________________
उद्देशक ः २०, मूलं-१३८७, [भा. ६४८८]
४२१ जावतियं खमति तावतितं छुब्भति । एवं “उभय'त्ति जो धितीए सरीरेण य संघयणसंपन्नो गीतादिगुणजुततो यतस्सपरिहारतवो दिज्जति। “दुब्बलो''त्ति धितीए संघयणेण वा उभयेणवा दुब्बलो, तस्स सुद्धतवो दिज्जति।परिहारसुद्धतवाणं प्रायश्चित्तं विसेसओ दिज्जति, ततो भन्नति[भा.६५८९] अविसिट्ठा आवत्ती, सुद्धतवे तह य होति परिहारे।
वत्थु पुण आसज्जा, दिज्जति इतरो व इतरो वा ॥ चू-परिहारतवेसुद्धतवेयअविसिट्टा “आवत्ति"त्ति दोन्निजनातुल्लं आवत्तिठाणंआवण्णा। तत्थ “वत्थु आसज्ज"त्ति - धितिसंघयणसंपन्नं पुरिसवत्थु नाउं । “इयरो"त्ति परिहारो तवो दिज्जति।जंपुणो धितिसंघयणेहिं हीनं पुरिसवत्युंतस्स ताएचेव आवत्तीए “इयरो"तिसुद्धतवो दिजति । एत्थ अन्नोन्नाविक्खत्तो इयरसद्दा ठिता।
एत्थ एगावत्तीए विसमदानपसाहणत्थं इमो दिटुंतो[भा.६५९०] वमण-विरेयणमादी, कक्खडकिरिया जहाऽऽउरे बलिए।
कीरति व दुब्बलम्मि वि, अह दिटुंतो तवे दुविहो । च-जहादोजनासरिसरोगाभिभूया, तस्सजोआउरोबलवंसरीरेण तस्सवमनविरेयणादिका कक्खडादिकिरिया कज्जति।दुबलो विजहा सहति तहा अकक्खडा किरिया कजति। “अह"त्ति - अयं दिलुतो तवे दुविहो उवसंहारनिजो-कक्खडकिरियसमाणो परिहारतवो, सुद्धतवो अकक्खडकिरियसमाणो॥जेसिं नियमा सुद्धतवोपरिहारतवोवा दिज्जति तन्नियमार्थमिदमुच्यते[भा.६५९१] सुद्धतवो अजाणं, अगीयत्थे दुब्बले असंघयणे।
धितिबलिए य समण्णा-गयसव्वेसि पि परिहारो॥ घू- दुब्बलो धितीए अनुवचितदेहो रोगादिणा, असंघयणो त्ति-आदिल्लेहिं तिहिं संघयणेहिं वज्जितो, एतेसिं सुद्धतवोदिज्जति।जोधितीए बलवंवजकुड्डसमाणो, जोयसंघयणेहिंसमण्णागओ आइल्लेहिं संघयणभावेहिं जुत्तो त्ति वुत्तं भवति, गीतातिगुणहिं वा समन्नागओ युक्त इत्यर्थः, सव्वेसिंतेसिं परिहारतवो दिज्जति ॥ तस्सिमो विधी- “ठवनिजं ठवइत्ता" सुत्तपदं, जं तेन सह नायरिजति तं ठवनिजं, तंसव्वं गच्छसमक्खं ठविजइत्ति-परूविजति अधवा-सव्वा चेव तस्स सामायारी ठवनिज्जापरूवनिज्जा इत्यर्थः । कहं पुणतं ठविज्जति?, उच्यते[भा.६५९२] विउसग्गो जाणणट्ठा, ठवणा भी (ती) ए य दोसु ठवितेसु।
अगडे नदी य राया, दिलुतो भीय आसत्यो । घू- तस्स परिहारतवं आवजतो आदावेव उस्सग्गो कीरइ । कह ?, उच्यते - गुरू पुवदिसाभिमुहो वा उत्तरदिसाभिगुहो वा चरंतदिसाभिमुहो वा चेइयाण वा अभिमुहो । एवं परिहारतवो वि। नवरं-गुरुस्स वामपासे ईसिं पिट्ठतो ते दुवग्गा विभणंति - “परिहारतववजणट्ठा करेमि काउस्सग्गं निरुवसगग्वत्तियाए' इत्यादि ताव भणंति जाव वोसिरामी ति । पणवीसुस्सासकालं सुभज्झवसिता ठिच्चा चउवीसत्थयंवा चिंतेउनमोक्कारेण पारेत्ता अक्खलियं चउवीसत्थं उच्चरंति । एत्थ सीसो पुच्छति- एस उस्सग्गो किं निमित्तं कीरइ ?, उच्यते-साधूण जाणणट्ठा कीरइ। अहवा[भा.६५९३] निरुवस्सग्गनिमित्तं, भयजणणट्ठा य सेसगाणं च ।
तस्सऽप्पणो य गुरुणो, य साहए होति पडिवत्ती॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org