________________
निशीथ - छेदसूत्रम् -२-११ / ७४४
चू- चउरो संजतिसुत्ता, चउरो गिहत्थऽन्नतित्थिणीएसु । एते अट्ठ संजतीण वि, संजतेसु चउरो सुत्ता गिहत्थऽन्नतित्थिएसु चउरो । एसेव विवच्चासो, दोसा य वत्तव्वा ॥
मू. (७४५) जे भिक्खू पारियासियं पिप्पलिं वा पिप्पलिचुण्णंवा सिंबेरं वा सिंगबेरचुण्णं वा बिलं वा लोणं, उब्भियं वा लोणं आहारेइ, आहारेंतं वा सातिजति ॥
२८४
चू- पारियासियं नाम रातो पज्जुसियं । अभिण्णा पिप्पली, सा एयसुहुमा भेदकता चुण्णा । एवं मिरीय- सिंगबेराणं पि । सिंगबेरं सुंठी । जत्थ विसए लोणं नत्थि एत्थ ऊसो पच्चति, तं बिललोणं भण्णति । उब्मेतिमं पुण सयंरुहं जहा सामुदं सिंधवं वा । एवमादिपरिवासितं आहारेंतस्स आणादी दोसा, चउगुरुं च । इमा निजुत्ती
[भा. ३७८८] परियासियमाहारस्स मग्गणाऽऽहारो को भवे अणाहारो । आहारो एगंगिओ, चउव्विहो जं चऽतीति तहिं ।।
चू- एत्थ सीसस्स मती उप्पन्ना-परियासिय आहारस्स मग्गणा । अम्हे न यानामो को आहारो को वा अनाहारो ? तं इच्छामो आहारानाहारं नातुं । आयरितो भणति आहारो एगंगितो असणादी चउव्विहो, ज वा अन्न तत्थ अतीति सा - आहारो चउव्विहो । एगंगितो आहारो[भा. ३७८९] कुरो नासे सुधं, एगंगी तक्कउदगमज्जाती । खातिमे फलमंसादी, सातिमे महुफाणितादीणि ।।
चू- कुरादी एक्कं चेव खुधं णासेति । पाणे तक्क - खीर - उदग मज्जादी एगंगि तिसं नासेंति आहारकिच्चं च करेंति । खाइमे एगंगिया फलमंसादी आहारकिच्चं च करेंति । साइमेवि मधुफाणिय- तंबोलादिया एगंगिया खुहं णासेंति ॥ “ जंच अतीति तहिं" ति अस्य व्याख्या[भा. ३७९०] जं पुण खुहापसमणे, असमत्थेगंग सो उ लवणाती । तंपि य होताहारो, आहारजुतं व विजुतं वा ॥
चू- जं एगंगियं खुहासमणे असमत्थं आहारे य अतीति तं आहारेण संजुत्तं असंजुत्तं वा आधारो चेव नायव्वो, जहा असने लोणं हिंगु जीरयं कडुगं मंडं च ॥
[भा. ३७९१]
उद कप्पूरादी, फले सुत्तादीणि सिंगबेरगुलो । नय ताणि खवेंति खुहं, उवकारिता तो आहारो ॥
चू-उदए कप्पूरं गच्छति, अंबादिसु फलेसु सुत्तं, सुंठीए गुलो, एमादि खुहापसमणे असमत्थं पि उवकारित्तणओ आहारो चेव वत्तव्वो । सेसं अनाहारिमं ॥
अधवा आहारिमऽनहारिमभेदो इमो
[भा. ३७९२] अहवा जं भुक्खत्तो, कद्दवउमाए पक्खिवति कोट्ठे ।
सव्वो सो आहारो, ओसहमादी पुणो भतिओ ।।
चू- बुभुक्षया आर्त बुक्षुक्षार्त, जं किं चि भुंजति सो सव्वो आहारो, कद्दमोवमो । “अपि कर्द्दमपिडानां कुर्यात् कुक्षिं निरंतरं ।” ओसढमादी भयणा जं घतपूरादी ओसढत्तं आहार एव, जं पुणतिफलादियं दव्वं सव्वं अनाहारिमं यस्मात् तदुपरिष्टात् पुनराहार करिष्यतीत्यर्थः ॥
अहवा
[भा. ३७९३] जं वा भुक्कत्तस्स, उ, संकसमाणस्स देति आसादं । सव्वो सो आहारो, अकमणिट्टं चऽनाहारो ॥
For Private & Personal Use Only
-
Jain Education International
www.jainelibrary.org