________________
१७८
आवश्यक-मूलसूत्रम् -२- ४/२६ वंदाहि, सा नेच्छइ, मारेमिते, तहाविनेच्छइ, कालोविनेच्छइत्ति, भणइ-मम गुणेण एत्तिओजणो सुहिओ नगरं च, एत्थ को दोसो?, तस्स पुत्तो पालगो नाम सो अभएण उवसामिओ, कालो मरिउमारद्धो, तस्स पंचमहिसगसयधातेहिंसे ऊणं अहे सत्तमया पाउगं, अन्नया महिससयाणि पंच पुत्तेणसे पलावियाणि, तेन विभंगेण दिट्ठाणिमारियाणिय, सोलस य रोगायंका पाउब्भूया विवरीया इंदियत्था जाया जं दुगंधं तं सुगंधं मन्नइ, पुत्तेण य से अभयस्स कहियं, ताहे चंदनिउदगं दिज्जइ, भणइ-अहो मिटुं विटेण आलिप्पइ पूइमंसं आहारो, एवं किसिऊण मओ अहे सत्तमं गओ, ताहे सयणेण पुत्तो से ठविज्जइ सो नेच्छइ, मा नरगं जाइस्सामित्ति सो नेच्छइ, ताई भणंति-अम्हे विगिंचिस्सामो तुमं नवरं एवं मारेहिसेसए सव्वे परियणो मारेहिति, इत्थीए महिसओ बिइए कुहाडो य रत्तचंदनेनं रत्तकणवीरेहिं, दोवि डंडीया मा तेन कुहाडएण अप्पा हओ पडिओ विलवइ, सयनं भणइ-एयं दुक्खं अवणेह, भणंती-न तीरंति, तो कहं भणह-अम्हे विगिंचामोत्ति?, एयं पसंगेण भणियं, तेन देवेणं सेणियस्स तुद्वेण अट्ठारसवंको हारो दिन्नो दोन्नि य अक्खलियवट्टा दिन्ना, सो हारो चेल्लणाए दिन्नो पियत्ति काउं, वट्टा नंदाए, ताएरुहाए किमहंचेडरूवत्तिकाऊण अनिरक्खिया खंभे आवडिया भग्गा, तत्थ एगंमि कुंडलजुयलं एगंमि देवदूसजयुलं, तुट्ठाए गहियाणि, एवं हारस्स उप्पत्ती।
सेयणगस्स का उप्पत्ती ?, एगत्थ वने हत्थिजूहं परिवसइ, तंभि जूहे एगो हत्थी जाए जाए हत्थिचेल्लए मारेइ, एगा गुम्विणी हत्थिणिगा, सा य ओसरिता एक्कल्लिया चरइ, अन्नया कयाइ तणपिंडियं सीसे काऊण तावसासमंगया, तेसिंतावसाणं पाएसुपडिया, तेहिं नायंसरणागया वरा, अन्नया तत्थ चरंती वियाया पुत्तं,हत्थिजूहेणसमंचरंती छिदेण आगंतूणथणं देइ, एवं संवड्डइ, तत्थ तावसपुत्ता पुप्फजाओ सिंचंति, सोवि सोंडाए पाणियं नेऊण सिंचइ, ताहे नामं कयं सेयणओत्ति, संवडिओ मयगलो जाओ, ताहे नेन जूहव मारिओ, अप्पणा जुहं पडिवन्नो, अन्नया तेहिं तावसेहिं राया गामंदाहितित्ति मोयगेहिलोभित्ता रायगिहनीओ, नयरं पवेसेत्ताबद्धो सालाए, अन्नया कुलवती तेनचेवपुव्वब्भासेण ढुक्को किं पुत्ता ! सेयणगओच्छगंच से पणामेइ, तेन सो मारिओ, अन्ने भणंतिजूहवइत्तणे ठिएणंमा अन्नावि वियातित्ति ते तावसउडया भग्गा तेहिं तावसेहिं रूटेहिं सेणियस्स रन्नो कहियं, ताहे सेणिएण गहिओ, एसा सेयणगस्स उप्पत्ती । पुव्वभवो तस्स-एगो धिज्जाइओ जन्नं जयइ, तस्सदासो तेन जन्नवाडे ठविओ,सोभणइ-जइसेसं ममदेहि तो ठामि इयरहा न,एवं होउत्ति सोवि ठिओ, सेसं साहूण देइ, देवाउयं निबद्धं देगलोगाओ चुओ सेणियस्स पुत्तो नंदिसेनो जाओ, धिज्जाइओऽवि संसारंहिँडित्ता सेयणगो जाओ, जाहे किरनंदिसेनो विलगइताहे ओहयमनसंकप्पो भवइ, विमणो होइ, ओहिणा जाणइ, सामी पुच्छिओ, एवं सव्वं कहेइ, एस सेयणगस्स पुव्वभवो ।
अभओ किर सामिं पुच्छइको अपच्छिमो रायरिसित्ति ?, सामिना उदायनो वागरिओ, अओ परं बद्धमउडा न पव्वयंति, ताहे अभएण रज्जं दिज्जमाणं न इच्छियं, पच्छा सेणिओ चिंतेइकोणियस्स रज्जं दिज्जिहित्ति हल्लस्स हत्थी दिन्नो विहल्लस्स देवदिन्नो हारो, अभएणपव्वयंतेन नंदाए य खोमजुयलं कुंडलजुयलं हल्लविहल्लाणं दिन्नाणि, महया विभवेण अभओ समाऊओ पव्वइओ, अन्नया कोणिओ कालादीहि दसहिं कुमारेहिं समं मंतेइ-सेणियंबंधेत्ता एक्कारसभाए रज्जं करेमोत्ति, तेहिं पडिसुयं, सेणिओ बद्धो, पुव्वण्हे अवरण्हे य कससयं दवावेइ, चेल्लणाइ कयाइ ढोयं न देइ,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org