Page Text
________________
१८२
आनियुक्तिः मूलसूत्रं मू. १८१५) एयद्दोसविमुक्कं गुरुणा गुरुसम्मयस्स वाऽऽलोए।
जंजह गहियं तु भवे पढमाओ जाभवे चरिमा ।। वृ. एभिषेर्विभुक्त मनन्तरोक्तैमक्षमालोचयतेद्गुरोः समीपेवायो गुरोः संमतो-बहुमतस्तस्य समर्मापे आलोचयेत. कथमा लोचनीवं ?, यद्यथा गृहीतं भवेत्-येन क्रमेण यद्भहीतं प्रथमभिक्षाया आरभ्य यावच्चरमा-पश्चिमा भिक्षा तावदालोचयेदिति। एव तावदुत्सर्गेणालोचनविधिः। यदा पूनरेतानिकारणानि भवन्ति तदा ओधत आलोचयतीत्येतदेवाहमू. (८१६) काले य पहुप्पते उच्चाओ वावि ओहमालोए।
वेला गिलाणगस्सव अइच्छइ गुरूव उच्चाओ।। वृ. यदा तु पुनः काल एव नपर्याप्त यावदनेनक्रमेणालोचयति तावदस्तं गच्छत्यादित्यः तदा तस्मिन् काले ओधत आलोचयति, यदिवा श्रान्तः कदाचिद्भवति तदाऽप्योधत एवालोचयति, वेला वा ग्लानस्यातिकामति यावत्क्रमेणालोचयति अत ओधत आलोचयति, अथवा गुरु: उच्चातो-श्रान्तः कुलादिकार्येण केनचित् तता ओघत आलोचयत्येवं कारणैरिति । का चासावोघालोचना?. मू. (८१७) पुरकम्मपच्छकम्मे अप्पेऽसुद्धे यओहमालोए।
तुरियकरणमिजंसे सुन्झई ततिअंकहए। वृ. आकुलत्वे आपन्ने सत्येवमोघलोचनयाऽऽलोचयति-पुरःकर्म पश्चात्कर्म च अल्पं नास्ति किञ्चिदित्यर्थः, 'असुद्धे यत्ति अशुद्धं चाल्प, अशुद्धमाधाकर्माद्यभिधीयते तदल्प-नास्तीति, एवमोघतःसङ्गेपेणालोचयेत्। 'तुरियकरणमिति त्वरित कार्येजाते सतियन्त्रशुद्धयति उक्तेनप्रकारेण तावन्मात्रमेव कथयति, एषा । ओघालोचनेति ॥ मू. (८१८) आलोइत्ता सव्वं सीसंसपङिगह पमज्जिता !
उद्यमहो तिरियमी पडिलेहे सव्वओ सव्वं ॥ वृ. एवमेषा मानसी आलोचना वाचिकी वाऽऽलोचनोक्ता, इदानीं कायिकी आलोचना भण्यतेआचार्यस्य भिक्षा दर्श्यते, एवं मनसा वाचा वाऽऽलोचयित्वा सर्व' निरवशेष, तथा मुखवस्त्रिकया शिरः प्रमृज्य पतद्ग्रहं च सपटलं प्रमृज्य 'उद्धवं' पीठीः 'अधो' मुवि 'तिर्यक् तिरधीनं 'प्रत्युपेक्षेत' निरूपयेत् 'सर्वतः' समन्ताच्चसृष्वपि दिक्षु सर्वनैरन्तर्येण. ततः पतदभहस्ते कृत्वा भक्तादिगुरोर्दर्शयतीति वक्ष्यति भाष्यकृत् । इदानीमेतामेव गाथा भाष्यकृदाह, तत्र गुरुदोषत्वात्प्रथममूर्दानि त्रीणि पदानि व्याख्यानयन्नाहमू. (८१९) उद्धं पुष्कफलाई तिरियं मजारिसाणडिभाई।
खीलगदारुगआवडणरक्खणट्ठा अहो पेहे ॥ [भा. २७१) वृ. उद्यानादी आवासितानां सतां पुष्पफलादिपातमट्टै निरूप्य ततो गरोदर्शयति, तिर्यङ मार्जारश्वडिम्भानालोक्यालोच्यति. माभूत्ते आगच्छन्तस्तत्पात्रमुत्प्रेर्यपातयिष्यन्ति, आदिशब्दात्काण्ड वा केनचिद्विक्षिप्तमायाति. अतस्तिर्यग निरूप्यते, तथाऽयो निरूपयति, किमर्थ ?. कदाचित्कीलको भवति. तत्रापतनम-आस्खलनं मा भूदिति, अतोऽधो निरूप्यततो भक्तादि दर्शयति । इदानीं 'सीसंसपडिग्गहं पमज्जेत्त'त्ति व्याख्यानयति
मू. (८२०) ओणमणो पवडेजा सिरओ पाणा सिरंपमज्जेजा।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003330 |
| Book Title | Agam Suttani Satikam Part 26 Oghniryukti Pindniryukti |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dipratnasagar, Deepratnasagar |
| Publisher | Agam Shrut Prakashan |
| Publication Year | 2000 |
| Total Pages | 436 |
| Language | Prakrit, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari, Agam, Canon, agam_oghniryukti, & agam_pindniryukti |
| File Size | 23 MB |