________________
मूलं - ९१३
१९७
भक्ते गुरुणा च सन्दिष्टः' उक्तः यदुत आह्वयाचाम्लादीन् साधून् येन तेभ्यो दीयते, पुनश्रासौ रत्नाधिकः सन्दिष्टः सन् चतुर्थादीन् साधून् व्याहरति । स च व्याहरन्नेतान्न व्याहरति, मोहचिकित्सार्थं य उपवासिकः स्थितस्तं न व्याहरति, तथा विकृष्टतपसं साधुं न व्याहरति, विकृष्टतपश्चाष्टमादारभ्य भवति, तस्य कदाचिद्देवता प्रातिहार्यं करोति अतस्तस्य न दीयते, ग्लानश्च ज्वरादिना तं च न व्याहरति, आत्मलब्धिकं च न व्याहरति, एताननन्तरोदितान् साधून मुक्त्वा शेषान् गत्वा भणति, यदुत आचार्या व्याहरन्ति युष्यमान्, तेषां च मध्ये यचतुर्थादिक आकारितः स आकर्ण्य किं करोति ? इत्याह- अनतिलङ्घयन् गुरोराज्ञामागत्य वन्दित्वा भणति तमाचार्यं यदुत - संदिशत यूयं, आचार्योऽपि भणति भुञ्जीत, सोऽपि भणति - जंसरति तत्तिअं भुञ्जामि, शेषं यदुद्वरितं तत्तस्यैव यस्य सत्कः प्रतिग्रहकः, पुनश्च स एव परिष्ठापयतीति अथासौ साधुरेवं न भणति यदुत 'जं सरइ तत्तिअं' ततस्तस्य एवमभणतस्तस्यैव यच्छेषं भक्त मुद्वरितं तद्भवति, स एव ‘विवेचकः' परिष्ठापक इत्यर्थः, भणिते तु एवं “जावइयं सरइ तावइयं सरामी "ति, ततस्तस्यैव साधोर्यस्य सत्कः पतद्ग्रहकः समर्पणीयः पुनः स एक कल्पं ददाति । अयं प्रवचनस्य पूर्वोक्त उपदेशः । अथ यदुद्वरितं तत्सर्वं भुङ्क्ते ततस्तस्मिन् भुक्ते सति तस्य पात्रकस्य प्रथमकल्पं ददाति, कृते च तस्मिन् प्रथमकल्पे तस्यैव साधोर्यस्य सत्कः पतद्ग्रहकस्तस्यैव तत्पात्रकं 'ददाति' समर्पयतीत्यर्थः, अथैतन्न ब्रूते यदुत जावइयं सरइ तावइयं सारेमित्ति, ततः जावतिअंति अभणिते सति तस्यैव साधोर्यः परिस्थापनिकभोक्ता तस्यैव यदुद्वरितं शेषं तत्परित्याज्यं भवति । इदं च पूर्वोक्त स्यैव व्याख्यानं द्रष्टव्यं न तु पुनरुक्त मिति । कीदृशं पुनश्चतुर्थोपवासिकादेः परिष्ठापनिकं कल्पते ?, अत आह
;
मू. (९१४)
विहिहि विहिभुत्तं अरेगं भत्तपान भोत्तव्वं । विहिहिए विहिभूत् एत्थ य चउरो भवे भंगा ॥ उग्गमदोसाइजढं अहवा बीअं जहिं जहापडिअं । इय एसो गहणविही असुद्धपच्छायणे अविही ॥ कागसियालक्खइयं दविअरसं सव्वओ परामङ्कं । एसो उ भवे अविही जहगहिअं भोयांमि (भुंजओ य) विही ।। उच्च च विट्टाओ कागो अहवावि विक्खिरइ सव्वं । विप्पेक्खड य दिसाओ सियालो अन्नोन्नहिं गिण्हे ॥ सुरहीदोच्चंगट्टा छोतॄणं दवं तु पियइ दवियरसं ।
वरि आम इ एसो भुंजणे अविही ॥ to हि तह नीयं गहणविही भोयणे विही इणमो । उक्कोसमनुक्कासं समकयरसं तु भुंजेज्ना ॥ तइएवि अविहिगहिअं विहभित्तं तं गुरूहिऽणुन्नायं । सानानाया गणे दत् य निज्जुहणा ॥
[भा. २९८ ]
[भा. २९९ ]
मू. (९२१)
अहवावि अकरणाए उवट्टियं जाणिऊण कल्लाणं । घट्टे दिति गुरू पसंनविनिवारणट्टाए ।
[भा. ३०० ]
वृ. विधिनोद्गमदोषादिरहितं सारासारविभागेन च यन्न कृतं पात्रके तद्विधिगृहीतं, तथा 'विधिभुक्तं ' कटकच्छेदेन प्रतरच्छेदादिना वा यद्भुक्तं तद्विधिभुक्त मुच्यते, तदेवंविधं विधिगृहीतं विधिभुक्तं च
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
मू. (९१५)
मू. (९१६)
मू. (९१७)
मू. (९१८)
मू. (९१९)
मू. (९२०)
Jain Education International
[भा. २९५]
[भा. २९६ ]
[भा. २९७]