Page Text
________________
राजप्रश्नीयउपाङ्गसूत्रम् - १५
'तस्स णं दिव्वस्से' त्यादि, तस्य 'णमिति पूर्ववत् दिव्यस्य यानविमानस्यायम् - अनन्तरं वक्ष्यमाणस्वरूपो वर्णावासो-वर्णकनिवेशः प्रज्ञप्तः, तद्यथा - 'से जहानामए' इत्यादि, स यथानाम अचिरोद्गतस्य-क्षणमात्रमुद्गतस्य 'हैमन्तिकस्य' शिशिरकालभाविनो बालसूर्यस्य स ह्यत्यन्तमारक्तो भवति दीप्यमानश्चेत्युपादानं, वाशब्दाः सर्वेऽपि समुचये, खादिराङ्गाराणि वा 'रत्ति' मिति सप्तम्यर्थे वितया प्राकृतत्वात् यथा- 'उय विणयभत्तिल्ले पूरेमसिसिरे दहे गए सूरे कत्तो रत्तिं सुद्धे नियसद्धा सउणयाणमि' त्यत्र ।
२३६
ततोऽयमर्थः - रात्रौ प्रज्वलितानां जपाकुसुमवनस्य वा किंशुकवनस्य वा पारिजातवनस्य वा सर्वतः सर्वासु दिक्षु समन्ततः - सामस्त्येन 'सकुसुमितस्य' सम्यक् कुसुमितस्य, अत्रान्तरे शिष्यः पृच्छति - यागरूप एतेषां वर्णः 'भवेयारूवे सिया' इति स्यात् कथञ्चिद् भवेदेतद्रूपस्तस्य दिव्यस्य यानविमानस्य वर्ण ? | सूरिराह - 'नो इणडे समट्टे, तस्स णं दिव्वस्स जाणविमानस्स एतो इतराए चैव कंततरागे चेव मणुन्नतरागे चैव मणामतरागे चेव वण्णे पन्नत्ते' इति प्राग्वत् व्याख्येयम् ।
स
'गंध फासो जहा मणीण' मिति गन्धः स्पर्श यथा प्राग् मणीनामुक्तस्तथा वक्तव्यः, चैवं- 'तरसणं दिव्वस्स जाणविमाणस्स इमे एयारूवे गंधे पन्नत्ते, तंजहा से जहानामए कोट्ठपुडाण वा एगरपुडाण वा' इत्यादि ।
'तएण से आभिओगिए देवे' इत्यादि, यावत्करणात् 'करयलपरिग्गहियं दसनहं सिरसावत्तं मत्थए अंजिलिं कट्टु जएणं विजएणं वद्धावेद वद्धावित्ता एयमाणत्तियमिति द्रष्टव्यम् ॥
मू. (१६) तए णं से सूरिओभे देवे आभिओगस्स देवस्स अंतिए एयमहं सोचा निसम्म हट्ट जाव हियए दिव्वं जिणिंदाभिगमणजोग्गं उत्तरवेउव्वियरूवं विउव्यति २ त्ता चउहिं अग्गमहिसीहिं सपरिवाराहिं दोहिं अणीएहिं, तंजहा--गंधव्वणीएण य नट्टानीएण य सद्धिं संपरिवुडे तं दिव्वं जाणविमानं अणुयपयाहिणीकरेमाणे २ पुरच्छिमिल्लेणं तिसोमाणपडिरूवएणं दुरूहित्ता जेणेव सिंहासने तेणेव उवागच्छइ २ ता सीहासनवरगए पुरत्थाभिमुहे सन्निसन्ने ।
तए णं तस्स सूरिआभस्स देवस्स चत्तारि सामानियसाहस्सीओ तं दिव्वं जाणविमानं अणुपयाहिणीकरेमाणा उत्तरिल्लेणं तिसोवाणपडिरूवएणं दुरूहंति दुरूहिता पत्तेयं २ पुव्वणत्येहिं भद्दासणेहिं निसीयंति, अवसेसा देवा य देवीओ य तं दिव्वं जाणविमानजाव दाहिणिल्लेणं तिसोवाणपडिरूवएणं दुरुहंति २ त्ता पत्तेयं २ पुव्वंणत्येहिं भद्दासणेहिं निसीयंति ।
तणं तस्स सूरियाभस्स देवस्स तं दिव्वं जाणविमाणं दुरूढस्स समाणस्स अट्टट्टमंगलगा पुरतो अहाणुपुवीए संपत्थिता, तंजहा- सत्थियसिरिवच्छ जाव दप्पणा ।
तयानंतरं च णं पुन्नकलसभिंगार दिव्वा य छत्तपडाया सचामरा दंसणरतिया आलोयदरिसणिजा वाउयविजयवेजयंतीपडागा ऊसिया गगनतलमणुलिहंती पुरतो अहानुपुवीए संपत्थिया । तयानंतरं च णं वेरुलियभिसंतविमलदंडं पलंबकोरंटमल्लदामोवसोभितं चंदमंडलनिमं ससुस्सियं विमलमायवत्तं पवरसीहासणंच मणिरयणभत्तिचित्तं सपायपीढं सपाउयाजोयसमाउत्तं बहुकिंकरामरपरिग्गहियं पुरतो अहाणुपुव्वीए संपत्थियं ।
तयानंतरं च णं वइरामयवट्टलट्ठसंठियसुसिलिट्ठपरिधट्ठमट्ठसुपतिट्ठिए विसिडे
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
Jain Education International
| SR No. | 003347 |
| Book Title | Agam Sutra Satik 13 Rajprashniya UpangSutra 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dipratnasagar, Deepratnasagar |
| Publisher | Agam Shrut Prakashan |
| Publication Year | 2000 |
| Total Pages | 184 |
| Language | Prakrit, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 13, & agam_rajprashniya |
| File Size | 4 MB |