________________
३३०
निशीथ-छेदसूत्रम् -३- १९/१३५५ मू. (१३५५) जे भिक्खू वत्तं न वाएइ, न वाएंतं वा सातिजइ ।। [भा.६२३७] अब्बंजणजातो खलु, अव्वत्तो सोलसण्ह वरिसेणं ।
तव्विवरीतो वत्तो, वातेतियरेण आणादी। चू-जाव कक्खादिसु रोमसंभवी न भवति ताव अव्वत्तो, तस्संभवे वत्तो । अहवा - जाव सोलसवरिसो ताव अव्वत्तो, परतो वत्तो । जइ अव्वत्तं वाएति, इयरं ति वत्तं न वाएति । तो आणादिया दोसा चउलहुँच ॥अव्वत्ते इमो अववादो[भा.६२३८] नाऊण यवोच्छेदं, पुव्वगते कालियानुयोगेय।
___ सुत्तत्थ जाणएणं, अप्पाबहुयं मुणेयव्वं ॥ चू-अववादे वत्तो इमेहिं कारणेहिं न वाएज्जा[भा.६२३९] दव्वं खेत्तं कालं, भावं पुरिसंतहा समासज्ज ।
एतेहिं कारणेहिं, वत्तमवि विदून वाएजा ॥ [जे भिक्खू अपत्तं वाएइ, वाएंतं वा सातिज्जति ।।
जे भिक्खू पत्तं न वाएइ न वाएंतं वा सातिजइ ।।] चू-अप्राप्तं एयस्स अत्थो अपात्रसूत्रे गत एव, “दिट्ठ भावे"त्ति । तहा वि इह असुण्णत्यं भण्णति अव्वत्तसुत्तस । अप्राप्तसूत्रे चउभंगो पाणियव्वो[भा.६२४०] परियाएण सुतेण य, वत्तमवत्ते चउक्क भयणा उ।
अव्वत्तं वाएंते, वत्तमवाएंति आणादी। चू-परियाओ दुविहो - जम्मणओ पवजाए य । जम्मणओ सोलसण्हं वरिसाणं आरतो अव्वत्तो, पववजाए तिण्हं वरिसाणं पकप्पस्स अव्वत्तो । जो वा जस्सं सुत्तस्स कालो वुत्तोतं अपावेतो अव्वतो, सुएण आवस्सग्गे अनधीए दसवेयालीए अव्वत्तो, दसवेयालीए अनधीए उत्तरज्झयणाणं अव्वत्तो, एवं सर्वत्र । एत्थ परियायसुत्तेचउभंगो कायव्यो । पढमभगो दोसुवि वत्तो, बितिओ सुएण अव्वत्तो, ततिओ वएण अव्वत्तो, चरिमो दोहिं वि । अव्वत्ते वाएंतस्स पढमभंगिल्लं अवाएंतस्स आणादिया य दोसा चउलहुंच॥
अप्राप्तो पि वाएयव्वो इमेहिं कारणेहिं[भा.६२४१] नाऊण य वोच्छेदं, पुव्वगए कालियानुयोगे य।
एएहिं कारणेहिं, अव्वत्तमवि पवाएज्जा ।। घू-प्राप्तं पिन वाएइ, इमेहिं कारणेहिं[भा.६२४२] दव्वं खेत्तं कालं, भावं पुरिसंतहा समासज्ज ।
एएहि कारणेहिं, पत्तमवि विदू न वाएजा ॥ चू-अव्वत्ते अप्राप्तछेदसुतं वाएजमाणे इदं दोसदंसगं उदाहरणं[भा.६२४३] आमे घडे निहित्तं, जहा जलं तं घडं विनासेति।
इय सिद्धं तरहस्सं, अप्पाहारं विनासेइ॥ चू- निहितं पक्खित्तं, सिटुं कहियं । अप्पा आहारता जत्थ तं अप्पाहारं अप्पधारणसामर्थ्यमित्यर्थः।
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org