________________
१५४
ज्ञाताधर्मकथाङ्ग सूत्रम्-१/-1८/९२ तएणंसेकूवद्दुरेतं सामुद्ददगुरंएवं वदासी-सेकेसणंतुमदेवाणुप्पिया! कत्तोवाइहहब्वमागए?, ___-तएणंस सामुद्दए दुहुरेतंकूवदहुरंएवं वयासी-एवं खलु देवाणुप्पिया! अहं सामुद्दए दुहुरे, तए णं से कूवदहुरे तं सामुद्दयं ददुरं एवं वयासी-केमहालए णं देवाणुप्पिया! से समुद्दे ?, कतए णं से सामुद्दए दुहुरे तं कूवदहुरं एवं वयासी-महालए णं देवाणुप्पिया! समुद्दे, तएणं से दद्दूरे पाएणं लीहं कड्डेइ २ एवं वयासी-एमहालए णं देवाणुप्पिया! से समुद्दे ?, नो इणट्टे समढे, महालए णं से समुद्दे,
तएणं से कूवदहुरे पुरच्छिमिल्लाओतीराऔउप्फिडिताणं गच्छइर एवंवयासी-एमहालए णं देवाणुप्पिया ! से समुद्दे ?, नो इणढे समझे, तहेव एवामेव तुमंपि जियसत्तू अन्नेसिं बहूणं राईसर जाव सत्यवाहपभिईणं भज्जं वा भगिणीं वाधूयं वा सुण्हं वाअपासमाणे जाणेसिजारिसए मम चेवणं ओरोहे तारिसए नो अण्णस्स,
तंएवं खलु जियसत्तू! मिहिलाए नयरीए कुंभगस्सधूता पभावतीए अत्तिया मल्ली नामंति रूवेण य जुब्वणेण जाव नो खलु अन्ना काई देवकन्ना या जारिसिया मल्ली, विदेहवररायकन्नाए छिन्नस्सविपायंगुढगस्स इमेतवोरोहे सयसहस्सतिमंपिकलंनअग्घइत्तिकट्ठजामेव दिसंपाउब्भूया तामेव दिसंपडिगया, तते णं से जितसत्तू परिवाइयाजणितहासे दूर्य सद्दावेति २ जाव पहारेत्य गमणाए।
वृ. 'पामोक्खंतिउत्तरं आक्षेपस्य परिहार इत्यर्थः 'हीलंती'त्यादि हीलयन्ति जात्याद्युद्घट्टनतः निन्दन्ति-मनसा कुत्सन्ति खिसंति परस्परस्याग्रतः तद्दोषकीर्तनेन गर्हन्ते-तत्समक्षमेव 'हरुयालिं'ति विकोपयन्तिमुखमर्कटिकातः असूयया स्वमुखवक्रताः कुर्वन्ति, 'वग्घाडियाओ'त्ति उपहासार्थास्तविशेषाः, कुसुलोदंतति कुशलावार्तातां, अगडदुरेसियत्तिकूपमण्डूको भवेत्।
मू. (९३) तते णं तेसिं जियसतुपामोक्खाणं छण्हं राईणं दूया जेणेव मिहिला तेणेव पहारेत्थ गमणाए, तते णंछप्पिय दूतकाजेणेव मिहिला तेणेव उवाग०२ मिहिलाए अग्गुजाणंसि पत्तेयं २ खंधावारनिवेसं करेति २ मिहिलं रायहाणी अनुपविसंति २ जेणेव कुंभए तेणेव उवा० २ पत्तेयं २ करयल० साणं २ राईणं वयणातिं निवेदेति,
तते णं से कुंभएतेसिंदूयाणं अंतिए एयमटुं सोचा आसुरुतेजाव तिवलियं भिडिं एवं वयासी-न देमि णं अहं तुब्भ मल्ली विदेहवरकन्नतिक? ते छप्पि दूते असक्कारिय असम्माणिय अवदारेणं निच्छुभावेति, ततेणं जितसत्तुपामोक्खाणंछण्हराईणं दूया कुंभएणंरना असक्कारिया असम्माणिया अवदारेणं निच्छुभाविया समाणाजेणेव सगार जाणवया जेणेव सयाति २ नगराई जेणेव सगा २ रायाणो तेणेव उवा० करयलपरि० एवं बयासी-एवं खलु सामी ! अम्हे जितसत्तुपामोक्खाणंछण्हंराईणंदूयाजमगसमगंचेवजेणेव मिहिलाजावअवदारेणंनिच्छुभावेति, तंन देइ णं सामी ! कुंभए मल्ली वि०, साणं २ राईणं एयमट्ठ निवेदंति,
तते णं ते जियसत्तुपामोक्खा छप्पि रायाणो तेसिं दूयाणं अंतिए एयमढे सोचा निसम्म आसुरुत्ता अन्नमन्नस्स दूयसंपेसणं करेंति २ एवं वदासी-एवं खलु देवाणुप्पिया! अम्हं छण्हं राईणं दूया जमगसमगं चेव जाव निच्छूढा, तं सेयं खलु देवाणुप्पिया! अम्हं कुंभगस्स जतं गेण्हित्तएत्तिक? अन्नमन्नस्स एतमढे पडिसुणेति २ ण्हाया सन्नद्धा हत्थिखंधवरगया
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org