________________
अध्ययनं -४- [नि. १२४२] दिन्नाणि, अगी रइओ जाहे ताहे ताणि सुरंगाए निस्सरियाणि, तस्स दिन्ना, अन्नं कहेहि, सा भणइएक्काए अविरइयाए पगयं जंतिआए कडगा मग्गिया, ताहे रूवएहं बंधएण दिन्ना, इयरीए धूयाए आविद्धा, वत्ते पगएनचेव अल्लिवेइ, एवं कइवयाणि वरिसाणि गयाणि, कडइत्तएहिमग्गिया, सा भणइ-देमित्ति, जाव दारिया महंती भूया न सक्केतिअवनेउं, ताहे ताए कडइत्तिया भणिया-अन्नेवि रूवए देमि, मुयह, ते निच्छंति, तो किं सक्का हत्था छिदिउं?, ताहे भणियं-अन्ने एरिसए चेव कडए घडावेउं देमो, तेऽवि निच्छन्ति, तेच्चेव दायव्वा, कहं संठयेवव्वाा?, जहा य दारियाए हत्था न छिदिज्जंति, कहंतेसिमुत्तरं दायघं?,आह-तेभणियव्वा-अम्हविजइतेचेवरूवण देह तो अम्हेवि तेचेव कडए देमो, एरिसाणि अक्खाणगाणि कहेंतीए दिवसे २ राया छम्मासे आनीओ, सवत्तिणीओ से छिद्दाणिमगंति,सायचित्तकरदारिया ओवरणंपविसिऊणएक्काणिया चिराणए मणियए चीराणि य पुरओ काउं आप्पाणं निदइ-तुमं चित्तयरधूया सिया, एयाणि ते पितिसंतियाणि वत्थाणि आभरणाणि य, इमा सिरी रायसिरी, अन्नाओ उदिओदियकुलवंप्पसूयाओ रायधूयाओ मोत्तुंराया तुमं अनुवत्तइ ता गव्वं मा काहिसि, एवं दिवसे २ दारं ढक्केउं करेइ, सवित्तीहिं से कहवि नायं, ताओ रायाणं पायपडियाओ विन्नविंति-मारिज्जिहिसि एयाए कम्मणकारियाए, एसा उव्वरए पविसिउं कम्मणं करेति, रन्ना जोइयंसुयं च, तुट्टेणसे महादेविपट्टो बद्धो, एसा दव्वनिंदा, भावनिंदाएसाहुणा अप्पा निंदियव्वो-जीव! तुमेसंसारहिंडतेनं निरवतिरियगसुंकहमविमानुसत्तेसम्मत्तनाणचरिताणि लद्धाणि, जेसिपसाएणसघलोयमाणणिज्जो पूयणिज्जोय,तामा गर्घ काहिसि-जहा अहं बहुस्सुओ उत्तिमचरित्तो वत्ति ६ ।
दव्वगरिहाए पइमारियाए दिटुंतो-एगो मरुओ अज्झावओ, तस्स तरुणी महिला, सा बलिवइसदेवं करितीभणइ-अहंकाकाणं बिभेमित्ति, तओ उवज्झायनिउत्ता वट्टा दिवसे २ धनुरोहिं गहिएहिं रक्खंतिबलिवइसदेवं करेंतं,तत्थेगो वट्टो चिंतेइ-न एस मुद्धा जा कागाण बिभेइ, असङ्किया एसा, सो तं पडिचरइ, सा य नम्मताए परकूले पिंडारो, तेन्न समं संपलग्गिया, अन्नया तं घडएणं नम्मयं तरंती पिंडारसगासं वच्चइ, चोरा य उत्तरंति,तेसिमेगो सुंसुमारेण गहिओ,सोरडइ,ताए भण्णइअच्छि ढोक्कोहित्ति, ढोक्किए मुक्को, तीए भणिओ-किं त्थ कुतित्थेण उत्तिण्णा ?, सो खंडिओतं मुणितो चेव नियत्तो, साय बितियदिवसे बलिं करेइ, तस्स य वट्टस्य रक्खणवारओ, तेन्नभण्णइ
'दिया कागाणबीहेसि, रत्तिं तरसि नम्मयं । कुतित्थाणिय जाणासि, अच्छिढोक्कणियाणिय।'
तीए भण्णइ-किं करेमि?, तुम्हारिसा मे निच्छंति, सातं उगयरइ, भणइ-ममं इच्छसुत्ति, सो भणइ-कहं उवज्झायस्स पुरओ ठाइस्संति?, तीए चिंतियं-मारेमि एवं अज्झावयं तो मे एस भत्ता भविस्सइत्ति मारिओ, पेडियाए छुमेऊण अडवीए उज्झिउमारद्धा, वाणमंतरीए थंभिया, अडवीए भमित्तुमारद्धा, छुहं न सक्केइ अहियासिउं, चं से कुणिमं गलतिउवरिं, लोगेन हीलिज्जइ-पइमारिया हिंडइत्ति, तीसे पुनरावत्ती जाया, ताहे सा भणइ-देह अम्मो ! पइमारियाए भिक्खंति, एवं बहुकालो गओ, अन्नया साहणीणं पाएसुपडंतीए पडिया पेडिया, पघइया, एव गरहियवंजंदुच्चरियं ।। इदानि सोहीए वत्थागया दोनि दिटुंति, तत्थ वत्थदिटुंतो-रायगिहे सेणिओराया, तेन्नखोमजुगलं निल्लेवगस्स समप्पियं, कोमुदियवारो य वट्टइ, तेन्नदोण्हंभज्जाणं अनुचरंतेन्न दिन्नं, सेणिओ अभओय कोमुदीए पच्छणं हिंडंति, दिटुं, तंबोलेण सित्तं, आगयाओ, रयगेण अंबाडियाओ, तेन खारेण सोहियाणि,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org