________________
१९६
आवश्यक- मूलसूत्रम् - २-४ / २६ तेन मारिज, किह वा एरिसं रुवं विणासेमित्ति उस्सारिता सव्वं परिकहेइ, लेहं च दरिसेइ, तेन सुजा एण भन्नइ-जं जाणसि तं करेइ, तेन भणियं तुमं न मारेमित्ति, नवरं पच्छन्नं अच्छाहि, तेन चंदजसा भगिनी दिन्ना, साय तज्जाइणी तीए सह अच्छइ, परिभोगदोसेण तं वट्टइ सुजायस्स ईसि संकतं, सावि तेन साविया कया, चिंतेइ-मम कएण एसो विनट्ठोत्ति संवेगमावन्ना भत्तं पच्चक्खाइ, तेनं चेव निज्जामिया, देवो जाओ, ओहिं पउंजइ, दवणागओ, वंदित्ता भणड़-किं करेमि ?, सोवि संवेगमावन्नो चिंतेइ - जहा अम्मापियरो पेच्छिज्जामि तो पव्वयामि, तेन देवेण सिला विउव्विया नगरस्सुवरिं, नागरा राया य धूवपडिग्गहह्त्था पायवडिया विन्नवेंति, देवो तासेइ-हा ! दासत्ति सुजाओ समणोवासओ कदूसिओ, अज्ज भे चूरेमि, तो नवरि मुयामि जइतं आणेह पसादेह नं, कहिं ?, सो भाइ- एस उज्जाने, सणायरो राया निग्गओ खामिओ, अम्मापियरो रायाणं च आपुच्छित्ता पवइओ, अम्मापियरोवि अनुपव्वइयाणि, ताणि सिद्धाणि, सोऽवि धम्मघोसो निव्विसओ आणतो जेणं तरस गुणा लोए पयरंति,
यथा नेत्रे तथा शीलं यथा नासा तथाऽऽर्जवम् । यथा रूपं तथा वित्तं यथा शीलं तथा गुणाः । ।
(अथवा ) - विषमसमैर्विषमसमाः, विषमैर्विषमाः समैः समाचाराः । करचरणकर्णनासिकदन्तोष्ठनिरीक्षणैः पुरुषाः ।।
पच्छा सोय निव्वेयमावन्नो सच्चं मए भोगलोभेण विनासिओत्ति निग्गओ, हिंडतो रायगिहे नयरे थेराणं अंतिए पव्वइओ, विहरंतो बहुस्सुओ वारत्तपुरं गओ, तत्थ अभयसेणो राया, वारतओ अमच्चो, भिक्खं हिंडतो वरत्तगस्स घरमं गओ धम्मघोसो, तत्थ महुघयसंजुत्तं पायसथालं नीणीयं, तओ बिंदू पडिओ, सो पारिसाडित्ति निच्छइ, वारत्तओ ओलोयणगओ पेच्छइ, किं मन्ने नेच्छइ ?, एवं चिंतेइ जाव (ताव) तत्थ मच्छिया उलीणा, ताओ घरकोइलिया पेच्छइ, तंपि सरडो, सरडंपि मज्जारो, तंपि पच्चंतियसुणओ, तंपि वत्थव्वगसुणओ, ते दोवि भंडणं लग्गा, सुणयसामी उवट्ठिया, भंडणं जायं, मारामारी, बाहिं निग्गया पाहुणगा बलं पिंडेत्ता आगया, महासमरसंघाओ जाओ, पच्छा वारत्तगो चिंतेइ - एएण कारणेण भगवं नेच्छइत्ति, सोहणं अज्झवसाणं उवगओ, जाई संभरिया, संबुद्धो, देवयाए भंडगं उवनीयं, सो वास्तरिसी विहरंतो सुसुमारपुरं गओ, तत्थ धुंधुमारो राया, तस्स अंगारवई धूया, साविया, तत्थ परिवायगा उवागया, वाए पराजिया, पदोसमावन्ना से सावत्तए पाडेमित्ति चित्तं फलए लिहित्ता उज्जेनीए पज्जोयस्स दंसेइ, पज्जोएण पुच्छियं, कहियं चणाए, पज्जोओ तस्स दूयं पेसइ, सो धुंधुमारेण असकारिओ निच्छूढो, भणइ पिवासाए- विणएणं वरिजइ, दूएण पडियागएण बहुतरगं पज्जोयस्स कहियं, आसुरुत्तो, सव्ववलेणं निग्गओ, सुंसुमारपुरं वेढेइ, धुंधुमारो अंतो अच्छइ,
सो य वास्तगरिसी एगत्थ नागघरे चच्चरमूले ठिएल्लगो, सो राया भीओ एस महावलगोत्ति, नेमित्तगं पुच्छइ, सो भइ - जाह-जाव नेमित्तं गेण्हामि, चेडगरुवाणि रमंति तानि भेसावियाणि, तस्स वारत्तगस्स मूलं आगयाणि रोवंताणि, तानि भणियाणि मा बीहेहित्ति, सो आगंतूण भणइ-मा बीहेहित्ति, तुझं जओ, ताहे मज्झण्हे ओसन्नद्धाणं उवरिं पडिओ, पज्जोओ वेढित्ता गहिओ, नयरिं आणिओ, वाराणि बद्धाणि, पज्जोओ भणिओ-कओमुहो ते वाओ वाइ ?, भणइ-जं जाणसितं करेह, भाइ- किं तुमे महासासणेण वहिएण ?, ताहे से महाविभूईए अंगारवई पदिन्ना, दाराणि मुक्काणि,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org