________________
उद्देशक : १५, मूलं - ९१६, [ भा. ४९३५ ]
९१
चू- चउवग्गानाम - वत्थव्वा संजत्ता संजतीतो वि, आगंतुगा संजता संजतीओ य । एते चउरो विवग्गा एगखेत्ते अचक्ख जति संथरति न मच्छरो कायव्वो हुशब्दो यस्मादर्थे, यस्मात्तत्र वर्तनमस्ति, तुशब्दो अर्थप्रदर्शने । इमे दर्शयति - चउवग्गो जइ न संधरति तहिं तिवग्गो वि हु अच्छउ तिवग्गो नाम - वत्थव्वगसंजयसंजईओ आगंतुगसंजया य। तिवग्गासंथरे आगंतुगा गच्छति । अध तेसिं गित्ताणो होज तो गिलाणो ससंघाडो अच्छति, सेसा गच्छंति । अधवा - निवग्गो वत्थव्वगसंजयसंजती आगंतुगसंजतीओ य । एत्थ भयणा भण्णति - जइ अन्नं खेत्तं आसन्नं संजतीण निप्पच्चवायं ताहे वा गच्छंतीणं वत्थव्वगसंजतीओ गच्छंति । अह तासिं गिलाणी हो तो मोत्तुं गिलाणिसंघाडं सेसा गच्छंति । अह दूरे खेत्तं संजतीण य सपञ्चवायं, ताहे वत्थव्वगसंजतीतो आगंतुगसंजतीतो य अच्छंति । एत्थ भण्णति - वत्थव्वाओ असंथरे मोत्तूण गिलाणसंघाडं, सेसा सव्वे गच्छंति ।
इदानं 'दुवग्गो विहु अच्छउ " - दुवग्गो नाम वत्थव्वगसंजता आगंतुगसंजता य । अह दुवग्गस्स असंथरं, ताहे आगंतुगा गच्छंति, जति गिलाणो तो मोत्तूण गिलाणसंघाडगं गच्छति । अह तं आगंतुगभद्दगं खेत्तं आगंतुगा वा अदेसिया अखेत्तण्णा वा, ताहे वत्थव्वा असंथरे गच्छंति । मोत्तूण गिलाणसंघाडं ति । अधवा - दोण्ह वि संजयवग्गाणं बालवुड्ढअसुमादी अच्छंति, सेसा दुह विवगाणं गच्छति । अधवा - दुवग्गो वत्थव्वगसंजती आगंतुगसंजतीओ य, एयासिं अप्पणो सट्टाणे निग्गमणविधी जहा संजयाणं संजते पडुच्च निग्गमणे भणियं तहा भणियव्वं ॥ इमो संजतीणं निग्गमणे विसेसो
[मा. ४९३६ ]
एमेव संजीत, वुड्डी तरुणीण जुंगितगमादी ।
पादादिविगलतरुणी, य अच्छते वुड्ढितो पेसे ॥
- एत्थ दुगभेदो कायव्वो वुड्डीणं तरुणीण य । तरुणीतो निप्पञ्चवाते गच्छंति, वुड्डीओ अच्छंति । जुंगियाणं अजुंगिताणं वा अजुंगियाओ गच्छंति । जुंगिता दुविधा जाति सरीरेण य । जातिजुंगिता गच्छंति । सरीरपादादिजुंयिता तरुणीओ य सपञ्चवाए अच्छंति । सेसा वुढिमाइ गच्छति ॥
-
[भा. ४९३७] एवं तेसि ठिताणं, पत्तेगं वा वि अहव मीसाणं । ओमम्मि असंथरणे, इमा उ जतणा तहिं पगते ॥
चू- एवमित्यवधारणे । येन प्रकारेणोपदिष्टं पत्तेगं निस्सामण्णं खेत्तं अन्नतरवग्गस्स ‘“मीसं’” दो तिन्नि नत्तारि वग्गा एगखेत्ते ठिता साधारणमित्यर्थः । ओमकाले असंथरंताणं पलंबाधिकारे पगते इमा जयणा तेहिं पलंबग्गहणे भण्णति ।
[भा. ४९३८]
-
ओदण मीसे निम्मी सुवक्खडे पक्क - आम-पत्तेगे ।
साहारण सग्गामे, परगामे भावतो वि भए ।
चू- ओदनादिपदेसु सव्वेसु सग्गामपरग्गामपता चारेयव्वा ।। "ओदन” इति एयस्स इमा
विभासा
[भा. ४९३९] बत्तीसाई जा एक्कघासो खमणं व न वि य से हाणी । आवासएण अच्छतु, जा छम्मासे न उ पलंबे ॥
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org