________________
३५७
उद्देशकः १३, मूलं-८००, [भा. ४२७९] [भा.४२७९] सिप्पसिलोगे अट्ठावए य कक्कडग-बुग्गह-सलागा।
तुन्नागे वन्नजुते, हेतू कलहुत्तरा कव्वे॥ चू-पुव्वद्धेण सुत्तपदसंगहो।पच्छद्धेणजहासंखं तत्थ उदाहरणंसिप्पं,जंआयरियउवदेसेण सिक्खिजति, जहा तुण्मागतूणादि, सिलोगो गुणवयणेहिं वन्नणा, अट्ठापदं चउरगेहिं जूतं । अहवा- इमं अट्ठापदं[भा.४२८०] अम्मे न वि जाणामो, पुट्ठो अट्ठापयं इमं बेति ।
सुणगा वि सालिकूर, नेच्छंति परंपभातम्मि॥ चू-पुच्छितो अपुच्छितो वा भणाति-अम्हे निमित्तं न सुटु जाणामो । एत्तियं पुण जाणामो परंपभायकाले दधिकरं सुणगा विखातिउं नेच्छिहिंति । अर्थपदेन ज्ञायते सुभिक्खं । कक्कडग हेऊ जत्थ भणिते उभयहा पि दोसो भवति - जहा जीवस्स निच्चत्तपरिग्गहे नारगादिभावो न भवति, अनिच्चे वा भणिते विनासई घटवत् कृतविप्रणाशादयश्च दोषा भवंति । अहवा - कर्कटहेतुसर्वभावैक्यप्रतिपत्ति, अत्रोभयथादोषो, मूर्तिमदमूर्तसुखदुःखभेदतो ज्ञानकालभेदाच्च कारकभूतविशेषाच्च विरुद्धं सर्वभावैययं, अथ नैवंततः प्रतिज्ञाहानि । “वुग्गहो" - रायादीणं अमुककाले कलहोभविस्सति, रन्नोवाजुद्धंशगडमदेसेणकलहेजयमादिसति, दोण्हंवा कलहंताणं एक्कस्स उत्तरं कहेति । “सलाह"त्ति कव्वसद्भावकहेति, कव्वेहिं वा विकोवितो कव्वं करेति। सलाहकहत्थेणंतिसव्वकलातोसूतितातोभवंति।तानिअन्नतिथिगादीणि सिक्खातिचउलहुं, आणादी संजमे य दोसा, अधिकरणं, उम्मग्गोवदेसोय॥ इमं बितियपदं[भा.४२८१] असिवे ओमोयरिए, रायददुढे भए व गेलन्ने ।
अद्धाण रोहए वा, सिक्खावणया उ जयणाए। चू-रायादिमन्नं वाईसरंसिक्खावेंतो असिवगहितो तप्पभावाओ ठाणगादि लभति, ओमे वा फव्वति, सोच्चा रायदुढे ताणं करेति, बोहिगादिभये ताणंकरेति, गिलाणस्स वाआसहातिएहिं उवग्गहं करिस्सति, अद्धाणरोहगेसुवा उवग्गहकारी भविस्सति, एवमादिकारणेअविक्खिऊण इमाए जयणाए सिक्खावेति॥ [भा.४२८२] संविग्गमसंविग्गो-धावियं तु गाहेज पढमता गीयं ।
विवरीयमगीए पुण, साहिग्गहमाइ तेन परं॥ चू-पणगपरिहाणीएजाहेचउलहुंपत्तो तेसुजतिउं तेसु वि असंथरंतो ताहे संविग्गोधावितं गीयत्थं सिक्खवेति, पच्छा असविग्गोघावितं गीयत्थं अगीएसु विवरीयं कज्जति, ततो असंविग्गोघावितंअगीतं, ततोसंविग्गअगीयं। अत्र विपरीतकरणे हेतुर्मातद्भावनांकरिष्यति। सविग्न अगीतार्थ पच्छा गहियानुव्वयं, ततो पच्छा सणसावगं, ततो पच्छा अहाभद्दयं, ततो मिच्छ अनभिग्गहाभिग्गहियं ॥
मू. (८०१) जे भिक्खू अन्नउत्थियं वा गारस्थियं वा आगाढं वयइ, वयंतं वा सातिजति॥ मू. (८०२) जे भिक्खू अन्नउत्थियं वा गारत्थियं वा फरुसंवयइ, वयंतं वा सातिजति॥ मू. (८०३) जेभिक्खूअन्नउत्थियंवा गारत्थियंवाआगाढंफरुसंवयइ, वयंतंवा सातिजति।।
मू. (८०४)जे भिक्खूअन्नउत्थियं वा गारस्थियं वा अन्नयरीए अच्चासायणाएअच्चासाएइ, अच्चासाएंतं वा सातिजति ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org