________________
४४
निशीथ-छेदसूत्रम् -२-९/५८१
चू-रायकुलघरं पविठ्ठस्स अंतेपुरियाहिं उक्कोसंदव्वं नीणियं, तंच अनेसणिज्जं । सो चिंतेति - अन्नत्थ एरिसं नत्थि, दुल्लभं वा दव्वं, ताहे लोभेण अनेसणिज्जं पि गेण्हेज्जा । “संका तेन"त्ति रन्नो वा घरे उच्छुद्धविप्पइण्णे अन्नेन वि अवहडे संजतो आराती त्ति संकिज्जति । लुद्धो वा अप्पणोचेवकए गेण्हणादिया दोसा । अथवा- तेणगो चिंतेति-एतेण लिंगेण पवेसोलब्भिहिति, लिंगं काउं पविसेज्ज ।। "नपुंसइत्थिय"त्ति अस्य व्याख्या[भा.२५०८] अलभता पवियारं, इथि नपुंसा बला पि गेण्हंति।
आयरियकुल-गणे वा, संधे व करेज पत्थारं ।। धू-इत्यि-नपुंसा तत्य निरुद्धंदिया विरहितोगासे बला वि साहू गेण्हेज, जति पडिसेवति चरित्तविराहणा, अह तीए भणितो नेच्छति ताहे सा कूवेज्ज - एस मे समणो बला गेण्हति, तस्स पंतावणादिया दोसा । एवं आय-पर-उभयमुत्था य दोसा भवंति । अहवा - रुट्टो राया आयरिय- . कुल-गण-संघ-पत्थारं करेज्ज ॥ [भा.२५०९] अन्ने वि होंति दोसा, आइण्णे गुम्मरयणमादीया।
तन्नीसाए पवेसो, तिरिक्ख-मणुया भवे दुट्ठा । चू-रयणादि-आइण्णे गुम्मिय तिहाणइल्ला अइभूमिं पविट्ठो तेहिंघेप्पइ हम्मति वा, तन्नीसाए वा अवहरणट्ठा अन्नो पविसति, वाणरादि वा तिरिया दुट्ठा तेहिं उवद्दविजंति, अणारियपुरिसा वा दुट्ठा वा हणिज्ज ।। “आइण्णे" त्ति अस्य व्याख्या[भा.२५१०] आइण्णे रयणाई, गेण्हेज सयं परो व तन्नीस ।
गोमिय-गहणा हणणा, रन्ना य णिवेदिते जे तु ॥ चू-रन्नो वावाओ, रन्नो वा उवन्नीए जं राय पंतावणाइ करिस्सति॥ [भा.२५११] चारिय-चोराभिमरा, कामी पविसंति तत्थ तन्नीसा ।
वाणर-तरच्छ-वग्घा, मिच्छादि-नराव घातेजा। चू- एते साधुणिस्साए पविसेज्ज । जति वि साहुस्स पवेसो अनुन्नातो तहा वि मेच्छमनुया अयाणंता धाएज ॥ भवे कारणं[भा.२५१२] दुविधे गेलण्णम्मिय, निमंतणा दंव्वदुल्लभे असिवे ।
ओमोयरियपदोसे, भए य गहणं अनुन्नातं । चू-आगाढं अनागाढंच।अनागाढे तिखुत्तोमग्गिऊणजतिन लब्मतिताहेपनगपरिहाणीए जाहे चउगुरुं पत्तो ताहे गेण्हंति, आगाढे खिप्पमेव गेण्हति । “भिक्खं गेण्हाहि" ति निमंतिओ रन्ना, भणाति- “जइ पुणो न भणिहिसितो गेण्हामो" निबंधेवा गेण्हति। दव्वंवा किंचि दुल्लभं तित्तमहातित्तगादी, असिवे वा अन्नतो अलब्भमाणे राजकुलं वा असिवेण नो गहियं तत्थ गेण्हति । ओमे वा अन्नतो अलब्भंते, अन्नम्मि वा असिवे, राया न पदुट्ट, कुमारे वा, ताहे रन्नो धरातो अभिग्गच्छंतो गेण्हति । बोहिग-मेच्छ-भए वा तत्थ ठितो गेण्हति । एवमादिएहिं कारणेहिं गहणं रायपिंडस्स अणुन्नातं ॥
मू. (५८२) जे भिक्खू रायंतेपुरं पविसति, पविसंतं वा सातिञ्जति ॥ [भा.२५१३] अंतेउरं च तिविधं, जुण्ण नवं चेव कण्णगाणं च ।
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org