________________
उद्देशक ः २०, मूलं-१३७०, [भा. ६२७२]
३३७ कृत्या, नपलिकुंचणाअपलिकुंचणा, तस्सेवं अपलिकुंचियं आलोएमाणस्स मासियं लहुगंगुरूगं वापडिसेवणानिप्फणं दिजति।जो पुणपलिकुंचियं आलोएइतस्स जं दिज्जतिपलिउंचणमासो य मायानिप्फण्णो गुरुगो दिज्जति ॥ एस सुत्तत्थो ।
इदानि एसेवत्थो सुत्तफासियनिज्जुत्तीए वित्थरेणं भण्णति[भा.६२७३] जे त्ति व से त्ति व के त्ति व, निद्देसा होंति एवमादीया।
भिक्खुस्स परूवणया, जे त्ति कओ होति निद्देसो॥ चू-जेत्ति वा, सेत्तिवा, केति वा एवमादी । निद्देसवायगाभवंति।जे-कारस्स निद्देसदरिसणं“जे असंतएणं अभक्खाणेणं अभक्खाइ" इत्यादि । से-गारो जहा- “से गामंसि वा" इत्यादि । के-कारोजहा - "कयरे आगच्छति दित्ते रूवे' इत्यादि । चोदगाह - किं कारणं सेसनिद्देसे भोत्तुं जेकारेणं निद्देसं करेइ ? आचार्याह-एत्थ कारणं भण्णइ-सेगारस्स निद्देसो पुव्वपगतापेक्खी जहा-“भिक्खू वा" इत्यादि । ककारोसंसयपुछाए वा भवति, जहा- “किं कस्स केन व कहं केवचिर कइविहे" इत्यादि । जेगारो पुण अनिद्दिट्टवायगुद्देसे जहा- “जेणेवजं पडुच्च" इत्यादि, अहवा - जहा इमो चेव जेगारो उस्सग्गववायट्ठिएण पडिसेवियं व तिं न निद्दिष्टं गुरुं लहुं वा जयणाजयणाहिंवातेनजेगारेण निद्देसो कृतेत्यर्थः अहवा-जेकारेणअनिद्दिभिक्खुस्सट्ठा निद्देसो॥
सो भिक्खू चउनिहो इमो[भा.६२७४] नामं ठवणा भिक्खू, दव्वभिक्खूय भावभिक्खू य ।
दव्वे सरीरभविओ, भावेण उ संजतो भिक्खू॥ धू-नास भिक्खू, जस्स भिक्खूत्ति नामंकयं । ठवणा भिक्खूचित्रकर्मलिहितो। दव्व भिक्खू दुविधो, आगमतो नोआगमतोय।आगमतोजाणए अनुवओगोदव्वमितिवचनात्। नोआगमओ जाणगादितिविधो, दोन्नि विभासित्ता तव्वतिरित्तो एगभवियादितिविधो, एगभविओ नामजो नेरइयतिरिए य - मनुयदेवेसुवा अनंतरं उव्वहिता जत्थ भिक्खू भविस्सति तत्थ उव्वजिहिति, बद्धाउओ नाम जत्थ भिक्खू भविस्सइ तत्थ आउयंबद्धं, अभिमुहनामगोत्तो नाम जत्थ भिक्खू भविस्सति जत्थ उववजिउकामो समोहतो पदेसा निच्छूढा । अहवा-सयणधणादिपरिचिइयं पव्वज्जाभिमुहो गच्छमाणो । गओ दव्वभिक्खू । इदानिं भावभिक्खू । सो दुविधो-आगमतो नो आगमतोय। आगमतोजाणए भिक्खुसद्दोपयुत्ते, नोआगमतोइहलोगणिप्पिवासोसंवेगभावितमती संजमकरणुज्जतो भावभिक्खू ॥ चोदगाह-त्वयोक्तम्[भा.६२७५] भिक्खणसीलो भिक्खू, अन्ने विन ते अणऽन्नवित्तित्ता।
निपिसिएणं णातं, पिसितालंभेण सेसाउ। धू-"भिक्खाहारोवा भिक्खू", एवमन्ये रक्तपटदयोऽपि-भिक्षवो भवन्ति" |आचार्याहनते भिक्षवः कुतः?, येन तेषां भिक्षावृत्तिनिरुपधान भवति । आहूतमपिआधाकर्मदोषयुक्ता च तेषां वृत्ति प्रलंबादि, अन्यान्यवृत्यश्च तेन ते भिक्षवो न भवन्ति । तस्मात् साधव एव भिक्षवो भवन्ति, येन साधूनामाधाकर्मादिदोषवर्जिता निरुपधा वृत्ति। “अणन्नविवित्ता"-अणन्नवृत्तश्च, भिक्षां मुक्त्वा नास्त्यन्या साधूनांवृत्ति। एत्थ आयरिओ निप्पिसिएण दिद्वंतं करेति, सपिसियंजो 117122
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org