________________
२३२
भगवतीअगसूत्रं ५/-/४/२२९ मू. (२२९) तेणं कालेणं २ महासुक्काओ कप्पाओ महासग्गाओ महाविमाणाओ दो देवा महिटीया जाव महानुभागा समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियं पाउन्भूया, तए णं ते देवा समणं भगवं महावीरं मणसा वंदति नमसंति मणसा चेव इमएयारूवं वागरणं पुच्छंति-कतिणं भंते ! देवाणुप्पियाणं अंतेवासीसयाई सिज्झिहिंति जाव अंतं करेहिति?, तएणं समणे भगवं महावीरे देवेहि मणसा पुढे तेसिं देवाणं मणसा चेव इमं एतारूवं वागरणं वागरेति-एवं खलु देवाणुप्पिया! मम सत्त अंतेवासीसयाइं सिज्झिहिंति जाव अंतं करेहिंति।
तएणते देवासमणेणं भगवया महावीरेणंमणसा पुढेणंमणसाचेवइमएयारूवं वागरणं वागरिया समाणा हट्टतुट्ठाजाव हयहिया समणं भगवं महावीरं वंदति णमसंति २त्ता मनसा चैव सुस्सूसमामा नमसमामा अभिमुहा जाव पज्जुवासंति।
तेणं कालेणं २ समणस्स भगवओ महावीरस्स जेढे अंतेवासी इंदभूती नामंअनगारे जाव अदूरसामंते उद्दजाणूजाव विहरति, तए णं तस्स भगवओ गोयमस्स झाणंतरियाए वट्टमाणस्स इमेयास्त्वे अन्झथिए जाव समुप्पज्जित्था, एवं खलु दो देव महिड्डीयाजाव महानुभागासमणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियं पाउड्भूया तं नो खलु अहं ते देवे जाणामि कयराओ कप्पाओ वा सग्गाओ वा विमाणाओ कस्स वा अत्थस्स अट्ठाए इहं हव्वमागया?
तं गच्छामिणं भगवं महावीरं वदामि नमसामिजाव पञ्जुवासामि इमाइंचणं एयारूवाई वागरणाइं पुच्छिस्सामित्ति कटु एवं संपहेति २ उठाए उतुति २ जेणेव समणे भगवं महा० जाव पज्जुवासति, गोयमादि समणेभगवंम० भगवं गोयमंएवंवदासी-सेनूनंतवगोयमा! झाणंतरियाए वट्टमाणस्स इमेयारूवे अज्झथिए जाव जेणेव ममअंतिए तेणेव हव्वमागए से नूनं गोयमा अत्ये समत्थे ?, हंता अस्थि, तं गच्छाहि गं गोयमा ! एए चेव देवा इमाइं एयाख्वाइं वागरणाई वागरेहिंति।
तएणंभगवंगोयमै समणेणं भगवया महावीरेणं अब्भणुनाएसमाणे समणंभगवं महावीरं वंदइ नमसति २ जेणेव ते देवा तेणेच पहारेत्य गमणाए, तए णं ते देवा भगवं गोयम एजमाणं पासंति २ हट्टा जाय हयहियया खिप्पामेव अब्भुट्टेति २ खिप्पामेव पच्चुवागच्छंति २ जेणेव भगवं गोयमे तेणेव उवागच्छंति २ ता जाव नमंसित्ता एवं वयासी-एवं खल भंते! अम्हे महासकातो कप्पातो महासग्गातो महाविमाणाओ दो देवा महिड्डिया जाव पाउन्भूता तए णं अम्हे समणं भगवं महावीरं वंदामो नमसामो २ मणसा चेव इमाइं एयास्वाइं वागरणाई पुच्छामो।।
कतिणं भंते ! देवाणुप्पियाणं अंतेवासीसयाई सिज्झिहिंति जाव अंतं करेहिति?, तएणं समणे भगवं महावीरे अम्हेहिं मणसा पुढे अम्हं मणसा चेव इमं एयास्ववं वागरणं वागरेति-एवं खलु देवाणु० मम सत्त अंतेवासीसयाइं जाव अंतं करेहिति।
तएणं अम्हे समणेणं भगवया महावीरेणं मणसा घेव पुढेणं मणसा चेव इमं एयारूवं वागरणं वागरिया समाणा समणं भगवं महावीरं वंदामो नमंसामो २ जाव पञ्जुवासामोत्तिकट्ट भगवं गोतमं वंदति नमसंति २ जामेव दिसिं पाउ० तामेव दिसिंप०।।
वृ. 'तेण'मित्यादि, महाशुक्रात् सप्तमदेवलोकात् ‘झाणंतरियाए'त्तिअन्तरस्य-विच्छेदस्य करणमन्तरिका ध्यानस्यान्तरिकाध्यानान्तरिका-आरब्धध्यानस्यसमाप्तिरपूर्वस्यानारम्भणमित्यर्थः
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org