________________
उद्देशक : १९, मूलं-१३४६, [भा. ६१२२]
३११
- सेसा साधू गुरुं आपुच्छित्ता गुरुट्ठाणस्स मग्गतो नासन्नदूरे अहारातिनिए जं जस्स ठाणं तत्थ पडिक्कमंताण इमा ठवणा । गुरू पच्छा ठायंतो मज्झेण गंतुं सट्ठाणे ठायति । जेवामतो ते अनंतर सव्वेण गंतुं सट्ठाणे ठायंति । जे दाहिणतो अनंतरं सव्वेण तं च अनागयं ठायंति । सुत्तत्थसरणहेउं तत्थ य पुव्वामेव ठायंता करेमि भंते सामातियमिति सुत्तं करेंति । जाहे गुरु पच्छा सामाइयं करेंता वोसिरामि त्ति भणेता ठिता उस्सग्गं ताहे पुव्वट्ठिया देवसियाइयारे चिंतेंति । अन्ने भांति - जाहे गुरू सामाइयं करेंति, ताहे पुव्वट्ठिता पि तं सामाइतं करेंति । सेसं कण्ठ्यं ॥ [भा. ६१२३] जो हो उ असमत्थो, बालो वुड्डो गिलाण परितंतो ।
सो विकाए विरहिओ, ठाएजा जा गुरू ठंति ॥
चू- परिसंतो पाहुणगादि सो वि सज्झायज्झाणपरो अच्छइ, जाहे गुरू ठंति ताहे ते वि बालादिया ति । एतेन विहिणा
[भा. ६१२४]
आवासग कातूणं, जिनोवदिट्टं गुरूवएसेणं । तिन्नि थुई पडिलेहा, कालस्स इमो विही तत्थ ॥
चू- जिनेहिं गणधराणं उवदिट्टं, ततो परंपरएण जाव अम्हं गुरूवएसेण आगतं, तं काउं आवस्सगं अंते तिन्नि श्रुतीतो करेंति । अहवा एगा एगसिलोइया, बितिया बिसिलोइया, ततिया तिसिलोइया, तेसिं समत्तीए कालपडिलेहणविधी इमा कायव्वा ॥
अच्छउ ताव विधी, इमो कालभेदो ताव वुच्चति
[ भा. ६१२५ ] दुविहो य होति कालो, वाघातिम एतरो य नायव्वो । वाघाओ घंघसालाए घट्टणं सडकहणं वा ॥
चू-पुव्वद्धं कंठं । जो अतिरित्तंवसही बहुकप्पपडिसेविताय सा धंघसाला, एत्तो निंत अतिंताणं घट्टणे पडणादिवाघातदोसा सड्डकहणेण वेलातिक्कमदोसा ।। एवमादि
[भा. ६१२६ ] वाघाते ततिओ सिं, दिज्जति तस्सेव ते निवेदेंति । निव्वाघाते दोन्नि उ, पुच्छंति उ काल घेच्छामो ॥
- तम्मि वाघाति दोन्नि जे कालपडिलेहगा निग्गच्छंति तेसिं ततिओ उवज्झायादि दिज्जति । ते कालगाहिणो आपुच्छण संदिसावण कालपवेयणं च सत्वं तस्सेव करेंति, एत्थ गंडगदिट्ठतो न भवति । इयरे उवउत्ता चिट्ठति । सुद्धे काले तत्थेव उवज्झायस्स पवेयंति, ताहे डंडधरे बाहिं कालपडियरगो चिट्ठइ, इयरे -दुयगावि अंतो पविसंति, ताहे उवज्झायस्स समीवे जुगवं पट्ठवेंति, पच्छा एगो डंडधरो अतीति, तेन पट्ठविते सज्झायं करेति ॥
निव्वाघातो पच्छद्धं अस्यार्थः
[भा.६१२७] आपुच्छण कितिकम्मे, आवासित खलिय पडिय वाघाते ।
इंदिय दिसाए तारा, वासमसज्झाइयं चेव ॥
चू- निव्वाघाए दोन्नि जना गुरुं पुच्छंति - कालं घेच्छामो, गुरुणा अब्भणुन्ना, कितिकम्मं ति वंदनं दाउं डंडगं घेत्तुं उवउत्ता आवस्सियमासज्जं करेत्ता पमजंता य निग्गच्छंति । अंतरे य जइ पक्खलंति पडंति वा वत्थादि वा विलग्गति कितिकम्मादि किंचि वितहं करेति, गुरू वा किंचि पडिच्छंतो वितहं करेति तो कालवाघातो । इमा कालभूमीए पडियरणविधी - इंदिएहिं उवउत्ता
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org