________________
२३८
उत्तराध्ययन-मूलसूत्रम्-१-८/२०८ ठाणपारगो, रायणो बहुमतो, वित्ती से उवकप्पिया, तस्स जसा नाम भारिया, तेसिं पुत्तो कविलो नाम, कासवो तंमि कविले खुड्डलए चेव कालगतो, ताधे तंमि मए तं पयं रायणा अण्णस्स मरुयगस्सदिन्नं, सो य आसेण छत्तेण य धरिज्जमानेण वच्चइ, तंदट्ठण जसा परुण्णा, कविलेण पुच्छिया, ताए सिटुं-जहा पिया ते एवंविहाए इड्डीए निगच्छियाइऔ, तेन भण्णति-कथं?, सा भणति-जेन सो विज्जासंपन्नो, सो भणइ-अहंपि अहिज्जामि, सा भणइ-इहं तुमं मच्छरेण न कोइ सिक्खवेति, वच्च सावत्थीए नयरीए पिइमित्तो इंददत्तो नाम माहणो सो ते सिक्खावेहित्ति । सो तो तस्स सगासं, तेन पुच्छितो-कओऽसि तुमं?, तेन जहावत्तं कहियं, सो तस्स सगासे अहिज्जिउंपयत्तो। तत्थ सालिभदो नाम इब्भो, सो से तेन उवज्झाएणनेच्चतियंदवावितो, सो तत्थ जिमितो २ अजिज्जइ, दासचेडी यतं परिवेसेइ सोय हसणसीलो तीए सद्धि संपलग्गो, तीए भण्णइ-तुमे मे पीतो, न य ते किंचिवि, नवरिमारुसिज्जासि, पोत्तमुल्लणिमित्तं अहमन्नेहिं २ समं अच्छामि, इयरहाहं तुज्झ आणाभोज्जा । अण्णया दासीण महो ढुक्कइ, सा तेन समं निविण्णया, निदं सा न लहइ, तेन पुच्छिया-कतो ते अरती?, तीए भण्णति-दासीमहो उवट्ठितो, ममं पत्त-पुप्फाइमोल्लं नत्थि, सहीजणमझे विगुप्पिस्सं, ताहे सो अधिति पगतो, ताए भण्णतिमा अद्धिर्ति करेहिं, एत्थ धनोनाम सिट्टी, अप्पभाए चेव जे नं पढमं वद्धावेइ से दो सुवण्णए भासए देइ, तत्थिमं गंतूण तं वद्धावेहि, आमंति तेन भणियं। तीए लोभेण मा अन्नो गच्छिहित्ति अतिपभाए पेसितो, वच्चंतो य आरक्खियपुरिसेहिं गहितो बद्धो य। __ ततो पभाए पसेणइस्सरनो उवनीतो, राइणा पुच्छितो, तेन सब्भावो कहितो, रायणा भणितोजं मग्गसि तं देमि, सो भणति-विचिंतिउं मग्गामि, रायणा तहत्ति भणिए असगवणियाए चिंतेउमारद्धो-किं दोहिं मासेहिं साडिगाभरणे पडिवासिगा जाणवाहणाउज्जाणोवभोगा मम वयस्साणं पव्वागयाण धरं भज्जाचउट्ठयं जंचण्णं उवउज्जं?, एवं जाव कोडीएवि न ठाएति। चिंतंतो सुहज्झवसाणो संवेगमावण्णो जाइं सरिऊण सयंबुद्धो सयमेव लोयं काऊण देवयादिनगहियायारभंडगो आगतो रायसगासं, रायणा भन्नति-किं चिंतियं?, सो भणति"जहा लाभो तहा लोभो' कण्ठयः, राया भणति
"कोडिंपि देमि अज्जोत्ति भणति राया पहट्ठमुहवण्णो।
सोऽवि चइऊण कोडिं जातो समणो समियपावो।" छम्मासा छउमत्थो आसि । इत्तो य रायगिहस्स नयरस्स अंतरा अट्ठारसजोयणाए अडवीए बलभद्दपामोक्खा इक्कडदासा नामपंच चोरसयाअच्छंति, नानेण जाणियं-जहा ते संबुज्झिस्संति, ततो पट्ठितो संपत्तो य तं पएसं, सोहिएण य दिट्ठो कोवि एतित्ति आसण्णीभूतो, नाओ जहा समणगोत्ति, अम्हं परिभविउं आगच्छति, रोसेण व गहितो सेणावइसमीवं नीतो, तेन भण्णतिमुयह एयंति, ते भणंति-खेल्लामो एतेणंति, तेहिं भण्णति-नच्चसु समणगोत्ति, सो भणइवायंतगो नत्थि, ताहे ताणवि पंचवि चोरसयाणि ताले कुटुंति, सोऽवि गायति धुवगं,
"अधुवे असासयंमी, संसारंमि दुक्खपउराए।
किं नाम तं होज्ज कम्मयं ? जेणाहं दुग्गहं न गच्छेज्जा॥" एवं सव्वत्थ सिलोगन्तरे धुवगं गायति 'अधुवे'त्यादि, तत्थ केइ पढमसिलोगे संबुद्धा,
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org