________________
मूलं-६९७
____ १६१ दर्शयतः शङ्का भवति ॥ इदानीं पनि प्रतिकुष्टकुलानि कथितानि तान्येभिरभिज्ञानैर्वजयति - मू. (६९८) पडिकुट्ठकुलाणं पुनपंचविह्म थूभिआ अभिन्नाणां ।
भग्गघरगोपुराई रुक्खा नानाविहाच॥ वृ. तेषां प्रतिकुष्ठकुलानां पञ्चविधा स्तूपिकाऽभिज्ञानं भवति, भग्नगृहसमीपादौ वा तथा गोपुरसमीपे बहिरन्तर्वा वृक्षा नानाविधा अभिज्ञानं प्रतिषिद्धकुलानाम् । एतश्च स्थापनाकुलेषु न प्रवेष्टव्यं, यतःमू. (६९९) ठवणा मिलक्खुनेहुं अचियत्तघरं तहेव पडिकुटुं।
एवं गणधरमेरं अइक्कमंतो विराहेना॥ वृ.स्थापनाकुलानितथा मिलक्खू म्लेच्छगृहंतथाअचियत्तगृहंतथा प्रतिकुष्टं' छिम्पकादिगृहसूतकोपेतगृहवा, एतेषुनप्रचेष्टव्यं, इयं गणधरमेरा' गणधरस्थितिस्ततश्चतांमर्यादांप्रवेशेनातिक्रामन् विराधयति दर्शनादि । आहप्रतिकुष्टकुलेषुप्रविशतो न कश्चित् षड्जीववधो भवति किमर्थ परिहार इति?, उच्यते... मू. (७००) छक्कायदयावंतोऽवि संजओ दुल्लहं कुणइ बोहिं।
आहारे नीहारेपछिए पिंडगहणे य॥ वृ. सुगमा। नवरम्-आहारनीहारौ यद्यगुप्तः सन् करोति, 'जुगुप्सितेषु' छिम्पकादिषु यदि पिण्डग्रहणं करोति ततो दुर्लभां बोधिंकरोतीति। ननु च ये इह जुगुप्सितास्ते चैवान्यत्राजुगुप्सितास्ततः कथं परिहरणं कर्त्तव्यं ?, उच्यते. मू. (७०१) जे जहि दुगुंछिया खलु पव्वावणवसहिभतपानेसु ।
जिनवयणे पडिकुट्ठा वज्जेयव्वा पयत्तेणं॥ वृ.ये 'यस्मिन्' विषयादौ जुगुप्सिताः प्रव्रज्यामङ्गीकृत्य वसतिमङ्गीकृत्य तथा भक्तं पानं चाङ्गीकृत्य ते तत्र वर्जनीयाः, तत्थ पव्वावणं प्रतीत्थ अवरुन्धिका ण पव्वावणजोग्गा वसहिभत्तपाणेसु जोग्गा, वसहिमङ्गीकृत्य जुगुप्सितो भंडाण वाडओ वत्थ वसई न कीरइ, जतो तत्थ गाइयव्वनच्चियव्वएण असल्झायादि होइ, पव्वावणभत्तपाणेसु पुन जुग्गो, तथा भक्त पानग्रहणेषु जुगुप्सितानि सूतकगृहाणि पव्वावणेसु य, तानि पुन वसहिं अन्नत्थ दवावेंति, अन्नाणि पुन तिहिवि दोसेहिं दुट्टाणि कम्मकराईणि, एते जिनवचनप्रतिकुष्टा वर्जनीयाः प्रयत्नेन । अथवा पश्चार्द्धमन्यथा व्याख्यायते, पव्वावणे दुगुंछिया एते. म. (७०२) अट्ठारस पुरिसेसुं वीसं इत्थीसु दस नपुंसेसुं।
पव्वावणाए एए दुगुंछिया जिनवरमयंमि॥ वृ. पव्वावणे जिनवयणे पडिसिद्धा, वसहिदगुंछिया ओसन्ना अमणुन्ना वा, भत्तपानेवि एते चेव, एते 'जिनवचनप्रतिकुष्टाः । दोसेण जस्स अयसो आयासो अवयणे य अग्गहणं । विप्परिणामो अप्पच्चओ य कुच्छा य उप्पज्जे॥ मू. (७०३) दोसेन जस्स अयसो आयासो पयवणे य अग्गहणं।
विप्परिणामो अप्पच्चओ यकुच्छा च उप्पज्जे॥ वृ. सर्वथा येन केनचित् 'दोषेण निमित्तेन तस्य संबन्धिना 'अयशः' अश्लाघा आयासः' पीडा प्रवचने भवति, अग्रहणं वा विपरिणामो वा श्रावकस्य शैक्षकस्य वा तन्न कर्त्तव्यं, तथाऽप्रत्ययो वा शासने येन भवति ततैतेऽन्यथा वदन्ति अन्यथा कुर्वन्ति एवंविधोऽप्रत्ययो येन भवति, तन्न कर्त्तव्यं, तथा जुगुप्सा च येनोत्पद्यते तदुत वराकका एते दयामनकास्तदेवंविधंन किञ्चित्कार्यम् । यस्तु पुनरेवं करोति तस्येदमुक्तं भगवता1261 111
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org