________________
१९५
अध्ययनं-४- [नि.१३०१]
वारीवसभाहणे उप्पाइय सुट्ठियविभासा ।। वृ- व्याख्या कथानकादवसेया, तच्चेदं-नयरी य पंडुमहुरा, तत्थ पंच पंडवा, तेहिं पव्वयंतेहिं पुत्तोरजे ठविओ, ते अरिहनेमिस्स पायमूले पट्ठिया, हत्थकप्पे भिक्खं हिंडिंता सुणेति-जहा सामी कालगओ, गहियं भत्तपानं विगिंचित्तासेत्तंजे पव्वए भत्तपच्चखायं करेंति, नाणुप्पत्ती, सिद्धाय। ताण वंसे अन्नो राया पंडुसेणो नाम, तस्स दो धूयाओ-मई सुमई य ताओ उज्जंते चेइयवंदियाओ सुरळं वारिवसभेण समुद्देण एइ, उप्पाइयं उठ्ठियं, लोगो खंदरुद्दे नमसइ, इमाहि धणियतरागं अप्पा संजमे जोइओ, एसो सो कालोत्ति, भिन्नं वहणं, संजयत्तंपि सिणायगत्तंपिकालगयाओ सिद्धाओ, एगत्थसरीराणि उच्छल्लियाणि, सुट्टिएण लवणाहिवइणा महिमा कया, देवुजोएताहे तंपभासं तित्थं जायं, दोहिवि ताहे धीतीए मतिं करेंतीहि जोगा संगहिया, धिइमई यत्तिगयं १६, इदानि संवेगेत्ति, सम्यग वेगः संवेगः तेन संवेगेण जोगा संगहिया भवंति, तत्रोदाहरणगाथाद्वयंनि. (१३०२) चंपाए मित्तपभे धनमित्तेधनसिरी सुजाते य ।
पियंगूधम्मधोसे य अरक्खुरी चेव चंदघोसे य ।। नि. (१३०३) चंदजसा रायगिहे वारत्तपुरे अभयसेन वारते ।
सुसुमार धुंधुमारे अंगारवईयपज्जोए ।। वृ-कथानकादवसेयातच्चेदं-चंपाएमित्तप्पभोराया, धारिणीदेवी,धनमित्तोसत्थवाहो, धनसिरी भज्जा, तीसे ओवाइयलद्धओ पुत्तो जाओ, लोगो भणइ-जो एत्थ धनमिद्धे सत्थवाहकुले जाओ तस्स सुजायंति, निव्वित्ते बारसाहे सुजाओत्ति से नामं कयं, सो य किर देवकुमारो जारिसो तस्स लकियमन्ने अनुसि क्खंति, तानिय सावगाणि, तत्थेवनयरेधम्मघोसो अमच्चो, तस्सपियंगूभज्जा, सा सुणेइ-जहा एरिसो सुजाओत्ति, अन्नया दासीओ भणइ-जाहे सुजाओ इओ वोलेज्जा ताहे मम कहेज्जह जावतंनंपेच्छेज्जामित्ति, अन्नयासो मित्तवंदपरिवारिओ तेनंतेन एति, दासीएपियंगूए कहियं, सानिगया, अन्नाहि यसवत्तीहिं दिट्ठो, ताएभन्नइ-धन्ना सा जीसेभागावडिओ, अन्नयाताओ परोप्पर भणंति-अहो लीला तस्स, पियंगू सुजायस्स वेसं करेइ, आभरणविभूसणेहिं विभूसिया रमइ, एवं वच्चइ सविलासं, एवं हत्थसोहा विभासा, एवं मित्तेहि समंपि भासइ, अमच्चो अइगओ, नीसठं अंतेउरंति पाए सणियं निक्खिवंतोबारछिद्देणं पलोएइ, दिट्ठा विखुटुंती, सो चिंतेइ-विनठं अंतेउरंति, भणइ-पच्छन्नं होउ, मा भिन्ने रहस्से सइरायाराउ होहिंति, मारेउं मग्गइसुजायं, बीहेइ य, पिया यसे रस्नो निरायं अच्छिओ, मातओ विणासं होहित्ति, उवायं चिंतेइ, लद्धो उवाओत्ति, अन्नयाकूडलेहेहिं पुरिसा कया, जो मित्तप्पहस्स विवक्खो, तेन लेहा विसज्जिया तेनंति, सुजाओ वत्तव्योमित्तप्पभरायाणं मारेहि, तुमं पगओ राउले, तओ अद्धरज्जियं करेमि, तेन ते लेहा रन्नो पुरओ वाइया, _ जहा तुमं मारेयव्वोत्ति, राया कुविओ, तेवि लेहारिया वज्झा आणत्ता, तेनं ते पच्छन्ना कया, मित्तप्पभो चिंतेइ-जइ लोगनायं कजिहि तो पउरे खोभो होहित्ति, ममं च तस्स रन्नो अयसो दिज्ज, तओ उवाएणमारेमि, तस्स मित्तप्पहस्सएगपञ्चंतणयरं अरक्खुरीनाम, तत्थ तस्समणूसो चंदज्झओ नाम, तस्स लेहंदेइजहासुजायं पेसेमितंमारेहित्ति, पेसिओ,सुजायंसद्दावेत्ताभणइ-वच्च अरक्खुरी, तत्थ रायकज्जाणि पेच्छाहि गओ तं नयरिं अरक्खुरिं नाम, दिट्ठो अच्छउ वीसत्थो मारिजिहितित्ति दिने २ एगट्ठा अभिरमंति, तस्सरुवं सीलं समुदायारंदणं चिंतेइ-नवरं अंतेउरियाहिंसमं निणट्ठोत्ति
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org