________________
३२५
उद्देशकः ५, मूलं-१७९, [भा. ५९६६] अल्पसागारिके पर्यस्तिकापट्टः परिधातव्यः, उपरि चान्यत् प्रावरणीयम् । कारणे च गृह्यमाणो यः 'अजालिकः' जालरहितःसग्रहीतव्यः, जालसद्दशेतुशुषिरदोषाः। एवं निर्ग्रन्थानामप्यकारणे पर्यस्तिकां कुर्वाणानां चतुर्लघुगर्वादयश्चत एव दोषाः ।।कारणे पुनरयं विधिः[भा.५९६७] थेरे व गिलाणेवा, सुतं काउमुवरिंतु पाउरणं ।
सावस्सए व वेटो, पुव्वकतमसारिए वाए। वृ-सूत्रपौरुषीम् उपलक्षणत्वाद् अर्थपौरुषींच 'कर्तुं शिष्याणां दातुमित्यर्थः स्थविरोग्लानो वा वाचनार्यपर्यस्तिकां कृत्वाउपरिप्रावृणुयात्।उत्तरार्द्धपश्चाद्व्याख्यास्यते॥सचपर्यस्तिकापट्टः कीशः? इत्याह[भा.५६६८]फल्लो अचित्तो अह आविओवा, चउरंगुलं वित्थडो असंधिमो अ।
विस्सामहेउंतु सरीरगस्सा, दोसा अचटुंभगकया न एवं ॥ वृ-फलाद् जातः फालः सौत्रिक इत्यर्थः, 'अचित्रः' अकर्बुरः । अथ सौत्रिको न प्राप्यते तत आविको वा।सच चतुरङ्गुलं विस्तृतः पृथुलः 'असन्धिमश्च' अपान्तराले सन्धिरहितः, एवंविधः पर्यस्तिकापट्टः शरीरस्यविश्रामहेतोगुह्यते।येचावष्टम्भगताः “संचरुंथुद्देहियइत्यादिकादोषास्तेऽपि "एवम्' आकुञ्चनपट्टे परिधीयमाने न भवन्ति॥
मू. (१८०) नो कप्पइ निग्गंथीणं सावस्सगंसि आसनंसि आसइत्तए वा तुयट्टित्तए वा। मू. (१८१) कप्पइ निग्गंथाणं सावस्सयंसि आसनंसि आसइत्तए वा तुट्टियत्तए वा।।
वृ-सावश्रयं नाम-यस्य पृष्ठतोऽवष्टम्भो भवतिएवंविधेआसने निर्ग्रन्थीनांनो कल्पते आसितुं वात्वग्वर्तितुं वा । कल्पते निर्ग्रन्थानां सावश्रये आसने आसितुं वा त्वरवर्तितुं वा निर्ग्रन्थ्यस्तु ताशे आसने यदि उपविशन्ति शेरते वा तदा त एव गर्वादयो दोषाश्चतुर्गुरु च प्रायश्चित्तम् । द्वितीयपदेऽल्पसागारिके स्थविराग्लाना वा उपविशेत् । निर्ग्रन्थामपिन कल्पते। यदिउपविशन्ति तदा चतुर्लघु । सूत्रंतु कारणिकम् । तदेव कारणमाह- “सावस्सए" इत्यादि पश्चार्द्धम् । यो वृद्ध आचार्यसः 'पूर्वकृते गृहस्थैःस्वार्थं निष्पादिते सावश्रयेऽप्यासने उपविष्टः ‘असागारिके एकान्ते 'वाचयेत्' विनेयानां वाचनां दद्यात् ॥
मू. (१८२) नो कप्पइ निग्गंथीणंसविसाणंसिपीढंसि वा फलगंसिवा आसइत्तएवातुयट्टित्तए वा।
मू. (१८३) कप्पइ निग्गंथाणं सविसाणंसि पीढंसि वा फलगंसिवा आसइत्तए वा तुयत्तिट्टए वा॥
वृ-सविषाणं नाम-यथा कपाटस्योभयतः शृङ्गे भवतः एवं यत्र भिसिकादौ पीठे फलके वा विषाणं-शृङ्गं भवति तत्र निर्ग्रन्थीनामासितुं वा शयितुं वा न कल्पते । निर्ग्रन्थानां तु कल्पते । निर्ग्रन्थ्यस्तु सविषाणे पीढे फलकेवा यद्यपविशन्ति शेरते वा तदा चतुर्गुरु आज्ञादयश्च दोषाः॥ [भा.५९६९] सविसाणे उड्डाहो, पाकम्मादी यतो पडिक्कुटुं।
थेरीए वासासुं, कप्पइ छिन्ने विसाणम्मि । वृ-सविषाणेआसने उपविशन्त्यामार्यिकायामुड्डाहोभवति, पादकर्मादयश्च दोषाः सम्भवन्ति, ततः प्रतिकुष्टं तत्रोपवेशनमिति गम्यते। द्वितीयपदे वर्षासुपीठ-फलकदुर्लभतायां सविषाणमपि
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org