________________
शतकं-६, वर्गः-, उद्देशकः-१०
३०५
जीवाधिकारादेवेदमाह
मू. (३२३) नेरइयाणंभंते! जे पोग्गले अत्तमायाए आहारेति ते किंआयसरीरखेतोगाढे पोग्गले अत्तमायाए आहारेंति अनंतरखेत्तोगाढे पोग्गले अत्तमायाए आहारेंति परंपरखेत्तोगाढे पोग्गले अत्तमायाए आहारैति?, गोयमा ! आयसरीरखेत्तोगाढे पोग्गले अत्तमायाए आहारेंति नो अनंतरखेत्तोगाढे पोग्गले अत्तमायाए आहारेति नो परंपरखेत्तोगाढे, जहा नेरइया तहा जाव वेमाणियाणं दंडओ।
वृ. 'नेरइया ण'मित्यादि 'अत्तमायाए'त्ति आत्मना आदाय-गृहीत्वेत्यर्थः 'आयसरीरखेत्तोगाढे'त्ति स्वशरीरक्षेत्रेऽवस्थितानित्यर्थः 'अनंतरखेत्तोगाढे'त्ति आत्मशरीरावगाह क्षेत्रापेक्षयायदनन्तरं क्षेत्रंतत्रावगाढानित्यर्थः, 'परंपराखेत्तोगाढे'त्ति आत्मक्षेत्रानन्तरक्षेत्राद्यत्परं क्षेत्रंतत्रावगाढानित्यर्थः । 'अत्तमायाए'इत्युक्तमत आदानसाधात् ।
मू. (३२४) केवली णं भंते ! आयाणेहिं जाणति पासति?, गोयमा! नो तिणद्वे० से केणटेणं?, गोयमा! केवली णं पुरच्छिमेणं मियंपिजाणइ अमियंपिजाणइ जाव निव्वुडे दंसणे केवलिस्स से तेणद्वेणं०। __वृ. 'केवली णमित्यादि सूत्र, तत्र च 'आयाणेहिति इन्द्रियैः । मू. (३२५) जीवाण सुहं दुक्खं जीवे जीवति तहेव भविया य ।
एगंतदुक्खवेयण अत्तमाया य केवली। वृ. दशमोद्देशकार्थःसङ्ग्रहाय गाथा-'जीवाण'मित्यादि गतार्थः।। मू. (३२६) सेवं भंते ! सेवं भंते!।
शतकं-६ उद्देशकः-१० समाप्तः ॥१॥ प्रतीत्य भेदं किल नालिकेरं, षष्ठं शतं मन्मतिदन्तभनि। तथाऽपि विद्वत्सभसच्छिलायां, नियोज्य नीतं स्वपरोपयोगम्
शतक-६ समाप्तः मुनि दीपरत्नसागरेण संशोधिता सम्पादिता अभयदेवसूरि विरचिता भगवतीअगसूत्रे षष्ठस्यशतकस्य टीका परिसमाप्ता ।
(शतकं-७ वृ.व्याख्यातंजीवाद्यर्थःप्रतिपादनपरंषष्ठंशतम्, अथजीवाद्यर्थःप्रतिपादनपरमेव सप्तमशतं व्याख्यायते, तत्र चादावेवोदेशकार्थःसङ्ग्रहगाथामू. (३२७)आहार १ विरति २ थावर ३ जीवा ४ पक्खी य ५ आउ ६ अनगारे ७।
छउमत्थ ८ असंवुड ९ अन्नउत्थि १० दस सत्तमंसि सए। ७. 'आहारे'त्यादि, तत्र 'आहार'त्ति आहारकानाहारकवक्तव्यतार्थःप्रथमः१ विरइ'त्ति प्रत्याख्यानार्थो द्वितीयः २ 'थावर'त्ति वनस्पतिवक्तव्यतार्थःस्तृतीयः ३ 'जीव'त्ति संसारिजीव15120
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org