Agam Suttani Satikam Part 17 Nishitha

SR No.: 003321
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 476
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_nishith
File Size: 23 MB

Page 190

उद्देशक : १६, मूलं- १०७३, [भा. ५४५५ ]
वेयावच्चज्झयणेसु रज्जति- रतिं करेइ त्ति वुत्तं भवइ । अहवा - तदुवओगो अप्पणो आयरियादीहिं य भन्नमाणो वेयावञ्चज्झयणादिसु रज्ञ्जति ।। “अनायतणवज्जण "त्ति अस्य व्याख्या[भा. ५४५६ ] एगो इत्थीगम्मो, तेनादिभया य अल्लियपगारे । कोहादी व उदिण्णे, परिनिव्वावेति से अन्ने |
चू- " कसायनिग्गहो" अस्य व्याख्या - कोहादी पच्छद्धं । गच्छवासे वसंतस्स अन्ने य आयरियादी परिनिव्वावेंति सकसाए । गच्छवासे वसंतेन एयं वीरसासणे धीर - सासणे वा जं भणियं तं आराहिय भवति ।। इमे य अन्ने गच्छवासे वसंतस्स गुणा
[भा. ५४५७ ]
नाणस्स होइ भागी, थिरयरतो दंसणे चरित्ते य ।
१८७
धन्ना आवकहाए, गुरुकुलवासं न मुंचति ।।
चू- जम्हा गच्छवासे वसंतस्स एवमादी गुणा तम्हा निक्कारणे संविग्गेण संविग्गेसु वि संकमो न कायव्वो । कारणे पुण करेज ते य इमे कारणा
[भा. ५४५८ ]
-
नाट्ठ दंसणट्ठा, चरितट्ठा एवमाइसंकमणं । संभोगट्ठा व पुणो, आयरियट्ठा व णातव्वं ॥
नाणट्ट ति अस्य व्याख्या
[भा. ५४५९ ] सुत्तस्स व अत्थस्स व, उभयस्स व कारणा तु संकमणं । वीसज्जियस्स गमणं, भीओ य नियत्तई कोई ॥
चू-पुव्वद्धं कंठं । तेन अप्पणो आयरियाणं जं सुत्तं अत्थि तं गहियं, अत्थि य से सत्ती अन्नं पिधेत्तुं ताहे जत्थ अस्थि अधिगसुत्तं संविग्गेसु तत्थ संकमइ विसज्जितो आयरिएणं, अविसज्जिएण न गंतव्वं । अह गच्छति तो चउलहुगा । विसज्जितो य इमे पदे आयरेज्जा जइ तेसिं आयरियाणं कक्खडचरियं सोउं कोति भीओ नियत्तेज्ज तो पनगं ॥
[ भा. ५४६० ]
[ भा. ५४६१]
चिंतेंतो वइगादी, गामे वा संखडी अपडिसेहो । सीसपडिच्छग परिसा, पिसुगादायरियपेसविओ ।। पनगं च भिन्नमासो, मासो लहुगो य सेसए इमं तु । संखडि सेह गुरुगा, पेसविओमि त्ति मासगुरुं ॥ पडिसेहगस्स लहुगा, परिसिल्ले छ त्तु चरिमओ सुद्धो । सिं प होंति लहुगा, जं वाऽऽभव्वं तु न लभंति ॥
[भा. ५४६२]
- एतेसिं तिह विगाहाणं अत्तो सह पच्छित्तेण भण्णति- चिंतेति किं वच्चामि न वच्चामि तत्य अन्नत्थ वा चिंतेति भिण्णमासो (पनगं) वच्चंतो वा वइयादिसु पडिवज्जति, दधिखीरट्ठा उव्वत्तति वा मासलहुं । आदिसद्दातो सन्नीसु वा दानसहेसु भद्देसु वा दीहं वा गोयरं करेज, अप्पत्तं वा देसकालं पडिच्छेज्ज, खद्धादानियगामे वा पडिवज्जति सव्वेसेतेसु पत्तेयं मासलहुँ । संखडीए वा पडिवज्जति चगुरुगा, पडिसेवगस्स वा पासे अंतरा चिट्ठेज तत्थ य तेसिं पविसंताणं चउलहुगा, सेहेण सह चउगुरुगा, गहिओवकरणउवधिनिप्फण्णं । पडिसेहगस्स पडिसेहत्तणं करेंतस्स चउलहुं, सेहट्ठा करेंतस्स चउगुरुगा। “सीसपडिच्छए" त्ति सो पडिसेहगो सीसपडिच्छए वावारेति तम्मि आगते णिउमं सुत्तं पुच्छेज, परिसिल्लस्स वा पासे अंतरा पविसेज्जा तेसिं तत्थ