Agam Sutra Satik 34 Nishith ChhedSutra 1

SR No.: 003370
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 1372
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 34, & agam_nishith
File Size: 25 MB

Page 1009

११०
निशीथ - छेदसूत्रम् -३-१५/१००२
पाउरणं । अधवा - अंतरिज्जं नाम जं सिजाए हेल्लिपोत्तं, उत्तरिल्लं, उत्तरिल्लं जं उबरिल्लं पच्छदादि, अन्नं नियंसेति वा अत्थुरति । "इयर' मिति पुव्वनियत्थं अत्थुरणं वा अवनेति, जम्मि काले तम्मि अंतरे मग्गति | अहवा - "इयरणइ" ति उज्झियधम्मियं तं " अवणे "त्ति छड्डेति, तं मग्गति ॥ तत्थ जा उज्झियधम्मिया पडिमा सा चउव्विहा- दव्वओ खेत्तओ कालओ भावओ । तत्थ दब्बुज्झितं इमं
[भा. ५०११]
दव्वाइ उज्झियं दव्वओ उ धूलं मए न घेत्तव्वं । दोहि वि भावनिसिद्धं, तमुज्झिओमऽनोम |
- जस्स अनगारस्स एवं पइण्णा भवति थूलं मए न घेत्तव्वं, न परिभोत्तव्वं, तं च से केणती उवनीयं, तं च पडिसेवियं, "अलं मम तेन" त्ति भावतो चत्तं । जेण वि आनियं सो वि भणाति“जति एस न गेण्हति तो ममं पि न एतेण कज्जूं" ति, तेन वि भावतो चत्तं एयम्मि देसकाले जं जति लब्मति ओभडं वा तं गेण्हंतस्स दव्बुज्झियं भवति ।। इदानिं खेत्तुज्झियंअमुगिच्चयं न भुंजे, उवनीयं तं न केणई तस्स । जं वज्झे कप्पडिया, सदेस बहुवत्थदेसे वा ।।
[ भा. ५०१२]
छू - जहा लाडविसयच्चयं मए वत्थं न घेत्तव्वं न वा परिभोत्तव्वं, तं च केणति तस्स उवनीयं, तेन पडिसिद्धं । जेन आनियं सो भणाति-जति न गेण्हति तो विचत्तं, एयम्मि अंतरे साहुस्सो वट्ठियस्स ओभट्टमणोभट्टं वा देज्जा । बहुवत्थदेसे जहा महिस्सरे अन्नं चोक्खतरयं परिर्हेति, अन्नं छड्डेति ॥ इमं कालुज्झियं
[ भा. ५०१३] कासातिमाति जं पुव्वकाले जोग्गं तदन्नहिं उज्झे । होहिति च एस काले, अजोगयमणागतं उज्झे ।
चू- कासाएण रत्तं कासायं भण्णति । गिम्हे कयं जं हेमंते अजोग्गं परिभोगस्सेति काउं छड्डेज्ज कोति अड्डत्तो, आदिग्गहणेण अकसायं पि। अधवा - अनागए चैव तस्स कालस्स छड्डेति अन्नं चोक्खतरयं कसाइमं लद्धूणं ति । इमं भावुज्झियं
[भा. ५०१४ ]
लद्धूण अन्नवत्थे, पोराणे ते तु देति अन्नस्स । सो वि य नेच्छति ताई, भावुझियमेवमादीणि ॥
खू - उच्चारियसिद्धा । एयाहिं चउहिं पडिमाहिं गच्छ्वासिणो गेण्हंति, जिनकप्पिया उवरिल्लाहि दोहिं गिण्हंति । “अभिग्गहो' त्ति किमुक्तं भवति ? अभिग्गहो दोण्ह वि अन्नतरं अभिगिज्झ, तासिं चेव दोण्हं एगाए गेण्हंति । जा पुण आदिल्लातो दो अनभिग्गहियाओ ताओ न गेण्हंति ।। तं पुण गच्छवासी कहं मग्गइ ? काए दा विधीए ? त्ति, उच्यते
[ भा. ५०१५] जं जस्स नत्थि वत्थं, सो तु निवेदेति तं पवत्तिस्स ।
सोय गुरूणं साहति, निवेदे वावारए वा वि ।।
- जं जस्स साधुणो वासकप्पंतरकप्पगादी नत्थि सो तं पव्वत्तिणो साहति, जहा "मम अगं च वत्थं नत्थि" । सो वि पवत्ती गुरूण साहति, गुरू नाम आयरिओ, तं भणति - अमुगस्स साहुस्स अमुगं च वत्थं नत्थि । गच्छेय सामाचारी इमा अभिग्गही भवंति "मए वत्थाणि पाता वा आनेयव्वाणि”, अनेन वा जेण केति पओयणं साहूणं ताहे सो आयरिओ तेसिं अभिग्गहियाणं