________________
३१०
निशीथ-छेदसूत्रम् -३-१९/१३४६
[भा.६११६] . निजंतं मोत्तूणं, परवयणे पुप्फमादिपडिसेहो।
जम्हा चउप्पगारं, सारीरमओ न वजेति॥ चू-मतसरीरं उभओ वसधीए हत्यसयभंतरत्थं जाव निजइ ताव तं असज्झाइयं, सेसा पदवयणभणिया पुष्फाइं पडिसेहेयव्वातेअसज्झाइयंन भवंति।जम्हासारीरमसज्झाइयंचउब्विहं - सोणियं मंसं अट्ठियं चम्मंच । अओ तेसुसज्झाओ न वज्जनिज्जो ॥ [भा.६११७] एसो उ असज्झाओ, तव्वज्जियझातो तत्थिमा मेरा।
कालपडिलेहणाए, गंडमरुएण दिटुंतो। चू-एसो संजमघातादितो पंचविहोअसज्झाओ भणितो, तेहिंचेव पंचहिं वज्जितो सज्झाओ भवति । तत्थ त्ति तम्मि सज्झायकाले इमा वक्खमाणा मेर त्ति समाचारी-पडिक्कमित्तुजाव वेला न भवति ताव कालपडिलेहणाए कयाए गहणकाले पत्ते गंडगदिटुंतो भविस्सति । गहिते सुद्धे काले पट्ठवणवेलाए मरुगदिलुतो भविस्सति ॥ स्याद्बुद्धि किमर्थ कालग्रहणं?, अत्रोच्यते[भा.६११८] पंचविहमसज्झायस्स जाणणट्ठाए पेहए कालं ।
चरिमा चउभागवसे, सियाइ भूमिं ततो पेहे ॥ घू- पंचवहं संजमघायाइगं जइ कालं अघेत्तु सज्झायं करेति तो चउलहुगा, तम्हा कालपडिलेहणाएइमा सामाचारी-दिवसचरिमपोरिसीए चउभागावसेसाते कालग्गहणभूमीओ ततो पडिलेहेयव्वा । अहवा-ततो उच्चारपासवणकालभूमी य॥ [भा.६११९] अहियासिया तुअंतो, आसन्ने मज्झ दूर तिन्नि भवे।
तिन्नेव अनहियासिय, अंतो छच्छच्च बाहिरतो। घू- अंतो निवेसणस्स तिन्नि उच्चारअधियासियथंडिले आसन्न-मज्झ-दूरे पडिलेहेति, अनधियासियथंडिल्ले वि अंतो एवं चेव तिन्नि पडिलेहेति,एवं अतोथंडिल्ला । बाहिं पिनिवेपणस्स एवं चेव छ भवंति एत्थ अधियासियदूरत्तरे अनधियासिया आसन्नतरे कायव्वा ।। [भा.६१२०] एमेव य पासवणे, बारस चउवीसतिं तु पेहित्ता।
कालस्सय तिन्नि भवे, अह सूरो अस्थमुवयाति॥ चू-पासवणे वि एतेणेव कमेणं बारस, एते सव्वे चउव्वीसं । अतुरियमसंभंत उवउत्तो पडिलेहित्ता पच्छा तिन्नि कालग्गहणथंडिले पडिलेहेति । जहन्नेणं हत्थंतरिते । “अह" त्ति अनंतरं थंडिलपडिलेहजोगाणंतरंमेव सूरो अस्थमेति, ततो आवस्सगं करेंति॥तस्सिमो विधी[भा.६१२१] अह पुण निव्वाघायं, आवासंतो करेंति सव्वे वि।
सड्डादिकहणवाघाततो य पच्छा गुरू ठति ॥ चू-अहमित्यनंतरे सूरत्थमणानंतरमेव आवस्सगंकरेंति, पुनर्विशेषणेदुविधमावस्सगकरणं विसेसेतिनिव्वाधातिमं वाघातिमंच । जइ निव्वाघातं तो सव्वे गुरुसहिता आवस्सयं करेंति। अह गुरू सड्ढेसु धम्मं कहेंति तो आवस्सगस्स साहूहिं सह करनिजस्स वाघातो भवति, जम्मि वा काले तंकरनिजं आसितस्स वाघातो भवति, ततो गुरू निसज्जधरोयपच्छा चरित्ताइयारजाणट्ठा उस्सग्गं ठायंति॥ [भा.६१२२] सेसा उ जहासत्ती, आपुच्छित्ताण ठंति सट्ठाणे।
सुत्तत्थसरणहेतुं, आयरिए ठितम्मि देवसियं ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org