________________
११८
निशीथ-छेदसूत्रम् -३-१५/१००२ ताहे साहुणो दाएंति, “इमं कि फेडिहि" त्ति भणंति । आह “ननु तं अधिकरणं भण्णति?" उच्यते-थोवतरो सो दोसो, अधिकतरा सेहुवादानेदोसा।सो सेहोतं घेत्तुं उप्पव्वएज्जा, गिहत्या वा उड्डाहं करेज्जा- “पोत्तेण समं मम हडं हिरन्नादी।" जम्हा एवमादी दोसा तम्हा साहेजा। [भा.५०४९] एवं तुगविढेसुं, आयरिया देंति जस्स जं नत्थि।
समभाएसु कएसु व, जह रातिनिया भवे बितिओ॥ चू-एतेन विधिना गवेषितासु उप्पन्नेसुआगता गुरूण अप्पिणंति, ताहे ते गुरू जं जस्स नत्थि वत्यंतंतस्स साधुस्स देंति । एत एक्को पगारो। अधवा-जावतिताणते दिजिउकामा वत्था तावतियभाए समे कज्जंति, ताहे जहारातिनियाए गेण्हति । एस बितिओ पगारो॥ [भा.५०५०] एवंजायणवत्यं, भणियं एत्तो णिमंतणं वोच्छं।
पुच्छादुगपरिसुद्धं, पुणरवि पुच्छिज्जिमो तु विही॥ धू-निमंतणावत्थं पि “कस्सेतं" "किं वासि"ति एताहिं दोहिं पुच्छाहिं जाहे परिसुद्धं ताहे पुणरवि ततियपुच्छाए पुच्छियव्वं, तस्स निमंतणावत्थस्स एस विही वक्खमाणो॥ [भा.५०५१] विउसग्गजोग संघाडए य भोतियकुले तिविहपुच्छा।
कस्स इमं? किं च इमं?, कस्स व कज्जे ? लहुग आणा॥ घू-काउस्सग्गं काउं संदिसावेति, तहत्ति भणितो जस्स य जोगे कते संघाडएण निग्गतो, किंचअद्धप्पहेणं, “भोतितो"त्ति गामसामी, दंडियकुलं वा पविट्ठो, तत्थ एक्काएइस्सरीए महता संभमेण भत्तपानेणं पडिलाभत्ता वत्थेणं णिमंतिओ, तत्थ इमंतिविधंपुच्छंपयुंजति-कस्स इमं? (किंच इमं?) कस्स व कज्जे दलयसि? एत्य दो पुच्छाओ पुव्वभणियाओ, एतासुदोसुपुच्छासु जया परिसुद्धं भवति तदा इमा अब्महिता पुच्छा- “केण कज्जेण दलयसि?" त्ति ।जइ एवंतंन पुच्छति तो चउलहुगा, आणादिया यदो सा ॥ इमेय अन्ने दोसा[भा.५०५२] मिच्छत्त सोच संका, विराधना भोतिते तहि गते वा।
चउत्यं व वेंटलं वा, वेंटलदानं च ववहारो॥ चू-अत्थसंगह गाहा । एसा “मिच्छत्त" अस्य व्याख्या[भा.५०५३] मिच्छत्तं गच्छेज्जा, दिजंतं ददु भोयओ तीसे।
वोच्छेद पदोसंवा, एगमनेगाण सो कुज्जा। चू-तंवत्थं दिजंतंदटुं "भोअगो"त्ति-तीसे भत्तारो सोमिच्छत्तं गच्छेज्जा, तस्सेगस्सअनेगाण वा साहूण वोच्छेदं करेज्जा, पदोसंवा गच्छेज्जा, आउसेज वा ताडे (ले)ज वा उड्डाहं वा करेज्जा ।
“सो वा संका" अस्य व्याख्या[भा.५०५४] वत्थम्मि नीणितम्मी, किं देसि अपुच्छिऊण जति गेहे।
अन्नेसि भोयकस्स व, संका घडिता नु किं पुट्विं ॥ घ-भोइणीए वत्थं नीणियं, "किंदेसि"त्तिकेणवकओणमज्झेयंदलयसि"त्तिएवं अपुच्छियं जति गेहंति, तस्स भोतगो त्ति भत्ता, तस्स संका जाता, अन्नेसु वा सासुससुरदेवरादियाण य संका जाता “नूनं एतेपुव्वघडिया जेणतुण्हिक्कादाणगहणं करेति, एसा मेहुणहिता होउंदलाति, एसा एतेण सह संपलग्गा" ।अहवा - संकेज - "किं वेंटलहिता होउं दलाति' ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org