________________
उद्देशक ः १६, मूलं-१०५९, [भा. ५१८८]
१४५ नत्थि। अतोते आलवणादि तिरिक्खीसुमोत्तुं, सेसा आयसंजमविराधनादिदोसा सव्वे सभवंति॥ [भा.५१८९] जह हास-खेड्ड-आकार-विममा होंति मनुयइत्थीसु।
आलावा य बहुविहा, ते नत्थि तिरिक्खइत्थीसु॥ घू-विन्नवणे इमो चउभंगो[भा.५१९०] सुहविन्नप्पा सुहमोइया य, सुहविन्नप्पा य होति दुहमोया।
दुहविन्नप्पा य सुहा, दुहविन्नप्पा य दुहमोया । चू-चउभंगरयणा कंठा कायव्वा ।। चउभंगे जहसंखं इमे उदाहरणा[भा.५१९१] अमिलादी उभयसुहा, अरहन्नगमादिमकडि दुमोया।
गोणादि ततियभंगे, उभयदुहा सीहि-वग्घीओ। धू- पढमभंगे सुहग्गहणे निरपायत्वात् सुहविन्नवणा, लोगगरहिय अप्पत्वाच्च सुहमोया । बितियभंगे वाणरिमादी रिउकाले कामातुरत्तणतो सुहविन्नप्पा, ताओ चेव जदा अनुरत्ताओ तदा दुहमोया । एत्थ दिटुंतो अरहन्नगो । ततियभंगे गोणादियाओ सपक्खे वि दुक्खं समागमं इच्छंति, किमंग पुण मणुए । अतो दुहविन्नवणा, लोगगरहियत्तणतो सुहमोया । चरिमभंगे सीहिमादियाओ जीवियंतकरीओ तेन दुहविन्नप्पाओ, ताओ चेव जया अनुरत्ताओ अनुबंधं न मुयंति ति दुहमोया।चोदगो पुच्छति - “को एरिसो असुभो भावो हुजा, जो तिरिक्खजोणीओ लोगगरहियाओ आसेवेज्जा" ? आयरियाह[भा.५१९२] जति ता सणप्फतीसु, मेहुणसन्न तुपावती पुरिसो।
जीवितदोच्चा जहियं, किं पुण सेसासु जातीसु॥ धू-सव्वे जेणहारातेसणप्फया भण्णंति, इह सीही घेत्तव्वा । जइतावसीहीसुजीविततकरीसु पुरिसो मेहुणं पावति, किं पुण सेसासुअमिलादिजातिसुत्ति । एत्थ दिटुंतो-एक्का सीही खुड्डुलिया चेवगहिता, सा बंधणत्थाचेवजोव्वणंपत्ता ।रितुकाले मेहुणत्यी, सजातिपुरिसंअलभंतीअहावत्तीतो एक्केणंपुरिसेणं सागारियठाणेछिक्का, सायचाईंकाउमाढत्ता, सायतेन अप्पसागारिए पडिसेविता। तत्थ तेसिं दोण्ह वि संसारानुभावतो अनुरागो जातो । तेन सा बंधणा मुक्का । सा तं पुरिसं घेत्तुं पलाता अडविं पविट्ठा । तं पुरिसं गुहाए छोढुं आनेउं पोग्गले देत । सो वितं पडिसेवति ॥
एयं पुरिसाण भणियं । इदानं संजतीणं भण्णइ[भा.५१९३] एसेव गमो नियमा, निग्गंधीणं पिहोति नायव्वो।
पुरिसपडिमाओ तासिं, साणम्मिय जंच अनुरागो।। चू-संजतीण विएमेव सव्वंदट्ठव्वं, नवरं-लेप्पगे दिव्वपुरिसपडिमाओ।मानुसे मनुयपुरिसा। तेरिच्छे तिरियपुरिसायदट्ठव्वा । तेरिच्छेसाणदिलुतो यकायव्वो- एक्का अगारी अवाउडा काइयं वोसिरंती विरहे साणेण दिट्ठा । सो य साणो पुच्छं लोलंतो चाटुं करेंतो उच्चासणाए अल्लीणो । सा अगारी चिंतेइ- “पेच्छामि एस किं करेति" ति।सा तस्स पुरतो सागारियं अभिमुहं काउं हत्येहिं जानुएहि य अधोमुही ठिता । तेन सा पडिसेविता । तीए अगारीए तत्थेव साणे अनुरागो जातो। एवं मिग-छगल-वानरादीविअगारिंअभिलसंति।जम्हाएवमादिदोसा तम्हा सागारिएनवसियव्व।। |17| 10
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org