________________
निशीथ - छेदसूत्रम् -३-१४ / ८६७
पासत्थादिएहिं सह वसितो आगतोय, एयस्स उवही उवहतो - तं घेत्तुं अगीता न इच्छंतीत्यर्थः ॥ "संविग्गमसंविग्ग' त्ति अस्य व्याख्या
[भा. ४५८८] संविग्गाण सगासे, वुत्थो तेहिमनुसासिय नियत्तो । लहुगो नो उवहम्मइ, इयरे लहुगा उवहओ य ॥
चू- अन्नसंभोतिएहिं सह वसितस्स मासलहुं, न य से तत्थावही हम्मति । इतरेसु त्ति पासत्थादिएसु वसंतस्स चउलहुं, अहाच्छंदेसु चउगुरुं, पासत्थादिएसु वसंतस्स उवधी य उवहम्मति ॥ “ संविग्गमसंविग्गे” त्ति गतं । इदानिं “ आगमने" त्ति दारं
[ भा. ४५८९ ] संविग्गादनुसट्ठो, तद्दिवसनियत्तो जइ वि न मिलेज्जा । नय सज्जइ वइगाइसु सुचिरेणऽवि तो न उवहम्मे ॥
२२
चू- संविग्गादिएहिं अनुसट्टो नियत्तो जइ तद्दिवसं चैव गच्छे मिलितो तो सुद्धो चेव । अह तद्दिवसं न मिलेज्जा, न य वतियसंखडिमादिसु पडिबज्झति, तो चिरेण वि मिलियस्स उवधी नो उवति ॥ [भा. ४५९० ]
एगानियस्स सुवणे, मासो उवहम्मए य से उवही । तेन परं चउलहुगा, आवज्जइ जं त तं सव्वं ॥
चू- अह पासत्यादी परिहेतो वि एगाणिओ रातो निसट्टं सुवति तो से मासलहुं उवही य उवहम्मति । "तेन परं" ति - बितियदिवसादिसु एगानियस्स वसंतस्स चउलहुं। जंच सुत्तत्थपोरिसिं अकरेंतस्स जं च सुत्तत्थे नासेति, जंच दंसनचरणविराधनं पावति, जं च पासत्थादिसु वसतिएतेसु तन्निष्फन्नं सव्वं पावति ।। " आगमनि "त्ति गतं । आनयणत्ति
[ भा. ४५९१] संविग्गेहऽनुसट्टो, भणेज्ज जइ हं इहं तु अच्छामि । भाइ ते आपुच्छसु, अनिच्छि तेसिं निवेदेति ।
चू-सावग्गेहि अनुसट्ठो पडिनियत्तभावो भनज्ज संविग्गे - “अहं तुज्झं चेव मज्झे अच्छामि'। एवं भणतो सो भण्णति- “गच्छ ते अप्पणो आयरिए आपुच्छित्ता एहि" । अह सो मंदक्खेणं तत्थ गंतुं न इच्छति ताहे साधुसंघाडगो पट्टिज्जति, तेसिं निवेदिते जं ते भणीत तं कज्जति ।।
[भा. ४५९२] सो पुण पडिच्छगो वा, सीसो वा तस्स निग्गतो जत्तो । सीसं समणुन्नायं, गेहति इतरम्मि भयणा उ ॥
चू-कंठा । नवरं - "इतरो” पडिच्छगो। तस्स भयणा इमा[भा. ४५९३]
उद्दिट्ठमनुद्दिट्ठे, उद्दिट्ठसमाणियम्मि पेसंति । वाएंतवणुन्नाता, कडे पडिच्छंति उ पडिच्छं ॥
चू- जस्स आयरियस्स सगासातो पडिच्छगो निग्गतो, ततो उद्दिट्ठे वा सुत्ते अनुद्दिट्ठे वा सुत्ते निग्गतो । जति उद्दिट्ठे सुत्ते असमत्ते य निग्गतो जहिं य अनुसट्ठो तत्थेव जति परिणतो अच्छामि त्ति तो तेहिं न धरेयव्वो पेसवेयव्वो । अह नेच्छति गतु ताहे संघाडगेण पडिपुच्छं कायव्वं जति उद्देसायरिया अनुजाणंति ताहे वायंति न दोसो । अह अमुद्दिट्ठे सुत्ते निग्गतो उद्दिट्ठे वा कडे पिन ठितो सो जेहिं अनुसिट्ठो तत्थेव अच्छामि त्ति परिणतो तं पाडिच्छगं पडिच्छंति न दोसो ॥ “विहारोधावी” गतो । इदानिं "लिंगोधावी” सो वि एवं चेव । इमो विसेसो
ते
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org