________________
उद्देशकः १२, मूलं-७८८, [भा. ४२४८]
३५१ चू-"थलसंकमेणे"त्ति एगंपादं थले विभासा, पलोयणा नाम लोयं उत्तरंते पलोएति, जेणं जेणं अद्धजंघामेत्तं उदगं तेणं तेणं गच्छति । अह उत्तरंते न पासेजा तो पाडिपहियमन्नं वा पुच्छति, “जतो नीयतरागंउदगंतितं चिंधेहिति"त्ति वुत्त भवति । परिपुच्छिऊणं तिजदि तस्स उदगस्स परिहारपंथो अत्थितं पुच्छिऊण तेन जयणाए गंतव्वं ॥
अह तेन थलपहेण इमे दोसा हवेज्ज[भा.४२४९] समुदानं पंथो वा, वसही वा थलपहेण जति नत्थि।
सावयतेणभायं वा, संघट्टेण ततो गच्छे ।। घू-समुदानं भिक्खा नत्थि, अथवाथलपहोचेवनत्थि, वसधी वा नत्थि, सिंहादिसावतभयं वा, सरीरोवहितेणभयं वा, तो थलपहं मोत्तुं उदगसंघट्टेणं गंतव्वं ।।
तदभावे लेवेण वा तत्थिमा उत्तरणजयणा[भा.४२५०] एते चेव य दोसा, जति संघट्टेण गच्छमाणस्स ।
तो लेवेणं गच्छे, निरवाएणं तिमा जयणा ॥ [भा.४२५१] निब्भए गारत्थीणं, तुमग्गतो चोलपट्टमुस्सारे ।
सभए अत्थग्धे वा, ओइन्नेसु घणं पढें ॥ चू-जइगिहिसत्थसहायो ताहे उदगसमीवंगंतुं, उड्ढगकायंमुहनंतगेणपमज्जित्ता, अहोकायं रयहरणेणं उवकरणं पडिलेहित्ता, एगओयतंउवकरणं करेत्ता, जदिचोरभयं नत्थितो गिहत्थाण सव्वपच्छओ उदगमवतरति ।जह जह ओगाढतरंजलमोगाहइतह तप पच्छओ ठितो उवरुवरिं चोलट्टमुस्सारेइ जहा न भिजइ । अह सत्थपच्छओ भयं अथाहं वा जलं तो जाहे अग्गतो गिहत्था केत्तिया वि उत्तिन्ना ताहे साहू मज्झे अवतरति, चोलपट्टं च घणं कडीए - दढं बंधतीत्यर्थः ।। एतेण विहाणेण उत्तरंतस्स जइ चोलपट्टो भिन्नो, अन्नं वा किं चि उवकरणजायं, तो इमो विही । [भा.४२५२] दगतीरे ता चिट्टे, निप्पगलो जाव चोलपट्टो उ।
सभए पलंबमाणं, गच्छति काएण अफुसंतो।। चू-पगलमाणंदगसंरक्खणट्ठा दगे दगसमीवे वा निद्धपुढवीते ताव चिट्ठति जाव चोलपट्टो अन्नं वाउवकरणं निप्पगलं । अह तत्थअच्छंतस्स भयंतोपगलमाणमेव सरीरे अफुसंतो गच्छति, बाहाए पलंबमाणं नेइ ।।जत्थ सत्थविरहिओ एगागी दगमुत्तरइ तत्थिमो विही[भा.४२५३] असति गिहि नालियाए, नाक्खेत्तुं पुण विपडियरणं ।
एगाभोगंच करे, उवकरणं लेव उवरिंच ।। चू-गिहिसहायासइसव्वोवकरणंओयरणतीरेमोत्तुं, नालिगाआयप्पाणातोचउरंगुलाइरित्ता, तंघोत्तुंजलमोयरित्ता, तीएआणखेउं-उवग्धाइत्ताइत्यर्थः, सपरतीराओपुणो विजलपडियरणं करेति-प्रत्यागच्छतीत्यर्थः । आगंतूणं तं सुक्कोवकरणं एगाभोगं करेति, तं घेत्तुं तेन आणाक्खितजलपहेण उत्तरति । एस लेवे लेवुवरिते वा विही भणितो॥
थलसंघट्टलेवलेवोवरिपहेसु विजमाणेसु वि अववादेण नावं दुरुहेज्जा । इमेहिं कारणेहिं[भा.४२५४] बितियपय तेन सावय, दुब्मिक्खे कारणे व आगाढे।
कजुवहि मगर वुझण, नावोदगतं पिजयणाए॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org