________________
२३६
निशीथ - छेदसूत्रम् -२-११/७३७
वा, परतप्तिवृत्ति । तिंतिणो - दव्वे भावे य । दव्वे तुंबुरुगादि कट्टं अगनिपक्खितं तिनितिनेति । भावे तिंतिणो आहारोवहिसेज्जाओ इट्ठतो अलभमाणो सोयति -जूरति तिप्पति । एवं दिवसं पि तिनितिनिंतो अच्छति अद्धित्ति । इमा अहाच्छंदे प्रतिप्तयः ।। सो य अहाछंदो तिहा उस्सुत्तं दंसेति - परूवण-चरण-गतीसुं । तत्थ परूवणे इमं
[भा. ३४९३] पडिलेहण - मुहपोत्ती, रयहरण- निसिज्ज -पातमत्तए पट्टे । पडलाइ चोल उण्णादसिया पडिलेहणा पोत्ते ॥
चू- पादपडिलेहणिमुहपोत्तियाणं एगंतरं भवतु, जतो स्वकायपमज्जणा भायणपमज्जणा य एयाए चेव कज्जति, न विरोहो अप्पोवगरणया य भवति, तम्हा स्ववे व पडिलेहणिगा सव्वे व मुहपोत्तिया कज्जतु । रयहरणपट्टगो चेव बाहिरणिसेज्जाकज्जं करेति । किं निसेज्ञ्जागहणं कज्जति ? एक्कं चे पादं पडिग्गहं भवतु । किं मत्तयगहणं कज्जति ? पडिग्गहेणं चिय मत्तयकज्ज कजति, भणियं - तरुणो एगं पादं गेण्हेज्जा । "पट्टे "त्ति उत्तरपट्टो, सो रातो अत्थुरणंकज्जति, भिक्खाग्गहकाले तं चेव पडलं कज्जति । अहवा - रात उत्तरपट्टे, दिवा सो चेव चोलपट्टो कज्जति । किं कक्खडफासाहिं उन्नदसियाहिं? खोमिया चेव मिउफासा भवंतु। जति जीवदयत्थं पडिलेहणा कज्जति तो एगवत्थस्स उवरिं सव्वपडिलेहणा कज्जउ । तं वत्थं बाहिं शीतले पदेसे पडिलेहिज्जतु । एवं जीवदया भवति ॥ [भा. ३४९४ ] दंतच्छिन्नमलित्तं, हरियट्ठि पमज्जणा य निंतस्स । अनुवादि अननुवादी, परूवणा चरण-गतीसुं च ॥
चू- दंतेहिं नहा छेत्तव्वा, नेहहरणं न घेत्तव्वं, अधिकरणसंभवात् । पादं अलित्तं घरेयव्वं, लेवग्गहणे बहू आयसंजमविराहणा भवति । हरितोवरिठितं डगलादि घेत्तव्वं, ते जीवा भाराक्कांता आसासिया भवंति, अन्नहा अदयालुत्तं भवति । जहा णिंतो जीवदयत्थं पमज्जति जाव छन्न तहा परतो पि पमज्जतु, जीवदयत्थेन न दोसो । एत्थ किं चि अनुवादि जहा पडिलेहनिमुहपोत्ती । अहवा - पडिलेहणा पोत्ते । किंच अननुवादी, जहा- “पट्टे पडलादि चोले”त्ति, छप्पतियउंदरसंभवात्। अहवा- सव्वे पदा अगीतस्सऽनुवादी य प्रतिभासन्ति, गीतार्थस्य अननुपाति, अनभिहितत्वात् - सदोषत्वाच्च । एषा परूवणा भणिता । इदानिं चरण-गतीसुं भण्णति ।। तत्थ चरणे
[भा. ३४९५ ] सागारियादिपलियंकनिसेज्जासेवणा य गिहिमत्ते । निग्गंथिचिट्ठणादी, पडिसेहो मासकप्पस्स ॥ [भा. ३४९६ ] सेज्जातर - रातपिंडे, उग्गमसुद्धाइ को भवे दोसो । पडिवत्ति दुविहधम्मे, सेज्जं नवए य पलियंके ॥ अनुड्डाहो गिहिमत्ते, निग्गंथीचिट्ठणे च सव्वत्थ । दोसविमुक्को अच्छे, मासहियं ऊण चरणेवं ।।
[भा. ३४९७]
चू- सेज्जातरपिंडो उग्गमादिसुद्धो भोत्तव्वो, आदिग्गहणातो रायपिंडो, न तत्र दोषः । नवे पलियंके मंकुणाइजीवविरहिते सोयव्वं, न दोसा । गिहिनिसिज्जाए को दोसो ? अवि य साहू तत्थ निसण्णो धम्मं कहेज्जा, ते यदुविहं धम्मं - गिहिधम्मं साधुधम्मंच, एवं बहुतमो गुणो गिहिनिसेज्जाते । गिहिमत्तसेवणे को दोसो ? अवि य उड्डाहपच्छादणं कतं भवति । निग्गंथीणं उवस्सए दोसविमुको
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org