Page Text
________________
मृलं-५९८
वृ. पात्रग्रहणे दर्शित-अत्रोपदिष्टे सति लेपषणाऽपि खलूक्तै व द्रष्टव्या, तस्मादानयनं लेपनं पात्रस्य यतनया कत्तंव्यम् । अत्राह परःमू. (५९९) हत्थोवघाय गंतूण लिंपणा सोसणा य हत्थंमि।
सागारिए पभुजिंघणा य छक्कागजयणा य॥ वृ. यदि नाम पात्रं लिप्यते लिप्यतां नाम, किन्तु तत्रैव शकटसमीपं गत्वा लिप्यतां यतो लेपानयने हस्तस्योपघातो-वाधा भवति, अथवा हस्तेन यदि लेप आनीयते ततः संपातिमसत्त्वानामुपघातो भवति. तस्माद्भत्वा पात्रकलेपनं कार्य, एवमुक्ते आचार्या भणिष्यन्ति, यथा त्वदीयेऽपि पक्षे आत्मोपघातादि भवत्येव । तथा पुनरपि पर एवं भणति तत्पात्रकं लेपयित्वा पुनश्च शोषणा हस्तव्यवस्थितस्य पात्रकस्य कार्या, येन सानिक्षेपदोषः परिहृतो भवति, आचार्योऽप्यत्र प्रत्युत्तरं ददाति. यद्त हस्ते ध्रियमाणेनपात्रकेण आत्मोपघातादया दोषा भवन्ति तस्मात्पात्रकं हस्ते नशोषणीयं लेपश्च आनयनीयः, तत्र चलेपार्थं गच्छन स साधुः कदाचिदासन्न एव सागारिए'त्ति सागारिकः-शय्यातरस्तच्छकटानि यदि पश्यति ततस्तेष्वेव लेप गृह्णाति, न तत्र गृह्णतः शय्याप्तरपिण्डदोषो भवति. 'पभुत्ति तेन साधुना लेपं गृह्णता यस्तेषां शकटानां प्रभुः सपृच्छनीयःअप्रच्छने दोषा भवन्ति। तथा लेपस्य जिघ्रणं कर्त्तव्यं, किमयंकटुरकटुर्वा?, तथा षट्काययतना च कार्या, इत्येतत्सर्वं वक्ष्यति।
इदानीं एतामेव गाथां भाष्यकारो व्याख्यानयति, तत्राद्यावयवव्याचिख्या-सयाऽऽह. - मू. (६००) चोदगवयणं गंतूण लिंपणा आनने बहू दोसा।
संपाइमाइघाओ अतिउव्वरिए य उस्सग्गो॥ [भा. १९८] वृ.चोदकस्यवचनं, किंतद्?,गत्वालेपनंपात्रकस्यकर्त्तव्यं,यतआनयनेलेपस्यबहवोदोषाभवन्ति, कथं?, यदितावद्धस्तेनानीयतेलेपस्ततोहस्तस्यबाधोपजायते,तथासंपातिमसत्त्वघातोभवति.अत्युद्धरिते च तत्र लेपे उत्सर्गः' परिष्ठापनं भवति तत्र चासंयमस्तस्मात्तत्रैव गत्वा लिम्पतु। एवमुक्ते सत्याह गुरुःमू. (६०१) एवंपि भाणभेओ वियावडे अत्तणो य उवघाओ।
नीसंकियं च पायंमि गिण्हणे इहरहा संका॥ [भा. १९९] मू. (६०२) जइतेहत्थु वधाओ आनिज्जतलि होइ लेवलि। पडिलेहणाइ चिट्ठा तम्हा उन काड कायव्या॥
[प्र. २६] वृ. एवमपि गत्वा भाजन लिम्पतो भाजनभेदो भवति, व्यापृतस्य च-आकुलस्य पात्रकलेपने गन्त्र्याचलन सत्यात्मोपघातो भवति, तथा प्रकटं तत्रैव पाने लेपग्रहणं कुर्वतो निःशङ्कलोकस्य भवति तदुततेऽशुचयः येनाशुचिना लेपेन पात्रकलेपनं कुर्वन्ति । इहरहासंक'त्ति इतरथा यदि तत्पात्रं तत्र प्रकटं न लिप्यते ततो लोकस्य शङ्कव केवला भवति, यदुत न विद्मः किमप्यनेन लेपनते करिष्यन्ति ?, ततः प्रतिश्रय एवागत्य लेपना कर्तव्या। मू. (६०३) चोएइ पुणो लेवं आनेउं लिंपिऊण तो हत्थे। अच्छउ धारेमाणो सद्दवनिक्खेवपरिहारी ॥
भा. २०० वृ. अत्र परः पुनरपि चोदयति-एवं नामानीय लेपमाश्रय लिम्पतु पात्रकं, किंतु लेषयित्वा ततो हस्ते लिप्तं स धारयस्तिष्ठतु यावत्तद्भस्तस्थितमेव शोषमुपयाति, किं कारणं?, यतो यूयं सद्रवनिक्षेपपरिहारिणः' सद्रवस्य निक्षेपः सद्रवनिक्षेपस्तं परिहर्तुंशीलं येषां भवतां ते सद्रवनिक्षेपपरिहारिणः, एतदुक्तं भवति-पात्रकं For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
Jain Education International
| SR No. | 003330 |
| Book Title | Agam Suttani Satikam Part 26 Oghniryukti Pindniryukti |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dipratnasagar, Deepratnasagar |
| Publisher | Agam Shrut Prakashan |
| Publication Year | 2000 |
| Total Pages | 436 |
| Language | Prakrit, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari, Agam, Canon, agam_oghniryukti, & agam_pindniryukti |
| File Size | 23 MB |