________________
मूलं - ८२०
૬૮૩
एमेव उग्गहंमिवि मा संकुडणे तसविनासी ॥
[भा. २७२]
वृ. हस्तस्थे तद्गृहेऽवनमतः शिरसः प्रषतेयुः प्राणिनः कदाचिदत - शिरः प्रथममेव प्रमार्जयेत्, एवमेव पतद्गृह प्रमार्जनं कृत्वा प्रदर्शयेद्भक्तादि, किं कारणं ? -'मा संकुडणे तसविणासो 'त्ति मा भूत्सङ्कोचने सति पटलानां त्रसादिविनाशो भविष्यत्यतः प्रमृज्य पतद्भहं भक्तं पदर्शयतीति ॥ काउं पडिग्गहं करयलंभि द्वं च ओणमित्ताणं । भत्तं वा पानं वा पडिसिज्जा गुरुसगासे ॥
मू. (८२१)
[भा. २७३] वृ. कृत्वा पतद्ग्रह्णं करतले अर्धं च शरीरस्यावनम्य पुनर्भक्तं वा पानं वा प्रदर्शयेत् गुरुसगासे इति ॥ मू. (८२२) ताय दुलारोsय भत्तपान एसणमनेसणाए उ ।
अट्टुस्सासे अहवा अनुग्गहीदाउ झापज्जा ।।
[भा. २७४ ]
वृ. ततः कदाचिद्दुरालोचितं भक्त पानं भवति. 'नट्टं वलं चलं' इत्येवमादिना प्रकारेण, तथैषणादोषः कदाचित् सूक्ष्मःकृतो भवति, अनेषणादोषो वा कचिदजानता, ततश्रुतेषां विशुद्धयर्थमष्टोच्छ्वासं नमस्कारं ध्यायेत, अथवा 'अनुग्रहादी' - ति अथवाऽनुग्रहादि ध्यायेत, “जइ मे अनुग्गहं कुज्जा साहू हुज्जामि तारिओ” इत्येवमादि गाथाद्वयं कायोत्सर्गस्थो विशुद्धर्थं ध्यायेत्, उत्सार्य च कायोत्सर्गं ततः स्वाध्यायं प्रस्थापयेत् । एतदेवाह
मू. (८२३)
विनएण पट्टवित्ता सज्झायं कुणइ तो महुत्तागं । पुव्वभणिया य दोसा परिस्समाई जढा एवं ॥
वृ. विनयेन प्रस्थाप्य स्वाध्यायं योगविधाविव तत- स्वाध्यायं मुहूर्त्तमात्रं करोति, जधन्यतो गाथात्रयं पठति, उत्कृष्टतश्चतुर्दशापि सूक्ष्माणप्राणलब्धिसंपन्नोऽन्तर्मुहूर्त्तेन परावर्त्तयति, एवं कुर्वता पूर्वभणिता दोषा ‘धातुक्षोभे भरणं' मित्येवमादयः तथा परिश्रमादयश्च दोषा 'जढाः त्यक्ता भवन्तीति ॥
मू. (८२४)
दुविहो य होइ साहू मंडलिउवजीवओ य इयरो य ।
मंडलिमुवजीवंतो अच्छड़ जा पिंडिया सव्वे ॥
वृ. स च साधुर्द्विप्रकारो - मण्डल्युपजवीकः इतर- अमण्डल्युपजीवक-, तत्र यो मण्डल्युपजीवकः साधुः सोऽटित्वा भिक्षां तावत्प्रतिपालयति यावत् 'पिण्डिताः ' एकीभूता - सर्वेऽपि साधवो भवन्ति, पुन स तैः सह भुङ्क्ते ।
मू. (८२५)
रोवि गुरुसगासं गंतूण भणड़ संदिसह भंते । पाहुणगस्ववगअतरंतबालवुढाणसंहाणं ॥
वृ. 'इतरोऽपि' अमण्डल्युपजीवकः, तत्र यो मण्डल्युपजीवकः स साधुगुरुसगासं गत्वा तमेव गुरु भणति-यथा हे आचार्याः । संदिशत - ददत यूयमिदं भोजनं प्राधूर्णकक्षपकअतरन्तबालवृद्धशिक्षकेभ्यः साधुभ्य इति । पुनश्र मू. (८२६)
दिन्ने गुरूहिं तेसिं सेस भुजेज्ज गुरुअणुन्नायं ।
गुरुणा संदिट्ठी वा दाउं से तओ भुंजे ॥
वृ. एवमुक्तेन सता गुरुणा दत्ते सति तेभ्यः- प्राधूर्णकादिभ्यो यच्छेषं तद् मुञ्जीत गुरुणाऽनुज्ञाते सति, यदिवा गुरुणा सन्दिष्टः' उक्तः यदुतत्वमेव प्राचूर्णकादिभ्यः प्रयच्छ, एवमसौ साधुर्मणितः सन् दत्त्वा प्राधूर्णकादिभ्यस्ततःशेषं यद् ‘भक्तं तद्भुङ्गे । एवं न केवलमसौ प्राधूर्णकादिभ्यो ददाति अन्यानपि साधून्न्त्रियति,
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
Jain Education International