________________
२३४
वत्सिद्धानामप्यालोच्यते साधूनामभावे, ततश्रवं सिद्धावसाना आलोचना दातव्येति । आलोयणा वियडणा सोही सब्भावदायणा चेव ।
मू. (१९४५)
निंदे गरिह विउट्टण सल्लुद्धरणंति एगट्ठा ॥
वृ. आलोचना विकटना शुद्धिः सद्भावदायणा निंदणा गरहणा विउट्टणं सल्लुद्धरणं चेत्येकार्थिका
नीति । आलोचनाद्वारं समाप्तम्, इदानीं विशुद्धिद्वारव्याचिख्यासयाऽऽह
T
मू. (१९४६)
मू. (१९४७)
मू. (१९४८)
मू. (१९४९)
मू. (१९५०)
मू. (१९५१)
मू. (१९५२)
मू. (१९५३)
मू. (१९५४)
आघनियुक्तिः मूलसूत्र
मू. (१९५५)
मू. (१९५६)
मू. (१९५७)
एत्तो सल्लुद्धरणं वुच्छामी धीरपुरिसपन्नत्तं । जं नाऊण सुविहिया करेंति दुक्खक्खयं धीरा ।। दुविहाय हो सोही दव्वसोही य भावसोही य ।
दव्वंभि वत्थमाई भावे मूलुत्तरगुणेसु ॥ छत्तीसगुणसमन्नागएण तेनवि अवस्स कायव्वा । परसक्खिया विसोही सुट्रुवि ववहारकुसलेणं ।।
सोऽवि विज्जो अन्नस्स कहे अप्पणो वाही । सोऊण तस्स विज्जस्स सोवि परिकम्मभारभइ ॥ एवं जाणतेनवि पायच्छित्तविहिमप्पणो सम्मं । तहवि य पागडतरयं आलोएतव्वयं होड़ ॥ तूण गुरुसका काऊणय अंजलिं विनयमूलं । सव्वेण अत्तसोही कायव्वा एस उवएसो || नहु सुज्झई ससल्लो जह भणियं सासने धुवरयाणं । उद्धरियसव्वसल्लो सुज्झइ जीवो धुयकिलेसो | सहसा अन्नाणेण व भीएण व पिल्लिएण व परेण । सनायकेण व मूढे व रागदोसेहिं ।। जं किंचि कयमकज्जं न हु तं लब्भा पुणो समायरिडं । तस्स पडिक्कमियव्वं न हु तं हियएण वोढव्वं ॥ बोलो जंपतो कज्जमकजं व उज्जुयं भणड़ । तं तह आलोएज्जा मायामयविप्पमुक्को उ ॥ तस्स य पायच्छित्तं जं मग्गविऊ गुरू अव संति । तं तह आयरियव्वं अनवज्जपसंगभीएणं ॥ नवि तं सत्यं व विसं व दुप्पउत्तो व कुणइ वेयालो । जंत व दुप्पउत्तं सप्पो व पमाणां कुद्धो ॥ कुड़ भावसल्लं अनुद्धियं उत्तमट्टकालंमि । दुल्लभबाहीयत्तं अनंतसंसारियत्तं च ॥
मू. (१९५८)
वृ. अत ऊर्ध्वं शल्योद्धरणं वक्ष्ये धीरपुरुषप्रज्ञप्तं, 'यत्' शल्योद्धरणं ज्ञात्वा सुविहिताः कुर्वन्ति दुःखक्षयं धीरा इति । द्विविधा भवति शुद्धिः - द्रव्यशुद्धिश्र भावशुद्धिश्च तत्र 'द्रव्ये' द्रव्यविषया शुद्धिर्वस्त्रादीनामवगन्तव्या, भावे तु मूलोत्तरगुणेषु शुद्धिर्ज्ञातव्या, एतदुक्तं भवति मूलगुणोत्तरगुणालोचनया भावशुद्धि
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
Jain Education International
1
