Agam Suttani Satikam Part 17 Nishitha

SR No.: 003321
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 476
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_nishith
File Size: 23 MB

Page 31

निशीथ-छेदसूत्रम् -३-१४/८६९
[भा.४६२०] अद्धाण ओम असिवे, उढूढासति अदेंतेजंपावे ।
बालस्सज्झोवाते, थेरस्सऽसतीए जं कुज्जा ॥ [भा.४६२१] दुविहरुयआतुराणं, तप्पडिचरगाण वा विजा हानी।
जुंगितो पुवनिसिद्धो, जाति विदेसेतरो पच्छा॥ घू-आसुकारी दीहरोगेण वा, अहवा-आगंतुय-तदुत्थेण वा भायणाणि विणा वा परिहाणी तं अदेंतो पावति । ननु दुविहो विजुंगितो अणलसुत्ते पुव्वं निसिद्धो न पव्वाविज्जति ? भण्णति - जातिजुंगितो विदेसे पव्वाविञ्जति । "इतरो"त्ति सरीरजंगितो पव्वज्जाए ठितो पच्छा जातो।।
तेसिं इमा विधी अच्छियव्वे[भा.४६२२] जाती य जुंगितो खलु, जत्थ न नज्जति तहिं तु सो अस्थि ।
अमुगनिमित्तं विगलो, इतरो जहि नजति तहिं तु॥ [भा.४६२३] जं वच्चंता काए, वहेंति जंपिय करेंति उड्डाहं ।
किंपुण गिहिसामण्णे, वियंगिता लोगसंका तु॥ चू-सरीरविकले दान पडुच्च इमो कमो[भा.४६२४] पाद-ऽच्छि-नास-कर-कन्नजुंगिते जातिगँगिते चव ।
वोच्चत्थे चउलहुगा, सरिसे पुव्वं तु समणीणं ।। घू- पादादिविकलभणियकमातो जो वोचत्थं देति तस्स चउलहुं । साधुसाधुणीणं सरिसविकलभावे दोण्ह विदायव्वं, असति दोण्ह वि समणीसु पुव्वं दायव्वं ॥
अदाने इमो अववातो[भा.४६२५] बितियपदमणप्पज्झे, न देज्ज अविकोवितो व अप्पज्झे।
जाणते असती वा, मंदधम्मेसु वण देज्जा ।। धू-अणप्पज्झो खित्तवित्तादिगोन देज, सेहो वाअकोवितो गुणदोसेसुवा न देज्ज, अप्पज्झो वा जाणंतो वि असतीते भायणस्स न देज्ज विजमाणं पासत्थादिसु वा मंदधम्मेसु न देजा, एवमादिकारणेसु अतो वि सुद्धो॥
मू. (८७०) जेभिक्खू पडिग्गहंअनलं अथिरंअधुवंअधारनिजंधरेइ, धरेतवा सातिजति।। मू. (८७१) जे भिक्खू पडिग्गहं अलं थिरं धुवंधारनिजं न धरेइ, न धरेतं वा सातिजति ।। [भा.४६२६] अनलमपज्जत्तं खलु, अथिरं अदढं तु होति नायव्वं ।
अधुवं च पाडिहारिय, अलक्खणमधारनिजं तु॥ चू-अनलं अथिरं अधुवं आधारनिजं[भा.४६२७) एतेसिं तु पदानं, भयणा पन्नरसिया तु कायव्वा ।
एत्तो एगतरेणं, गेण्हंताणादिणो दोसा ।। धू-एतेसिंचउण्हपदानभंगा सोलस कायव्वा।अंतिमोसुद्धो।सेसा पन्नरस, तेसिंपन्नरसण्हं अन्नतरेण वि गेण्हंतस्स आणादिया दोसा । तेसु पन्नरससु असुद्धे सु इमं पच्छित्तं[भा.४६२८] पढमे भंगे चउरो, लहुगा सेसेसु होति भयणा तु।
जा पन्नरसो भंगो, तेसु तु सुत्तंऽतिमो सुद्धो ।।