________________
३६५
उद्देशकः १३, मूलं-८२५, [भा. ४३२२] "बिंब"तिछायंवापेक्खंतस्सअब्भादी आवरणावगमेतमेवछायंबिंबंपस्सति, निव्वंजितावयवं -प्रतिरूपमित्यर्थः। सीसोपुच्छति-'कम्हा सव्वे देहावयवाआदरिसेनपेच्छति?" अतो भन्नति[भा.४३२३] जे आदरिसंतत्तो, देहावयवा हवंति नयनादी।
तेसिं तत्थुवलद्धी, पगासजोगा न इतरेसिं॥ धू-छद्दिसि सरीरतेयरस्सिसु पधावितासु जं दिसि आदरिसो ठितो तत्तो ये नयनहत्थादी सरीरावयवा जे आदरिसे निवडिया तेसिं तम्मि आदरिसे उवलद्धी भवति । जति य आदरिसो अब्मावगोसप्पगासेण संजुत्तोन, अंधकारव्यवस्थित इत्यर्थः । “इतरे"त्तिजे आदरिसेण सह न संजुत्ता, ते न तत्रोपलभ्यन्ते॥ [भा.४३२४] एमेव य पडिबिंब, जं आदरिसेण होइ संजुत्तं ।
___ तत्थ वि हो उवलद्धी, पगासजोगा अदिढे वि। चू-एवमित्यवधारणे । किं अवधारयितव्यं? यदेतदुपलब्धिकारणमुक्तं । अनेनोपलब्धिकारणेण यदप्यन्यत् घटादिस्वरूपप्रतिबिंबंआदर्शसंयुज्यतेतत्राप्युपलब्धिर्भवत्यात्मनाअपश्यतोऽपिघटादिकं। एवंमणिमादीसुवि भावेयव्वं, नवरं-तेल्लजलादिसुजारिसं बिंबंआगासमंतरे त्ति तारिसमेव दीसते॥ [भा.४३२५] एएसामन्नतरे, अप्पानं जे उ देहते भिक्खू ।
सो आणाअणवत्थं, मिच्छत्त-विराधनं पावे।। घू-दप्पणमणिमादियाणअन्नयरेजोअप्पानंजोएतितस्स आणादिया दोसा, चउलहुंच से पच्छित्तं आयसंजमविराधना य भवति । इमे यअन्ने दोसा[भा.४३२६] गमणादी रूवमरूववं तु कुजा निदाणमादीणि।
बातुस-गारवकरणं, खित्तादि निरत्यगुड्डाहो ॥ चू-आदरिसादीसुअप्पानं स्वतंदटुं विसए भुंजामि त्ति पडिगमनं करेति, अन्नतित्थिएसु वापविसति, सिद्धपुत्तो वा भवति, सिद्धपुत्तिवासेवति, सलिंगेण वा संजतिं पडिसेवति, विरूवं वा अप्पानं दटुंनियाणं करेजा, आदिसद्दातो देवताराहणादी वसीकरणजोगादी वा अधिज्जेज्ज, सरीरबाउसत्तंवा करेज्ज, आदरिसे वाअप्पणो रूवं दटुंसोभामित्ति गारवं करेज, स्वेण हरिसिओ विरूवो वा विसादेण खित्तादिचित्तो भवेज्ज । तं कम्मखवणवज्जियं निरत्थक, सागारिय दिढे उड्डाहो । “न एस तवस्सी, कामी, एस अजिइंदिओ"त्ति उड्डहं करेज्ज ॥ [भा.४३२७] बितियपदमणप्पज्झे, सेहे अविकोविते व अप्पज्झे।
विसआतंको मज्जण, मोहतिगिच्छाए जाणमवि ॥ धू-अणप्पज्झोपराधीनत्तणतोसेहो, अविकोवितोअजाणत्तणतो, जोपुणअप्पज्झोजाणगो सो इमेहिं कारणेहिं अप्पानं आदरिसे देहति - सप्पादिविसेण अभिभूते जालागद्दभलूतातंके वा उवहिते आदरिसविज्जाए मज्जियव्वं, तत्थ आदरिसे देहति - सप्पादिविसेण अभिभूते जालागद्दभलूतातंके वा उवहितै आदरिसविजाए मज्जियव्वं, तत्थ आदरिसे अप्पणो पडिबिंबं गिलाणस्स वा उमज्जति, ततो पन्नप्पति, मोहतिगिच्छाए वा देहति ॥अहवा इमे कारणा[भा.४३२८] पुष्फग गलगंडं वा, मंडल दंतरूय जीह ओढे य।
चक्खुस्स अविसए वुड्डिहाणि जाणता पेहे ॥
पिण्झा
.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org