Agam Suttani Satikam Part 26 Oghniryukti Pindniryukti

SR No.: 003330
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 436
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, agam_oghniryukti, & agam_pindniryukti
File Size: 23 MB

Page 156

१५३
मृल-६५६ द्धरणं करोति पुरीषवेगस्य तता मरणभयं भवन. व्युत्सृजतस्तु षट्कायविराधनेति, स्थण्डिनाभावात् । 'आवस्सए'त्ति गयं. 'संघाडएत्ति व्याख्यायत
मू. (६५७) एकानियस्य दाया इयां साणे तंहव पडिनाए। - भिक्खविसाहि महन्वय तम्हा सबितिज्जए गमनं॥
वृ. यदि सङ्घाटकोपेतः सन भिक्षाटनं न करोति तत एकाकिन एते दोषाःीकृतः श्वजनितः प्रत्यनीकजनितः भिक्षाविशुद्धिरेकस्य न भवति तथा व्रतोपघातो भवति तस्मात्सद्धितीयन गन्तव्यम । इयं च प्रतिद्वारगाथा, इदानीं भाष्यकार: प्रतिपदं व्याख्यानयतिमू. (६५८) संघाडएणऽगहणे दोसा एगस्स इत्थियाउ भवे।
साणे भिक्खुवओगं संजमआएगयरदोसा॥ [भा. २१९] वृ. 'सङ्घाटकस्य' सङ्घाटकसंयोगस्य अग्रहण' अकरणे दोषा एकाकिनः स्त्रीकृता भवन्ति. एकाकिनं दृष्ट्रा साधु कदाचिगृह्णीयात । इत्थि'त्तिगयं. साणे'त्ति व्याख्यायत-शुन्यपयोग यदि ददाति ततः संयमविषयो दोषः, अथ भिक्षायामुपयोगं ददाति तत आत्मोपघातदोषः. एवमकाकिनः प्रविशतः शुनीकृतो दोषो भवतीति, तथासङ्ख्यं चैतद् व्याख्येयं । 'साणे'त्ति गयं. इदानीं 'पडिनाए'त्ति व्याख्यायते. मू. (६५९) दोन्नि उ दुन्द्ररिसतरा एगोत्ति हणे पट्ठपडिनीए। .
तिघरगहणे असोही अग्गहण पदोसपरिहानी।। भा. २२०] वृ. द्वौ साधु भिक्षामटन्तौ प्रत्यनीकस्य दुष्प्रधृष्यतरौ भवतः-दुःखेन परिभूयेते दर्जयतरौ इत्यर्थः । 'एगोत्ति हणे' एकाकिनं पुनदृष्ट्वा हन्ति प्रद्विष्टः सन् प्रत्यनीकस्तस्मात्सङ्घाटकेन गन्तव्यं । 'पडिनीए'त्ति गयं, इदानी भिक्खाविसोहित्ति भन्नइ-यदा स एकाकी क्वचित्पाटके भिक्षार्थं प्रविष्टः समकमेव च गृहत्रयानिर्गता भिक्षा गृह्णतो भिक्षाया अशुद्धिर्भवति-आहृतदोषा भवति. यत ई-पथिकां शोधयितुं न शक्नोति, अथ तंत्रकां भिक्षां गृह्णाति यस्यामुपयोगो दत्तः तत इतरस्य भिक्षाद्वयस्याग्रहणे पओस'त्ति ते भिक्षादातारः प्रद्वषंगच्छेयुः, यदतास्माकमयं परिभवं करोति येन नास्मदीयं गृह्णाति, परिहानि'त्ति अग्रहणे च परिहाणिर्भवति भिक्षाया गच्छस्य वा तेनागृहीतेन भिक्खविसोहित्ति गयं, इदानीं 'महव्वय'त्ति व्याख्यायते. मू. (६६०) पाणिवहो तिसु गहणे पउंजणे कोंटलयस्स बितियं तु।। तेनं उच्छन्द्राई परिग्गहोऽनेसणग्गहणे॥
भा. २२१] वृ. त्रिषु गृहषु यौगपद्यागतां भिक्षां यदा गृह्णाति तदा प्राणिवधः कृतो भवति, ततश्च प्रथमव्रतभङ्गः, तथा चासो एकाकी कोटलं ज्योतिष निमित्तं वा प्रयङ्क्ते , ततश्च अनृतस्य नियमेनैव सम्भवो यतस्तबापघातकरमवश्यमुच्यते. उपघातजनकं चानृतं तदुच्चारणे द्वितीयव्रतभङ्गः। तेणं उच्छन्द्राई' अथ तत्र गृहे एकाकी प्रविष्टः सन उच्छुन्द्रं - विक्षिप्तं हिरण्यादि पश्यति ततश्च तगृह्णाति. एकाकिनो मोहसंभवात. तेणं'ति ततः स्तन्यदोषस्तृतीयव्रतभङ्ग इत्यर्थः, तथा कदाचिदेकाकी अनेषणीयमपि गृह्णीयात्. ततस्तस्मिन्ननेषणीये गृहीत परिग्रहकृतो दोषः, चतुर्थव्रतमत्र पृथग नोक्तं, मध्यमतीर्थकराणां परिग्रह एव तस्यान्तर्भावात. किल नापरिगृहीता स्त्रीभुज्यत इति. पश्चिमग्य तु तीर्थकृनः पृथक चतुर्थं व्रतं. तन्मतेन चतुर्थव्रतभङ्गं दर्शयन्नाहमू. (६६१) विहवा पउत्थवझ्या पयारमलभंति दद्रुमेगागी। दारपिहाणय गहणं इच्छमनिच्छे य दोसा उ॥
भा. २२२ वृ. विधवा स्त्री. धवो-मनुष्यः स विनष्टो यस्या इति समासः, तथा प्रोषितभर्तृका, तथा या प्रचारं न