________________
१४०
निशीथ-छेदसूत्रम् -३-१६/१०५९
करेह" । ततो तेहिं मरणधम्मो ववसितो। “नय नाम करपवत्तिं करेमो', सव्वे अग्गि पविट्ठा। [भा.५१५७] पंचसयभोगि अगनी, अपरिग्गह सालभंजि सिंदूरे ।
तुह मज्झ धुत्तपुत्ताइ अवण्णे विजखीलणता॥ चू-तेसिं पंच महिलसताई, तानि वि अग्गिं पविट्ठाणि । ताओ य बालतवेण पंच वि सयाइ अपरिग्गहियाजाता। तेहिंयनिगमेहि तम्मिचेवनगरेसिंदूरसभाधरंकारिय।तत्थपंच सालिभंजिता सता । ते तेहिं देवतेहिं य परिग्गहिता । ताओ य देवताओ न कोइ देवो इच्छइ, ताहे धुत्तेहिं सह संपलग्गाओ । ते धुत्ता तस्संबधे भंडणं काउमाढत्ता, एसा न तुहं मज्झं, इतरो वि भणाति-मज्झं न तुहं । जा य जेन धुत्तेण सह अच्छइ सा तस्स सव्वं पुव्वभवं साहति । ततो ते भणंति - हरे! अमुगनामधेया एस तुज्झ माता भगिनि वा इदानिं अमुगेण सह संपलग्गा, ता य एगम्मि पीतिं न बंधंति, जोजोपडिहातितेन सहअच्छंति।तंच सोउंअयसोत्ति काउंविजावातिएणंखीलावियातो।। गतो पढम भंगो ।इदानिं तिन्नि वि भंगा एगगाहाए वक्खानेति[भा.५१५८] बितियम्मि रयणदेवय, तइए भंगम्मि सुइयविज्जातो।
गोरी-गंधारीया, दुहविन्नप्पा य दुहमोया ॥ चू-बितियभंगे रयणदेवता उदाहरणं । अप्पड्डियत्तणतोकामाउरत्तणओयसा सुहविन्नवणा, सव्वसुहसंपायत्तणओ य सा दुहमोया । ततियभंगे सुइयविजाओ भवंति - ताओ य निच्चं सुइसमायारत्तणओसव्वसुइदब्बपडिसेवणतोमहिड्डियत्तणओय दुहविन्नप्पाओ, तेसिंउग्गत्तणतो निच्चंदुरनुचरत्तणओयछेहे य सावायत्तणओसुहमोया।चउत्थभंगेगोरि-गंधारीओ मातंगविजाओ साहणकाले लोगगरहियत्तणतो दहविन्नवणाओ, जहिट्टकामसंपायत्तणओ य दुहमोया ॥ एवं चउत्थभंगो वक्खाओ। इदानि तिविधपरिग्गहे गुरु लाघवं भण्णति[भा.५१५९] तिण्ह वि कतरो गुरुओ, पागतिय कुडुंबिडंडिए चेव।
साहस असमिक्ख भए, इतरे पडिपक्ख पभुराया। धू-सीसो पुच्छति - “पायावच्च कुडुंबिय डंडियपरिगहाण कत्थ गुरुतरो दोसो, कत्थ वा अप्पतरो?" एत्थ य भयणा भण्णति - पागतियं गुरुतरं, कोडुंबिय-डडियं लहुतरं । कहं ?, उच्यते - सो सुक्खत्तणेण साहसकारी असमिक्खियकारी य, अनीसरत्तणओ य भयं न भवति । एवंसोपागतिओमारणंपिववसेजा। "इयरे"त्ति कोडुबिय-डंडिया, ते पागतितस्स पडिपक्खभूतो। कह?, उच्यते-ते सहसकारी न भवंति, असमिक्खियकारी य न भवंति, पन्ना भवंति, भयं च तेसिं भवति ॥ इम[भा.५१६०] ईसरियत्ता रज्जा, व भंसए मंतुपहरणा रिसओ।
तेन समिक्खियकारी, अन्ना वि य सिं बहू अस्थि॥ धू- मंतु कोवो । एते रिसओ कोवपहरणा भवंति, रुट्ठा य मा मं रज्जाओ ईसरत्तणओ य भंसेहिति, अतो ते समिक्खियकारी भवंति । अन्नं च तेसिं अन्नाओ वि बहू पडिमाओ अस्थि, अतो तेसु अनादरा ॥अत्रोच्यते- अहवा - "पत्थरो"त्ति अस्य व्याख्या[भा.५१६१] पत्थारदोसकारी, निवावराधो य बहुजने फुसइ।
पागतिओ पुण तस्स व निवस्स व भया न पडिकुजा ॥
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org