________________
३०५
उद्देशक ः १९, मूलं-१३४६, [भा. ६०९२] [भा.६०९२] उक्कोसेण दुवालस, अट्ठ जहन्नेण पोरिसी चंदे।
सूरो जहन्न बारस, पोरिस उक्कोस दो अट्ठा ॥ चू- चंदोदयकाले चेव गहिओ, संदूसियरातीए चउरो, अन्नं च अहोरत्तं एवं दुवालस। अहवा - उप्पायग्गहणे सव्वरातीयं गहणं सग्गहो चेव निव्वुडो, संदूसियरातीए चउरो, अन्नंच अहोरत्तं एवं बारस । अहवा - अजाणया अब्मच्छण्णे संकाते न नजति किं वेलं गहणं?, परिहरिता राती पभाए दिळं सग्गहो निव्वुडो, अन्नंच अहोरत्तं, एवंदुवालस। एवं चंदस्स सूरस्स अत्थमग्गहणे सग्गहनिव्वुडो उवहयरात्तीए चउरो, अन्नंच अहोरत्तंपरिहरति, एवं बारस । अह उदेंतो गहितो तो संदसियमहोरत्तस्स अट्ठ, अन्नं च अहोरत्तं परिहरंति एवं सोलस । अहवाउदयवेलागहिओ उप्पादियगहणे सव्वदिने गहणं होउं सग्गहो चेव निव्वुडो संदूसियअहोरत्तस्स अट्ठ, अन्नं च अहोरत्तं एवं सोलस । अहवा - अब्भच्छन्ने न नजति किं वेलं होहिति गहणं, दिवसतो संकाए न पढियं, अत्थमणवेलाए दिटुंगहणं सग्गहो निव्वुडो सदूसियस्स अट्ठ, अन्नंच अहोरत्तं, एवं सोलस॥ [भा.६०९३] सग्गहनिव्वुड एवं, सूरादी जेण होतऽहोरत्ता।
आइण्णं दिनमुक्के, सोचिय दिवसो य रादी य॥ चू-सग्गहणिबुडेतंअहोरत्तंउवहतं। कहं? उच्यते "सूरादीजेनअहोरत्ता," सूरुदयकालाओ जेण अहोरत्तस्स आदी भवति तं परिहरितुं संदूसितं अन्नं पि अहोरत्तं परिहरियव्वं । इमं पुण आदिन्नं चंदो गहितो रातीए जेव मुक्को,तीसे चेव राईए सेसंचेवजणिज्जं, जम्हा आगामिसूरुदए अहोरत्तसमत्ती।सूरस्स विदिया गहितोदिया चेव मुक्को, तस्सेव दिवसस्ससेसंराती यवजणिजा। हवा-सग्गहनिब्बुडे विधी भणितो।ततो सीसो पुच्छति- “कहं चंदेंदुवालस, सूरे सोलसजामा?" आचार्याह- "सूरातीजेण होति अहोरत्ता",चंदस्स नियमा अहोरत्तद्धे गते गहणसंभवो अन्नंच अहोरत्तं एवं दुवालस, सूरस्स पुणो अहोरत्तातीए संदूसियअहोरतं परिहरियं, अन्नं पि अहोरत्तं परिहरिव्वं एवं सोलस ।। सादेव्वेत्ति गतं । इदानि वुग्गहे त्ति दारं[भा.६०९४] वुग्गहडंडियमादी, संखोभेडंडिए व कालगते।
अनरायए व सभए, जन्चिर निद्दोच्चऽहोरत्तं ॥ "वुग्गहंडंडियमादि"त्ति अस्य व्याख्या- . [भा.६०९५] सेणाहिव भोइ महयर, पुंसित्थीणं च मल्लजुद्धे वा।
लोट्ठादि-भंडणे वा, गुज्झमुड्डाहमचियत्तं॥ चू-डंडियस्स डंडियस्स य वुग्गहो, आदिसद्दातो सेनाहिवस्स सेनाहिवस्स य । एवं दोण्हं भोइयाणं, दोण्हं महत्तराणं, दोण्हंपुरिसाणं, दोण्हं इत्थीणं, मल्लाणवाजुद्धं पिट्टायगलोट्ठभंडणेण वा । आदिसद्दातो विसयपसिद्धासु संसुरुलासु । विग्गहा प्रायो व्यंतरबहुला, तत्थ पमत्तं देवया छलेज्ज । “उड्डाहो' हा निदुक्ख त्ति, जनो भणेज्ज- अम्हे आवइपत्ताणं इमे सज्झायं करेंति त्ति अचियत्तं हवेज । विसयसंखोभो परचकरागमे । डंडिए वा कालगए भवति । “अणराए"त्ति रन्नोकालगते निभएविजावअन्नोराया न ठविज्ञति। “सभए"तिजीवंतस्स वि रन्नोबोहिगेहिं [17/20/
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org