________________
शतकं-३, वर्गः-, उद्देशकः-२
१८७ वयासी-एवं खलु भंते ! अहं तुब्भं नीसाए चमरेणं असुरिदेणं असुररन्ना सयेव अचासाइए, तए णं मए परिकुविएणं समाणेणं चमरस्स असुरिंदस्स असुररत्रो वहाए वज्जे निसट्टे, तए णं मे इमेयारूवे अज्झस्थिए जाव समुप्पजिस्था-नो खलु पभू चमरे असुरिंदे असुरराया तहेव जाव
ओहिं पउंजामि देवाणुप्पिए ओहिणा आभोएमि हा हा अहो हतोमीतिकटुताए उक्किट्ठाए जाव जेणेवदेवाणुप्पिए तेणेव उवागच्छामि देवाणुप्पियाणं चउरंगुलमसंपत्तंवजं पडिसाहरामिवज्जपडिसाहरणट्टयाए णं इहमागए इह समोसढे इह संपत्ते इहेव अज उवसंपज्जित्ता णं विहरामि।
तं खामेमिणं देवाणुप्पिया! खमंतु णं देवाणुप्पिया! खमंतु मरहंतु णं देवाणुप्पिया! नाइभुजो एवं पकरणयाएत्तिकटु ममं वंदइ नमसइ २ उत्तरपुरच्छिमं दिसीभागं अवक्कमइ २ वामेणं पादेणं तिक्खुत्तो भूमिं दलेइ २ चमरं असुरिंदं असुररायं एवं वदासी-मुक्कोऽसि णं भो चमरा! असुरिंदा असुरराया ! समणस्स भगवओ महावीरस्स पभावेणं न हि ते दाणिं ममाओ भयमत्थीत्तिक? जामेव दिसिं पाउन्भूए तामे व दिसिंपडिगए।
वृ. 'अवियाई ति, 'अपिच' इत्यभ्युचये 'आइंति वाक्यालङ्कारे 'मुडिवाएणं तिअतिवेगेन वज्रग्रहणाय यो मुष्टेबन्धन वात उत्पन्नोऽसौ मुष्टिवातस्तेन मुष्टिवातेन 'केसग्गे'त्ति केशाग्रानि 'वीइत्था' वीजितवान् । 'इहमागए'त्ति तिर्यग्लोके 'इह समोसट्टे'त्ति सुसमारपुरे 'इह संपत्ते'त्ति उद्याने 'इहेव'त्ति इहैवोद्याने 'अजेति 'अद्य' अस्मिन्नहनि अथवा हे आर्य!-पापकर्मबहिर्भूत ! 'आर्य!' वा स्वामिन् ! ! 'उवसंपज्जित्ता गं'ति ‘उपसंपद्य' उपसंपन्नो भूत्वा विहरामि' वर्ते
_ 'नाइभुज्जो'त्ति नैव भूयः ‘एवं पकरणयाए'त्ति एवं प्रकरणतायां वतिष्य इति शेषः, 'दाणिं ति इदानीं सम्प्रतीत्यर्थः ।।इह लेष्ट्वादिकं पुद्गलं क्षिप्तं गच्छन्तं क्षेपकमनुष्यस्तावद्रहीतुं नशक्नोतीति ६श्यते, देवस्तु किं शक्नोति? येन शक्रेण वज्रंक्षिप्तं संहतंच, तथा वज्रं चेद्गृहीतं चमरः कस्मान्न गृहीत इत्यभिप्रायतः प्रस्तावनोपेतं प्रश्नोत्तरमाह
मू. (१७५) भंतेत्ति भगवं गोयमे समणं भगवं महावीरं वंदति २ एवं वदासि-देवे णं भंते महिड्डीए महज्जुतीए जाव महानुभागे पुव्वामेव पोग्गलं खिवित्ता पभू तमेव अनुपरियट्टित्ताणं गिहित्तए?, हंता पभू।
से केणद्वेणं भंते ! जाव गिण्हित्तए ?, गोयमा ! पोग्गले निक्खित्ते समाणे पुवामेव सिग्घगती भवित्ता ततो पच्छा मंदगतीभवति, देवेणं महिडीए पुब्बिंपिय पच्छावि सीहे सीहगती चेव तुरियतुरियगती चेव । से तेणटेणं जाव पभू गेण्हित्तए।
जति णं भंते ! देविंदे महिद्दीए जाव अनुपरियट्टित्ता णं गेण्हित्तए कम्हाणं भंते ! सक्केणं देविंदेणं देवरना चमरे असुरिदे असुररायानो संचातिए साहत्थिं गेण्हित्तए?, गोयमा! असुरकुमाराणं देवाणं अहे गतिविसए सीहे २ चेव तुरिए २ चेव उद्घ गतिविसए अप्पे २ चेव मंदे मंदे चेव वैमानियाणं देवाणं उड़े गतिविसए सीहे २ चेव तुरिए २ चेव अहे गतिविसए अप्पे २ चेव मंदे २ चेव, जावतियं खेत्तं सक्के देविंदे देवराया उद उप्पयति एक्केणं समएणं तं वजे दोहिं, जवजे दोहिं तं चमरे तिहिं, सव्वत्थोवे सक्कस्स देविंदस्स देवरनो उड्डलोयकंडए अहेलोयकंडए संखेज्जगुणे, जावतियं खेत्तं चमरे असुरिदै असुरराया अहे ओवयति एक्केणं समएणं तं सक्के दोहिंजं सक्के दोहिं तं वजे तिहिं, सव्वत्थोवे समरस्सअसुरिंदस्सअसुररन्नो अहेलोयकंडए उडलोयकंडए संखेजगुणे
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org