________________
निशीथ - छेदसूत्रम् -३-१६ / १०८३
चू- अडविमज्झे गयाणं भत्तपानं पडिसेहेज्ज, सत्थातो वा निच्छुभेज्ज, उवकरणं वा बालं वा अन्नेन हरावेज, अतियत्तिएहिं " गोमिय'त्ति गो (था) इल्लया तेहिं उहुज्जंते न वारेंति । ते पंता भद्दगा वा[ भा. ५६८१ ]
२२०
भगवयमे गमनं, भिक्खे भत्तट्टणाए वसहीए । थंडिल्लासति मत्तग, वसभा य पदेस वोसिरणं ॥
चू-अनुन्नविए भद्दगवयणे गम्मति, इमं भद्दगवयणं- जंतुब्मेहिं संदिसह तं मे सव्वं पडिपावेस्सं सिद्धत्थपुप्फाविव सिरट्ठिता मे पीडं न करेह । एवं भणते गंतव्वं ॥
[भा. ५६८२ ] पुव्वभणितो व जयणा, भिक्खे भत्तट्ठ वसहि थंडिल्ले । सच्चैव य होति इहं, नाणत्तं नवरि कप्पम्मि ॥
चू- पुव्वं भणिता संवट्ठसुत्ते थंडिल्लस्स असति मत्तगेसु वोसिरित्तु वहंति जाव थंडिलं, एवं वसभा जयंति। थंडिलमत्तगासति धम्माधम्मागासप्पदेसेसु वोसिरंति । इह कप्पे नाणत्तं ॥ तस्सिमो विही
[ भा. ५६८३ ] अग्गहणे कप्पस्स उ, गुरुगा दुविहा विराधना नियमा । पुरिसऽद्धाणं सत्थं, नाऊण न वा वि गिण्हेज्जा ।।
-
चूजति छिन्ने अच्छिन्ने वा पंथे अद्धाणकप्पं न गेण्हंति तो चउगुरुगा, भत्तादिअलंभे खुहियस्स आयविराधना, खुहत्तो वा कंदादी गेण्हेज संजमविराहणा । अहवा सव्वे जइ संघयणधिति-बलिया पुरिसा अद्धाणं वा जति एगदेवसियं दो देवसियंवा, सत्यं त्ति - जति सत्ये अत्थि भिक्खं पभूयं घुवलंभो भद्दगो सत्थगो कालभोईय कालट्ठाती य एवमादिणा नातुं छिन्नद्धाणे वि न गेहे । सो पुण अद्धाणकप्पो केरिसो घेत्तव्वो
[ भा. ५६८४ ]
सक्कर- घय- गुलमीसा, खजूर अगंधिमा यम्मीसा । सत्तु पिण्णाओवा, घय-गुलमिस्से खरेणं वा ।।
चू- सक्कराए घएण य, सक्कराभावे गुलेण वा घएण वा, एतेहिं मिस्सिया अगंथिमा घेप्पंति । अगंधिमा नाम कयलया । अन्ने भांति - मरहट्ठविसए फलाण कयलकप्पमाणाओ पेंडीओ एक्कम्मि डाले बहुक्किओ भवंति, ताणि फलाणि खंडाखडीण कयाणि घेप्पंति, तेसिं असति खजूरा घयगुलमिस्सा घिप्पंति, एतेसिं असतीए सत्तुआ घयगुलमिस्सा घेप्पंति, असति घयस्स खरसण्हगुलमिस्सो पिण्णाओ घेत्तव्वो ।। एतेसिं इमो गुणो
Jain Education International
[भा. ५६८५ ] धोवा वि हणंति खुहं, न य तण्ह करेंति एते खजंता । सुक्खोदणोवऽलंभे, समितिम दंतिक्क चुण्णं वा ।।
चू- पुव्वद्धं कंठं । एरिसद्धाणकप्पस्स अलंभे "सुक्खोदणो" सुक्खकूरो, "समितिमं” सुक्खमंडगा, “दंतिक्कं" - अनेगागारं खज्जग। अहवा - दंतिक्कं चुण्नो तंदुललोट्टो दंतिक्कगहणेण तंदुलचुण्नो, चुण्णग्गहणातो खज्जगचूरी, एस दंतिक्कचुण्नो खज्जगचूरी वा घयगुलेण मिस्सिज्जति, मा संसज्जहिति । जति सुद्धं लभंति तो अद्धाणकप्पं न भुंजति, जत्तिएण वा ऊणं सुद्धं तत्तियं अद्धाणकप्पं भुंजति, अनुवट्ठावियाण वा दिजंति अद्धाणकप्पो ।। इमं च गिण्हंतितिविहाऽऽमयभेसजे, वणभेसज्जे य सप्पि-महु-पट्टे । सुद्धाऽसति तिपरिरए, जा कम्मं नाउमद्धाणं ॥
[भा. ५६८६ ]
For Private & Personal Use Only
-
www.jainelibrary.org