________________
निशीथ - छेदसूत्रम् -३-१७ /१२३०
२७२
जइ न देइ तो चउगुरुं, आणादिया य दोसा ॥ इमे कारणा जेहिं आगओउदगागणितेोमे, अद्धाण गिलाण सावयपउट्ठे । एतेहिं कारणिओ, निक्कारणिओ य विवरीओ ॥
[भा. ५९३८]
चू- अन्नगामे सग्गामे वा अन्नवसधीए साधू ठिता, तेसिं सा वसती उदकेन प्लाविता अगणिणा वा दड्ढा ते आगता, तेन सावयदुट्ठेहिं वा उवद्दविजमाणा सरणमागया, अद्धाणपडिवन्ना वा, वेजोसहकजेसु वा गिलाणट्टमागयस्स एवमादिएहिं पयोयणेहिं जो आगतो सो कारणिओ । अतो विवरीओ दप्पतो आगतो निक्कारणिओ ॥
वसहि अभावे बहिं वसंतस्स इमे दोसा
[ भा. ५९३९]
कूयरदंसमसोससीता, सावय-वाल- सतक्करगा वा । दोस बहू वसतो बहितो जे, ते सविसेस उविंति अदेंते ॥ चू-कुच्छियचरा कुचरा पारदारिकादि तेहिं उवद्दविज्जति, दंसमसगादीहिं वा खज्जति उस्सादि वा जलं सीतं वा पडति, सीहादिसावएण सप्पादिबालेण वा खज्जइ, तक्करे त्ति चोरा तेहिं वा मुस्संति हरिजंति । एवमादि बहिं वसंते बहुदोसा । जे तस्स साधुस्स बहिं वसतो दोसा ते सव्वे उवेंति त्ति- भवंति अदेंतस्स । जं तेसु पच्छित्तं तं सव्वं एदंतस्स भवतीत्यर्थः । किं चान्यत्[भा. ५९४० ] एगा संभोगो, जा कारुवकारिता परोपरओ । अविवित्ताऽवच्छल्ला, हवंति एवं तु छेदो य ॥
चू- अविवित्तभावा अदेंतस्स अवच्छलता य भवति, संभोगवोच्छित्ती, साहम्मियवच्छल्लवोच्छित्ती वा अहवा-पवयणवुच्छित्ती वा, तम्हा साहुणा साहुस्स दढसोहिएण होयव्वं ।।
1
[ भा. ५९४१] जति एक्कमाणजिमित्ता, निहिणो वि ह दीहसोहिया होंति । जिनवयणबाहिभूया, धम्मं पुण्णं अयाणंता ॥ किं पुण जगजीवसुहावहेण संभुंजिऊण समणेणं । सक्का हु एकमेक्के, नियगं पिव रक्खितो देहो ।
[ भा. ५९४२ ]
चू- आवत्तीए जा अप्पं रक्खंति तहा अन्नो वि आवत्तीए रक्खियव्वो ।। एवं खेत्ते अखेत्ते वा वसधी वासो दातव्व । असंथरणे खेत्ते वि अन्नगच्छस्स अवगासो दातव्वो । जतो भण्णति[भा. ५९४३] अत्थि हु वसभग्गामा, कुदेसणगरोवमा सुहविहारा ।
बहुगच्छुवग्गहकरा, सीमाछेदेण वसियव्वा ॥
चू- अस्थि त्ति - विज्जए वसभग्गामो नाम जत्थ उडुबद्धे आयरिओ अप्पबितिओ गणावच्छेओ अप्पततिओ एस पंच, एतेण पमाणेणं जत्थ तिन्नि गच्छा परिवसति एयं वसभखेत्तं । वासासु आयरिओ अप्पततितो, गणावच्छेतितो अप्पचउत्थो एते सत्त, एतेणं पमाणेणं जत्थ तिनि गच्छा परिवसंति एयं वसभखेत्तं । एते एक्कवीसं, एयं वसभखेत्तं । कुच्छिओ देसो कुदेसो उवमिज्जति जो गामो कुदेस - णगरोवमो, सोय सुहविहारो सुलभभत्तपानं वसधी वत्थं निरुवद्दवं च नृप्रभृतिबहूत्वं पुव्वभणियं सत्थप्पमाणेण उवग्गहे वट्टति, ते य बहुगच्छा जति समं ठिया तो साधारणं खेत्तं । तत्थ सीमच्छेदेण वसियव्वं, इमो सीमच्छेदो- तुम्ह सचित्तं, अम्ह अचित्तं । अहवा - तुम्ह बाहिं, अम्ह अंतो। तुम्ह इत्थी, अम्ह पुरिसा । अहवा - तुम्ह सग्गामो अम्ह वाताहडा कलेहिं वा वाडगसाहाहिं
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org