________________
९८
ओघनियुक्तिः मूलसूत्र
वृ. सुगमा ॥ इदानीं "गिलाण "त्ति व्याख्यायतेमू. (३८२)
परिहीनं तं दव्वं चमढिज्जतं तु अन्नमन्नेहिं । परिहीनं मिय दव्वे नत्थि गिलाणस्स णं जोग्गं ॥ वृ. सुगमा ॥ तथा चात्र दृष्टान्तो द्रष्टव्य:मू. (३८३)
मू. (३८४)
चत्ता होंति गिलाणा आयरिया बालवुडसेहा य । खमगा पाहुणगाविय मज्जायमइक्कमंतेणं ॥ सारिक्खया गिलाणा आयरिया बालवुड्डुसेहा य । खमगा पाहुणगाविय मज्जायं ठावयतेणं ॥ जडे महिसे चारी से गोणे अ तेसि जावसिआ । एएसिं पडिवक्खे चत्तारि उ संजया हुति ॥
मू. (३८५)
वृ. जहा एक्कं महाबीयं परिसूअं तत्थ य चारीओ नानाविहाओ अत्थि, तंजहा- जडुस्स-हत्थि - सजा होइ सा होउ सा तत्थ अत्थि, महिसस्स सुकुमारा जोग्गा सावि तत्थ अत्थि, आसस्स महुरा जग्गा सावि तत्थ अस्थि, गोणस्स. सुगंधा जोग्गा सावि तत्थ अत्थि, तं च रायपुरिसेहिं रक्खिज्जइ ताणं चेव जड्डाईणं, जड़ परं कारणे घसिआ आनेंति, अह पुन तं मोक्कलयं मुच्चइ ताहे पट्टणगोणेहिं गामगोणेहिं चमढिज्जइ, चमढ़िए अ तस्सिं महापरिसूए ताणं रायकेराणं जढाईणं अमुरूवा चारी न लम्भई, विध्वंसितत्वात् गोधनैस्तस्य, एवं सड्डयकुलाणिवि जइ न रक्खिज्जंति ततो अन्नमन्नेहिं चमढिज्जंति, तेसु चमढिएस जं जड्डाइसब्भावपाहुणयाणं पाउग्गं तं न देति ॥ इदानीमक्षरार्थ उच्यते-जड्डोहस्ती महिषः - प्रसिद्धस्तयोरनुरूपां चारी यावसिका - वासवाहिका ददति, तथा अश्वस्य, गोणो-बलीवर्दस्तस्य च चारीमानयन्ति यावसिकाः । 'एतेषां' जड्डादीनां प्रतिरूपः अनुरूपः पक्षः प्रतिपक्षः तुल्यपक्ष इत्यर्थः तस्मिन् चत्वारः संयताः प्राघूर्णका भवन्ति ।
Jain Education International
[भा. १२८ ]
[ भा. १२९ ]
[ भा. १३०]
इदानीमेतेषामेव जड्डादीनां यथासङ्ख्येयन भोजनं प्रतिपादयन्नाह - मू. (३८६) जड्डा जं वा तं वा सुकुमारं महिसिओ महुरमासो । गोणो सुगंधदव्वं इच्छइ एमेव साहूवि ||
[भा. १३१]
वृ. सुगमा || नवरं साधुरप्वेवमेव द्रष्टव्यः तत्थ पढमो पाहुणसाहू भणइ - जं मम दोसीणं अहगं वा कंजिअ वा लब्भड़ तं चैव आनेहि, तेन एवं भणिते किं ? -दोसीणं चेव आनिअव्वं, न विसेसेणं तस्स सोहणं तस्स आणेयव्वं । बितिओ पाहुणसाहू भाइ - वरं मे नेहरहियावि पूयलिआ सुकुमाला होउ । ततिओ भणति महुरं नवरि मे होउ । चउत्थो भणति निप्पडिगंधं अंबपाणं वा होउ । एवं ताणं भणंताणं जं जोगं तं सङ्घयकुलेहिंतोवि सेसयं आनिज्जइ । एवमुक्ते सत्याह परः यस्मादेवं तस्मादेवं तस्मान्न कदाचित्केनचित्प्रवेष्टव्यं प्राधूर्णकागमनमन्तरेण श्रावक कुलेषु यदैव प्राघूर्णका आगमिष्यन्ति तदैव तेषु प्रवेशो युक्तः, एवमुक्ते सत्याहाचार्य:
I
मू. (३८७)
एवं च पुणो ठविए अप्पविसंते भवे इमे दोसा | वीसरण संजयाणं विसुक्खगोणी अ आरामो ॥
[भा. १३२] वृ. एवं च पुनः 'ढविते' स्थापिते स्थापनाकुले यदि सर्वथा न प्रवेशः क्रियते तदत दोषाः । अप्रविशत्सु एते दोषा:- 'वीसरणसंजयाणं' विस्मरणं तेषां श्रावकाणां भवति, तत्र च विशुष्कगाण्या
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org