________________
५००
भगवतीअङ्गसूत्रं ९/-/३३/४६४ वा उद्देसएइ वा मिस्सजाएइ वा अग्झोयरएइ वा पूइवइ वा कीएइ वा पामिछेइ वा अच्छेज्जेइ वा अनि सढेइ वा अभिहडेइ वा कंतारभत्तेइ वा दुभिक्खभत्तेइ वा गिलाणभत्तेइ वा वद्दलियाभत्तेइ वा पाहुणगभत्तेइ वा सेज्जायरपिंडेइवारायपिंडेइ वामूलभोयणेइ वा कंदभोयणेइ वा फलभोयणेइ वा बीयभोयणेइ वा हरियभोयणेइ वा भुत्तए वा पायए वा।
तुमंचणंजाया! सुहसमुचिए नो वेवणंदुसमुचिते नालंसीयं नालंउण्हं नालंखुहा नालं पिपासा नालं चोरा नालं वाला नालंदंसा नालं मसया नालं वाइयपित्तियसेंभियसन्निवाइए विविहे रोगायके परीसहोवसग्गे उदिने अहियासेत्तए, तं नो खलु जाया! अम्हे इच्छामो तुझं खणमवि विप्पओगंतं अच्छाहि ताव जाया! जाव ताव अम्हे जीवामो, तओ पच्छा अम्हेहिं जाव पव्वइहिसि तएणं से जमाली खत्तियकुमारे अम्मापियरो एवं वयासी
तहाविणं तं अम्म! ताओ जन्नं तुझे ममं एवं वयह-एवं खलु जाया! निग्गंधे पावयणे सच्चे अनुत्तरे केवले तं चैव जाव पब्वइहिसि, एवं खलु अम्मताओ! निग्गंथे पावयणे कीवाणं कायराणं कापुरिसाणं इहलोगपडिबद्धाणं परलोगपरंमुहाणं विसयतिसियाणं दुरणुचरे पागयजणस्स, धीरस्स निच्छियस्स ववसियस नो खलु एत्थं किंचिवि दुक्कर करणयाए, तंइच्छामिणं अम्म! ताओ! तुज्झेहिं अब्भुणुनाए समाणे समणस्स भगवओ महावीरस्स जाव पव्वइत्तए।
तएणंजमालिं खत्तियकुमारं अम्मापियरोजाहे नो संचाएंति विसयानुलोमाहि य विसयणडिकूलाहि य बहूहि य आघवणाहि य पन्नवणाहि य ४ आघवेत्तए वा जाव विनवेत्तए वा हे अकामए चेव जमालिस्स खत्तियकुमारस्स निखमणं अणुमन्नित्था ।।।
वृ. 'सद्दहामि'त्ति श्रद्दधे सामान्यतः पत्तियामि'त्ति उपपत्तिभि प्रत्येमि प्रीतिविषयं वा करोमि रोएमिति चिकीर्षामि अब्भुट्टेमि'त्तिअभ्युत्तिष्ठामि एवमेयंति उपलभ्यमानप्रकारवत् 'तहमेय'ति आप्तवचनावगतपूर्वाभिमतप्रकारवत् ‘अवितहमेयंतिपूर्वमभिःमतप्रकारयुक्तमपि सदन्यदा विगताभिमतप्रकारमपि किञ्चित्स्यादतउच्यते–'अवितथमेतत् न कालान्तरेऽपि विगताभिमतप्रकारमिति।
_ 'अम्म! ताओ'त्ति हे अम्ब! हे मातरित्यर्थः हे तात! हे-पितरित्यर्थः 'निसंतेत्तिनिशमितः श्रुत इत्यर्थः 'इच्छिए'त्ति इष्ट : पडिच्छिए'त्ति पुनः पुनरिष्टः भावतो वा प्रतिपन्नः 'अभिरुइए'त्ति स्वादुभावमिवोपगतः 'धन्नेऽसित्तिधनं लब्धा असि' भवसि 'जाय'त्ति हे पुत्र! कृतलक्षणः॥
'अनि ति आवाञ्छिताम् ‘अकंतंति अकमनीयाम् अप्पियं ति अग्रीतिकरीम् 'अणुमन्नतिन मनसा ज्ञायते सुन्दरतयेत्यमनोज्ञा ताम् ‘अमणाम'ति न मनसा अम्यते-गम्यते पुनः पुनः संस्मरणेनेत्यमनोज्ञातां 'सेयागयरोमकूवपगलंतविलीणगत्ता' स्वेदानागतेन रोमकूपेभ्यः प्रगलन्ति-क्षरन्ति विलीनानि च-क्लिन्नानि गात्राणि यस्याः सा तथा ‘सोगभरपवेवियंगमंगी' शोकभरेण प्रवेपितं-प्रकम्पितमङ्गमङ्गं यस्याः सा तथा नित्तेया' निर्वीर्या 'दीनविमणवयणा' दीनस्येव विमनस इव वदनं यस्याः सा तथा तक्खणओलुग्गदुव्बलसरीरलावन्नसुन्ननिच्छाय'त्ति तक्षणमेव-प्रव्रजामीतिवचनश्रवणक्षण एव अवस्लग्णं-म्लानं दुर्बलं च शरीरं यस्याः सा तथा, लावण्येन शून्या लावण्यशून्, निश्छायानिष्प्रभा, ततः पदत्रयस्य कर्मधारयः ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org