________________
२६६
निशीथ-छेदसूत्रम् -२-११/७३८ घू-एगेण साहुणा सासवणालुस्सेल्लयं सुसंभृतं लद्धं, तत्थ से अतीव गेही, तेन यतं गुरुणो उवनीयं, तं च गुरुणा सव्वं भुत्तं, इयरस्स कोवो जातो झटियं च । गुरुणा सो खामितो, तदावि नोवसंतो।भणतिय-भंजामिते दंता ।गुरुणा विचिंतियं-मा एस मेअसमाविमरणेण मारिस्सइ त्ति, गणे अन्नं आयरियं ठवेत्ता अन्नं गणं गंतुं अनासगंपडिवण्णं ॥
पुच्छति यते साहू "कत्थ मे गुरवो?" [भा.३६८४] पुच्छंतमनक्खाए, सोव्वऽण्णओ गंतु कत्थ से सरीरं ।
. गुरुणा पुव्वं कहिते, दायिते पडिचरणदंतवहो। चू-पुच्छति कहिं गतो गुरू? न कहेंति साहवो । सो अन्नओ सोच्चा गतो जत्थ गुरवो । तहिं कहियं-अज्ज चेव कालगतोपरिठ्ठवितो। ताहेतेपुच्छति-कत्थ से सरीरयं? गुरुणा पुवकहितो चिंधेहिं उवलखितो-सो एसोपावोत्ति। तेन किं करेसि? पेच्छामि से सरीरं ति। ताहे दंसितो, सह ते साहुणा गुविलट्ठणठितान पडिचरितो “किमेस काहिति"तिपेच्छंति।उवहितोतुगोलोवलं कड्डिऊण दंते वधंतो भणाति- “सासवणालं खासि"त्ति, एयं करेंतो दिढे । इदानि “मुहनंतगे"त्ति[भा.३६८५] मुहनंतगस्स गहणे, एमेव य गंतु निसि गलग्गहणं ।
सम्मूढेणितरेण वि, गलते गहितो मया दो वि॥ चू- एगेण साहुणा अतीव लढें मुहनंतगं आनियं, तं गुरुणा गहियं । एत्थ वि सव्वं पुव्ववक्खाणगसरिसं । नवरं - तं मुहनंतगं च पञ्चप्पिणंतस्स न गहियं । जीवंते य गतो रायो साधुविरह लभित्ता "मुहनंतगं गेण्हसि"त्ति भणंतो गाढं गले गिण्हति, संमूढेण गुरुणा वि सो गहितो, दो विमता ॥ इदानि “उलुगच्छि"त्ति[भा.३६८६] अत्थंगए वि सिव्वसि, उलुगच्छी अच्छि उक्खिणामि तुहं ।
पढमगमो नवरि इहं, उलुयच्छीउ त्ति ढोक्केति॥ चू-एगो साहू अत्थंगते सूरिए सिव्वंतो गुरुणा भणितो “पेच्छसि त्ति उलुगच्छी?' सो रुट्टे भणाति “एवं भणंतस्स ते दो वि अच्छीणि उद्धरामि" । एत्थ वि सव्वं पढमसरिसं । नवरंरयोहरणातो अयोमयं कीलियं कड्डिऊण दो वि अच्छीणि उद्धरितु ढोक्केति ।।
इदानि “सिहिरिणि"त्ति[भा.३६८७]सिहिरिणि लंभाऽऽलोयण, छिंदिते सव्वातियंते उग्गिरणा।
भत्तपरिण्णा अन्नं, न गच्छती सो इहं नवरं ।। चू-एगेण साहुणा उक्कोसा भज्जितालद्धा, गुरुणोआलोइया, निमंतेति, गुरुणासव्वाआदिता। सो साधू पत्थर उक्खिवित्ता आगतो, अन्नेहि वि वारितो, तहावि अनुवसमंते गुरुणा चेव भत्तं पच्चक्खायं, नो अन्नं गण गतो। एते चउरो वि लिंगपारंची।गतोपढमभंगो । इदानं बितियभंगो -सपक्खे परपक्खे दुट्ठी, जहा उदायि मारगो।एसो विकुल-गणसंघरक्खट्टलिगहातुंगिच्छुभति। एते पव्वाविता नाया। पव्वजकरणं पडुच्च अनरिहा। [भा.३६८८] परपक्खे उ सपक्खो, उदायिनिमारतो जह य दुढे ।
सोपवयण-रक्खट्ट, निच्छुभति लिंग हातूणं॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org