________________
उद्देशक :-६, मूल - १५२, [भा. २७२४]
२०५ दोषः किं पुनस्तत्कारणमत आह-‘वसही असती' इत्यादि, वसतिरेकत्रसर्वेषां न विद्यते यदिवा भिक्षा सर्वेषामेकत्र न भवति । अथवोभयमेकत्र सर्वेषां न संभवति तत एतेषां त्रयाणां कारणानामन्यतमेन कारणेन पृथक्पृथक् वसन्ति । तत्रच यतना कर्तव्यायतनयाचसंवसांप्रायश्चित्ताभावः तामेवाह[भा.२७२५] संकिठा वसहीए निवेसणस्संतो अन्नवसहीए।
असती वाडगंतो तस्स असती होज दूरेवा ।। वृ-स्वग्रामेसंक्लिष्टायामतिसङ्कटायांवसतौसर्वेषामेकत्रस्थानंनभवति । तदाएकनिवेशनस्यान्तः पृथगन्यस्यां वसतौ स्थातव्यमसत्येकनिवेशनस्यान्तरन्यस्या वसतेरभावे वाटकस्यान्तः पृथगन्यस्यां वसतौवसन्ति । अथवावाटकस्याप्यन्तः पृथगन्यावसतिर्नलभ्यतेतदावाटकस्यबहिर्हस्तशताभ्यन्तरे पृथगन्या वसतिर्गवेषणीया । तस्य हस्तशतस्याभ्यन्तरे वसतेरभावे दूरेऽपि वसतिरन्या स्यात् । तत्र हस्तशताभ्यन्तरंयावत्यतनाविधिमाह[भा.२७२६] वीसुंपिवसंताणंदोनि वि आवासगा सहगुरुहि ।
दूरेपोरिसिभंगे उग्घाडा गंतुविगडंति ।। वृ-निवेशनपाटकहस्तशताभ्यन्तरे विष्वगपि वसतामेष विधिर्दिवसे दिवसे द्वे अप्यावश्यके प्रभातिकवैकालिकप्रतिक्रमणलक्षणेसहगुरुभिः कर्तव्ये ।भिक्षामप्यटित्वा ततः संनिवृत्ताआचार्यस्य समीपेसमागत्यालोचयन्ति । अथहस्तशतस्यवहिर्वसतिर्लब्धातर्हिगुरुसमीपेचतुर्थपौरुष्यामालोचनां कृत्वा वैकालिकमावश्यकं स्वकीयायां वसतौ कुर्वन्ति । ततः प्रातरप्यावश्यकं तत्र कृत्वा गुरुमसमीपमागत्य प्रत्याख्यानांगृह्णन्तिदूरे इत्यादियदिपूनदूर अन्यस्मिन्ग्रामेस्थिताभवेयुस्ततोयदि गुरुसकाशमागच्छातां पौरुषीभङ्गस्तत उद्घाटायां पौरुष्यामागत्याचार्यसमीपे आलोचयन्ति प्रत्याख्यानंच गृह्णन्ति पूर्वाधिका एतत्दूरे स्थितानामविशेषेणोक्तम् अधुना विशेषमभिधित्सुराह[भा.२७२७] गीयसहाया उगया आलोयण तस्संतिय गुरुणं ।
अगडापुन पत्तेयं आलोयंती गुरुसगासे ।। वृ-तत्र यदि तेषां दूरस्थितानां कोऽपि गीतार्थः सहायोऽस्ति तर्हि ते गीतसहाया गीतार्थसहाया दूरे गताः सन्तस्तस्यगीतार्थस्यपुरतआलोचयन्ति ।सपुनर्गीतार्थउद्घाटायांपौरुष्यांगुरुणांसमीपमागत्य कथयति, अधनास्तिकोपितेषंगीतर्थसहायस्तर्हितेकेवला अकृतश्रुताउद्घाटायांपौरुष्यांगुरुसकाशे समागत्य प्रत्येकंप्रत्येकमालोचयन्ति। [भा.२७२८] एताणयजंताण यपोरिसिभंगोगुरुवयेती।
थेरेअजंगमंभिवमज्झण्हेवाविआलोए ।। वृ-यदिदूरेवसतिर्लब्धाउद्घाटायांच पौरुष्यामागच्छतां गच्छतांच पौरुषीभङ्गस्ततोगुरवः स्वयं तेषामकृतश्रुतानांसमीपंव्रजन्ति, आचार्योवृद्धत्वेन ग्लानत्वेनवागन्तुंनशक्तस्ततःस्थविरे अजङ्गमे वाचार्ये तेअकृतश्रुतामध्यान्हेगुरुसमीपमागत्यालोचयन्ति । [भा.२७२९] एवंपिदुल्लहाए पडिवसहठियानएंतिपतिदिवसं ।
समणुणदढधिइय अतरुणेय बहिया विसज्ज॑ति ।। वृ- एवमपि अनेनापि दुर्लभायां वसतौ दूरे प्रतिवृषभस्थिता न प्रतिदिवसं गुरुसमपमागच्छन्ति, अर्थादापन्नं द्वितीये दिवसे आलोचका आगच्छन्ति, ।अथकीदृशास्तेप्रतिवृषभायानाचार्यःप्रेषयति।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org