” बालो, "जननी” माता, "मया" जीवपरिचत्ता । ताहे सो खुड्डो परुण्णी । तं रुवतं
सो साहू भणतिमा रुय जीयइ त्ति । एवं भणियंमि खुड्डो अन्ने य साहू भांति - किं खुतुमं भणसि जहा मया । सो मुसावाइसाहू भणति - एसा जा साणी मता एसा य तुम्म माया भवति । खुड्डो यति--कहं एस मज्झ माता भवति । सो भणति "मादित्ता" पच्छद्धं, भविंसु अतीतकाले आसीदित्यर्थः ।
भणियं च भगवता - "एगमेगस्स नं भंते! जीवस्स सव्वजिवा मातित्ताए पियत्ताए भातित्ताए भजत्ताए पुत्तत्ताए धूयत्ताए भुयपुव्वा ? हंता गोयमा ! एगमेगस्स जीवस्स एगमेगे जीवे मादित्ताए जाव भूय- पुव्वत्ति" । तेन एस साणी माता भवतीत्यर्थः । खुड्डेत्ति गयं ॥
इदानि परिहारिय त्ति
[ भा. ३०८]
ओसण्णे दवणं दिवा परिहारिय त्ति लहु कहणे । कत्थुजाणे गुरुओ, अदिट्ठदिट्ठे लहुगुरुगा ||
चू. कोइ साहू उज्जाणादिसु ओसण्णे दट्टूण आगंतूण भणति-मए दिट्ठा परिहारिग त्ति ।
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
Jain Education International