________________
बृहत्कल्प-छेदसूत्रम् -१तंगामं साहुणो आगया पडिस्सयं मग्गंति । ताहे सो गोहिल्लएहिं 'एएसि वसहिं न देसित्तिएएहि यपवंचिओ होउत्तितस्सघरं कहियं । 'इत्थ एरिसो तारिसो सावगो'त्ति ते पुच्छंता गया। दिट्ठा, जावन चेव आढाइ। तत्थ एगेण साहुणा भणियं-जइन चेव सो एसो, अहवा पवंचिया मोत्ति। तं सोऊण ते पुच्छिया ।जहावत्तं कहियं । सो चिंतेइ-अहो ! अकजं, मंतावपवंचंतु, साहुणो कहं पवंचिंति ? । ताहे ‘मा तेसिं । समो होउ'त्ति तेन भणियं-देमि वसहिं जइ मम धम्मं न कहेह । साहूहिंभणियं-एवंहोउत्ति।दिन्नंघरं । वासारत्तेवंतेआपुच्छंति-विहरामो।ताहे पयट्टा साहुणोऽन्नत्थ विहरिउं । तेन अनुव्वइया । सीमापज्जत्तेधम्मो कहिओ। तत्थन किंचितरइघेत्तुंमूलगुणं उत्तरगुणं वामंसविरईवा । पच्छा सत्तवइयंवयंदिन्नं मारेउकामेणं जावइएणंकालेणं सत्तपयाइंओसक्किजंति एवइयं कालं पडिक्खित्ता मारेयव् ‘संबुज्झिस्सइत्ति काउं । गया साहुणो । अन्नया चोरियाए गओ।अवसउणेण नियत्तो रत्तिंसणियंघरंएइ । तद्दिवसं तस्स भगिणी आगएल्लया पुरिसनेवत्थं काउंभाउज़ाइयाए समंनडपिच्छगा गया। चिरेण आगया निद्दक्ता तह चेव एगंतस्सयणे सइया। इयरोयआगओपिच्छइ परपुरिसो'त्ति असिंउक्करिसित्ता आहणामित्तिववसिओ।वयं संभरियं। ठिओ ‘सत्तपयंतरंअच्छामि'त्ति। एयम्मिअंतरे भगिणीए बाहा भाउजाइयाए अतिया ।ताए दुक्खाविज्जंतीए भणियंअवणेहिमेबाहातोसीसं।तेन सरोसन्नाओ-भगिणीमे एसा पुरिसनेवत्थिय त्ति। दिट्ठा । लजिओ जाओ 'अहो ! मणेणं अकजं जयं' ति। उवणओजहा सावगभजाए। सो संबुद्धो पव्वइओ॥
___ कोङ्कणकदारकोदाहरणमिदम्-कोंकणगविसए एगो दारगो। तस्स माया मया। पिया से अनमहिलंन लहइ ‘सवत्तिपुत्तोअच्छइत्ति काउं। अन्नया सपुत्तोकट्ठाणंगओ, ताहे नेन चिंतियंएयस्स भएणं महिलियं न लभामि-त्ति मारेमि । तओ पुत्तो भणिओ- वच्छ ! कंडं आनेहि । सो पहाविओ । अन्नेन कंडेण विद्धो । दारएण लवियं-किं कंडं खित्तं ? विद्धो मि । पुणो वि खित्तं। रडतो मारिओ । पुव्वं 'अयाणंतेण विद्धो मित्ति अननुयोगो, 'मारिज्जामि'त्ति एवं नाए अनुयोगो। अहवा ‘सारक्खणिज्जं मारेमि'त्तिअननुयोगो, सारक्खंतस्स अनुयोगो । एवं अन्नम्मि परूवियब्वे अन्नं परूवेमाणस्स विपरीतत्वादननुयोगः, यथाभूतं प्ररूपयतोऽनुयोगः॥
नकुलोदाहरणमिदम्-एगा चारभडिया गब्मिणी । अन्ना वि नउलिणी गब्भिणी तत्थ य लिहए एइय जाइ य । ताओ समगं पसूयाओ । चारभडाए चिंतियं-मम पुत्तस्स रमणओ नउलो भस्सइ-त्ति तस्स पीहयं देइ खरंच । अत्रया दुवारे तीसे अविरइयाए कंडतीए तत्थ मंचुल्लियाए सो दारगो ओयारिओ । तत्थ सप्पेण चडित्ता खाइओ मओ । इओ य इयरेण नउलेण मंचुल्लियाए उयरंतो दिट्ठो खंडीकओ। ताहे सोरुहिरलित्तेणं तुंडेण तीसे अविरइयाए मूलं गंतुं चाडूणि करेइ। ताए नायं-एएन मम पुत्तो खतिओ । मुसलेण आहनित्ता मारिओ । ताहे धावंती गया पुत्तमूलं, जाव सप्पंखंडाखंडीकयल्लयंपासेइ, ताहे दुगुणतरमद्धिईपगया। तीसे अविरयाएपुव्वमननुयोगो, पच्छा अनुयोगो । एवं जो अन्नं परूवेयव्वं अन्नं परूवेइ तस्स अननुयोगो, जोतंचेव परूवेइ तस्स अनुयोगो॥
कमलामेलोदाहरणम्-बारवईए बलदेवपुत्तस्स पुत्तो सागरचंदो नाम कुमारो, स्वेण य उक्किट्ठो सव्वेसिं संबाईणं इ8ो । तत्थ य बारवईए वत्थव्वस्स चेव अन्नस्स रन्नो कमलामेलानाम
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org