________________
उद्देशक : ११, मूलं-७२७, [भा. ३४०९]
२२३ तस्स विसेसो वक्खमाणो, जोण्हामणीसु पच्छित्तवुड्डी एक्को संघाडगो । पदीवुद्दित्तेसु बितितो संघाडगो, वामतो अभिक्खसेवाए वि दो संघाडा, एवं बितिय-णावाते चतुरो संघाडा, ततियनावाए वि चउरो, दो चतुक्का अट्ठ संघाडा भवन्तीत्यर्थः । अहवा - जोण्हातो पच्छित्तवुड्डीते वामतो अभिक्खसेवाए य एको संघाडो । एवं माणदीवउद्दीवितेसु वि । एवं वा बितियनावाते चउरो संघाडा । ततियनावाए विचउरो, एवं अट्ठ संघाडा । अन्ने पुण पढम-बितियणावासु एवं चेवअट्ट संघाडा भवंति। चउत्थनावाते ते भिक्खू वसभ आयरिय गच्छो कुलं गणो संघोय एतेसु सत्तसु विपदेसु अतिक्कमणे पढमणावागमेण चउगुरुगादिजाव जरिमंदाहिणतो वुड्डी, बितिया वामतो । मणिमादिसु पूर्ववत् ॥अहवा- पुरिसजोण्हादिसु अविसेसतो इमं पच्छित्तं[भा.३४१०] सण्णायग आगमणे, संखडि रातो य भोयणे मूलं ।
बितिए अणवठ्ठप्पो, ततियम्मि य होति पारंची। चू- सन्नातगकुलमागता अन्नत्थं वा संखडिते साहू जति रातो भुंजति तो मूलवयविराहण तति कातुं मूलपच्छित्तं, बितियवारा भुंजति तो अणवतु, ततियवारे पारंची।
“फासुयदव्वे"त्ति सीसस्स इमे दोसा दंसिजंति[भा.३४११] जति विय फासुगदव्वं, कुंथूपणगादी तह वि दुप्पस्सा।
पच्चक्खणाणिणो वि हू, रातीभत्तं परिहरंति ॥ चू-यद्यपि स्वत ओदनादि प्राशुकं द्रव्यं तथाऽप्यागन्तुका कुन्थ्वादयः पनकादयश्च तदुत्था अविसुद्धकाले दुर्दश्या भवंति । किं च येऽपि प्रत्यक्षज्ञानिनो ते विशुद्धं भक्तानपानं पश्यंति तथाऽपि रात्रौ न भुंजत, मूलगुणभंगत्वात् ।। जोण्हामणीदीवुद्दित्तालंबणप्रतिषेधार्थमिदमाह[भा.३४१२] जति विय पिवीलगादी, दीसंति पतीव-जोतिउज्जोए ।
तह वि खलु अनाइण्णं, मूलवयविराहणा जेणं॥ चू-तीर्थकरगणधराचायरनाचीर्णत्वात्, जम्हाछट्टेमूलगुणोविराहिज्जतितम्हान रातो मोत्तव्वं अहवा - रातीभोयणे पाणातिवायादियाणं मूलगुनाणं जेण विराहणा भवति अतो रातीए न भोत्तव्वं । “गच्छं" ति य अस्य पदस्य व्याख्या[भा.३४१३] गच्छग्गहणे गच्छो, भणाति अहवा कुलादिओ गच्छो।
गच्छग्गहणे व कए, गहणं पुण गच्छवासीणं॥ चू-गच्छो चोदयतिजहा चउत्थं पदंचउत्थणावाए कुलगणसंघा वापत्तेयगच्छो तेचोदयंति जहा सव्वनावासु गच्छग्गहणातोवाइमपच्छित्तं गच्छवासीण भणितं-न जिनकल्पानामित्यर्थः।। बितियनावाए इमं वक्खाणं[भा.३४११] बितियादेसे भिक्खू, भणंति दुटु मे कयं ति बोलेंति।
छल्लहु वसभे छग्गुरु, छेदो मूलादि जा चरिमं ।। चू-बितिय-ततियनावाए विसेसो बितियाए सयं कहेंति, तईयाए इम[भा.३४१५] ततियादेसे भोत्तूण, आगता नेव कस्सइ कहेइ।
ते अन्नओ व सोच्चा, खिंसंतह भिक्खूणो तेसु॥ चू-तईयादेसो तृतीयनावा, जे ते भोत्तूण आगया तेसिं चेव परोप्परं संलवंताणं भिक्खूहिं
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org